บทที่ 10 /2 หญิงสาวในคืนฝนพรำ NC++

996 คำ

“หวาน...จูบหวานเหลือเกิน” พูดอีกก็จูบอีก จูบจนอีกฝ่ายแทบไม่มีโอกาสได้เอื้อนเอ่ยวาจา “ยะ...อย่า...ทำแบบนี้ อย่า...” ปากบอกว่าอย่าแต่กดศีรษะเขาให้ซุกใบหน้าเข้าหาหน้าอกของตน ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีหลบลี้ตีจาก รู้แต่ว่าชายหนุ่มที่กำลังหลงผิดด้วยฤทธิ์สุรากำลังพาเธอดำดิ่งสู่ห้วงราคะที่มิเคยพบพาน ความซ่านสยิวแล่นพล่านไปทั่วร่าง มันแลกมาด้วยความเจ็บปวดเจียนขาดใจ ตัวตนแห่งชายสอดแทรกชำแรกลึก ความแข็งแกร่งดุจหินผากำลังถูไถกับกลีบบางๆ ของบุบผายามราตรี ทุกการสวมสอดเสียดสีมาพร้อมความเสียวซ่านสุขแต่ก็ทุกข์ทรมาน “อืม...ดี...ดีที่สุดเลย อ๊า...” เสียงครางของชายวัยหนุ่มดังแทรกเสียงฝนที่กำลังกระหน่ำเท หยาดฝนที่ซัดสาดไม่ต่างจากคลื่นแห่งราคะที่กำลังโถมแรง “เจ็บ...เจ็บนะ อื้อ...” แม้ปากเอื้อนเอ่ยด้วยว่าแรงส่งนั้นช่างมากมายเหลือคณา ทว่าคนที่อยู่เบื้องบนก็หาได้ฟังความ ฤทธิ์แอลกอฮอล์กำลังทำให้เขารุ่มร้อน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม