บทที่ 10
หญิงสาวในคืนฝนพรำ
ในขณะที่มาลุลีกำลังพยายามอย่างยิ่งในการพาสามีกลับขึ้นเรือน ใครบางคนที่แอบมองอยู่ข้างพุ่มมะลิใบหนาก็รีบโบกลมเข้าหาตัว บทรักเร่าร้อนที่เกือบจะเกินงามของสองสามีภรรยาทำให้ชัชชลหน้าร้อนผ่าว ถึงกับต้องพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ
เขาเดินตามพวกเขามาแต่พวกเขาไม่รู้ ก็กะว่าจะเดินเลยไปเพื่อหยิบเอาเบียร์ในครัวมาเพิ่ม ทว่าพอถึงกลางทาง พวกเขากลับไม่เดินต่อ กลับกอดจูบลูบคลำไม่อายฟ้าดิน ก็อยากเดินผ่านไปเหมือนไม่มีอะไร แต่ก็เกรงว่าพวกเขาจะอาย เลยต้องหลบอยู่ตรงนี้ เฝ้ามองบทรักของพวกเขาให้ปวดใจเล่นๆ ทำไมนธ ทำไมเขาถึงไม่เจอมาลุลีก่อนหน้านี้ ทำไม!
ลดามองคนที่เดินหน้าขรึมเข้ามาที่แคร่ มีถุงที่ใส่เบียร์กระป๋องหิ้วมาเต็มสองมือ นี่กะจะดื่มยันเช้าเลยหรือ
“ทำไมเอามาเยอะขนาดนี้ละคะ” เธอถามแต่ชัชชลไม่ตอบ เธอไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไร หรือสิ่งใดทำให้เขาไม่สบอารมณ์ เขาเอาแต่นั่งถอนหายใจแล้วเปิดเบียร์
