“กลิ่นท่านก็หอมดีนะ กลิ่นเหมือนผลไม้อะไรสักอย่างที่ปีศาจน้อยเคยนำมาให้ข้า”
นางเคยชิมผลไม้ครั้งหนึ่งไม่รู้จักชื่อเรียกแต่จำกลิ่นและรสได้ติดใจ พวกปีศาจนำแต่พลังชีวิตมามอบให้แทนอาหาร ทำให้นางไม่ต้องกินอะไรก็มีชีวิตอยู่ได้
“เจ้าชอบกลิ่นกายข้าไหมล่ะ” พ่อมดหนุ่มเอ่ยถาม
“อืม ข้าว่าข้าชอบนะ มันหอมๆ น่ากินดี” นางตอบตามประสาซื่อ
พ่อมดคีออสยิ้มเอ็นดู “เจ้าลองดมกลิ่นข้าให้ทั่วๆ สิ ข้าก็จะลองดมกลิ่นเจ้าดูบ้างว่าเป็นยังไง” เขาหาทางหลอกล่อนางให้หลงกลกาม
“ได้สิ ข้าว่ายืนดมกันไปมามันเมื่อย เราไปนอนดมกันดีไหม ข้าอยากนอนเล่นบนเตียง”
นางชวนโดยไม่รู้ว่าโดนใจเขานัก พ่อมดหนุ่มพยักหน้ารับแล้วเดินตามร่างงามขึ้นไปบนเตียง เขาสลัดเสื้อผ้าออกจากกายจนเปลือยเปล่า จากนั้นก็เอนตัวนอนบนหมอนนุ่ม คารีน่าเห็นพ่อมดถอดเสื้อผ้าออกก็ทำตามบ้าง เขาคงอยากให้นางดมเขาสะดวกๆ โดยไม่ต้องดมผ่านเสื้อผ้าเลยถอดออกหมด นางก็ควรถอดเสื้
