หลังจากกลับมาถึงคอนโด พิริยะก็ปลอบขวัญหล่อนด้วยบทรักเร่าร้อน และแน่นอนว่ามันทำให้หล่อนลืมความเจ็บปวดเมื่อตอนเย็นไปได้อย่างง่ายดายเลยทีเดียว
ร่างกายของหล่อนตอบสนองต่อสัมผัสช่ำชองของนักรักผู้ยิ่งใหญ่อย่างพิริยะอย่างเต็มอกเต็มใจ ทุกท่วงท่าที่เขามอบให้ หล่อนก็พร้อมที่จะสนองเสนอตอบด้วยความกระตือรือร้น
หล่อนกรีดร้องอย่างมีความสุขอยู่ใต้ร่างของเขาสองครั้ง และก็บนร่างของเขาสองครั้ง
ความสุขที่หล่อนไม่เคยอยากได้จากผู้ชายคนไหนเลยนอกจาพิริยะคนเดียว
หลังจากพายุสวาทสงบลง หล่อนก็นอนขดอยู่ในอ้อมแขนของเขา กอดเขาด้วยหัวใจที่เต็มไปด้วยความภักดี
หล่อนอยากหยุดเวลาเอาไว้แค่ตรงนี้จัง อยากหยุดเวลาเอาไว้ในตอนที่เขากับหล่อนกอดกันแนบแน่นแบบนี้
หล่อนรักเขา...
รักพิริยะหมดหัวใจ...
ยิ่งนานวันก็ยิ่งรักยิ่งหลงเขาจนโงหัวไม่ขึ้น
แต่เขาล่ะ...?
เขาล่ะรักหล่อนบ้างหรือเปล่า
หล่อนไม่อาจจะเดาความรู้สึกของพิริยะได้เลย
