“คารีน่า หยุดคร่ำครวญได้แล้ว ข้าไม่ชอบเห็นผู้หญิงร้องไห้”
พ่อมดคีออสจับคางมนให้เงยขึ้นมองหน้า ปลายนิ้วโป้งปาดไล้คราบน้ำตาบนแก้มนวล พลางมองใบหน้างดงามของนางอย่างพินิจ นางงดงามราวกับเทพธิดาแต่ทำไมถึงได้มาอยู่ในดินแดนประหลาดแห่งนี้ได้ อยากจะถามแต่จะถามไปทำไม ในเมื่อตอนนี้นางได้กลายเป็นทาสของเขาแล้ว นางจะเป็นใครมาจากไหนก็ไม่สำคัญอีกต่อไป
“ถ้าเจ้าทำตัวดี เชื่อฟังคำสั่ง ข้าอาจจะปล่อยเจ้าไปก็ได้” เขาให้ความหวังกับนาง
คารีน่ารีบปาดน้ำตาทิ้ง “จริงหรือ ท่านสัญญากับข้านะ หากข้าทำตัวดีเชื่อฟังท่าน ท่านจะปล่อยข้าไป” นางไม้สาวจับแขนเขามาเขย่าแรงๆ ด้วยความดีใจ
พ่อมดหนุ่มพยักหน้าให้ “ข้าสัญญา ลุกขึ้นเถอะ นั่งฟูมฟายบนพื้นแบบนี้สกปรกแย่”
เขาประคองร่างงามให้ลุกขึ้น แล้วมองสำรวจไปทั่วกาย ก่อนจะโบกมือเสกเสื้อผ้าชุดใหม่ให้นางสวมแทนชุดเก่าที่ค่อนข้างโป๊ มันยั่วยวนสายตาของเขามากเกินไป และอาจจะยั่วสายตาขอ
