ตอนที่ 12

1074 คำ

“ปล่อยฉันเถอะค่ะ ฉันจะรีบไปทำงาน” “ฉันไม่ปล่อย! มานี่เลย ฉันจะตบให้แกหลาบจำ!” กานต์พิชาเบนตัวหลบหนีฝ่ามือของลียาได้ทันท่วงที “คุณลียา หยุดนะ อย่าทำแบบนี้ค่ะ” หล่อนพยายามห้ามปราม และไม่โต้ตอบ แต่ลียาก็ยังพยายามจะตบหล่อนอีก ทำให้ครั้งนี้หล่อนลืมตัวโต้ตอบไปบ้าง เพี๊ยะ! “โอ๊ย... นี่แกกล้าตบฉันเหรออีคนชั้นต่ำ!” ลียากำลังจะเข้าไปตบกานต์พิชาคืน แต่หางตามองไปเห็นว่าพิริยะเดินผ่านมาพอดี ลียารีบสวมบทนางเอกละครหลังข่าว ทิ้งตัวลงกับพื้น และปิดหน้าร้องไห้เสียงดัง พิริยะเห็นเข้าก็รีบวิ่งเข้ามาประคองลียาเอาไว้ พร้อมกับถามว่าเกิดอะไรขึ้น “นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย” ลียายังคงร้องไห้ ในขณะที่กานต์พิชาที่หน้าขาวซีดยิ่งกว่ากระดาษเอสี่ตัวสั่นเทา “นังพนักงานของพี่พีทมันตบหน้าลียาค่ะ นี่ไงคะ แดงเลย ฮืออออ...” แม้ว่าเขาจะเห็นรอยแดงบนแก้มของลียาแล้ว แต่ก็ยังคิดจะถามความจริงจากกานต์พิชาอยู่ดี “จริงหรื

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม