หลายวันต่อมา...
ช่วงนี้ผมวุ่น ๆ กับงานที่บริษัทฯ เมื่อเดือนก่อนบริษัทฯ ของผมเกิดปัญหาครั้งใหญ่ กว่าจะกู้สถานการณ์ให้กลับมาเป็นปกติก็ทำเอาวุ่นวายไปหมด ผมคิดว่าต้องมีหนอนบ่อนไส้ในบริษัทฯ แน่ ๆ การลอบวางระเบิดเป็นเพียงแค่ฉากบังหน้า การที่ข้อมูลลับหายไปนี่สิของจริง ผมจึงต้องลงตรวจงานทุกแผนกด้วยตัวเอง เพราะผมไม่ไว้ใจใครทั้งนั้นแม้แต่ไอ้เจแปน ถึงมันจะไม่เคยทำให้ผมเคลือบแคลงใจ แต่ผมก็ต้องสงสัยทุกคนเอาไว้ก่อน วันนี้จึงเป็นอีกวันที่ผมหอบเอางานมาทำที่เพนท์เฮาส์
“คุณป๋าทำอะไรอยู่ ทำไมดูยุ่งจัง” น้ำผึ้งที่เดินลงมาจากชั้นสองเอ่ยถามเจแปน
“นายกำลังตรวจสอบเอกสารการเงินทั้งหมดของบริษัทฯ ด้วยตัวเองอยู่ครับ ก่อนจะ...”
“ก่อนจะอะไร?”
“ผมว่าคุณน้ำผึ้งถามนายเองดีกว่านะครับ ผมพูดมากไม่ได้หรอก”
พูดจบ เจแปนก็แยกตัวออกไปปล่อยให้น้ำผึ้งยืนงงอยู่คนเดียว
“มีความลับอะไรกันหนักกันหนา ไม่เห็นอยากรู้สักนิด”
น้ำผึ้ง
