ผมปลดปล่อยน้ำรักเข้าไปในร่องสวาทสาวทุกหยาดหยด น้ำผึ้งหายใจหอบพร้อมซบใบหน้าหวานลงบนบ่าแกร่งของผมอย่างหมดเรี่ยวแรง ก่อนที่ผมจะค่อย ๆ ถอดแก่นกายออกจากร่องรัก ผมพาเธอแหวกว่ายน้ำมาจนถึงขอบสระ แล้วสอดใส่แก่นกายใหญ่เข้าไปในร่องสวาทรักของเธอใหม่อีกครั้ง
ปึก!
“อ๊ะส์...ผะ...ผึ้งไม่ไหวแล้ว...อ่าส์...คุณป๋า...ผึ้งจุก” เธอพูดเสียงแผ่วเบาพลางหอบหายใจเข้าออกอย่างโรยริน แม้เธอจะอยากตอบโต้ผมแค่ไหน แต่เรี่ยวแรงที่เหลืออยู่ก็ลดหายไปทีละนิด จึงทำได้เพียงอ้อนวอนให้ผมหยุดกระทำป่าเถื่อนกับเธอสักที ฝันไปเถอะ...ผมไม่หยุดง่าย ๆ หรอก
“แค่นี้พอเหรอกับสิ่งที่หนูทำกับป๋า ป๋าจะเอาให้หนูเดินไม่ได้เลย”
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!
ไม่รู้ว่านานแค่ไหนที่ผมตักตวงความสุขจากเรือนร่างของน้ำผึ้ง ความเหนื่อยล้าทำให้สติของเธอค่อย ๆ เลือนราง เธอหลับตาลงพร้อมหยาดน้ำตาที่พรั่งพรูออกมาไม่ขาดสาย
“น้ำผึ้ง...บ้าฉิบ!” ผมเอ่ยเรียกเธอ เพราะ
