บทที่ 19
เมื่อฮ่องเต้ได้ยินข่าวการชนะศึกของหลี่อวิ๋น ความรู้สึกดีใจก็แล่นเข้ามาในใจจนรู้สึกปลื้มปริ่ม เขาคิดว่าช่วงเวลานี้เหมาะแล้วที่เรื่องราวทั้งหมดจะต้องเปลี่ยนแปลง
ตอนแรกเขากลัวว่าจะอยู่ไม่ถึงวันที่โอรสคว้าชัยชนะกลับมาด้วยซ้ำ แต่หลี่อวิ๋นกลับจัดการการศึกครั้งนี้ได้ดีมาก ยิ่งอีกฝ่ายทำได้ดีมากแค่ไหน เขาก็รู้สึกว่าใกล้จะหมดเวลาของเขาลงทุกที บางทีนี่อาจจะถึงเวลาที่เขาจะต้องบอกลาโอรสของเขา
“นี่” ฮ่องเต้ออกเสียงเรียกขันทีที่ยืนอยู่ข้าง ๆ “หากหลี่อวิ๋นมาถึงเร่งให้เขาเข้ามาพบเราหน่อย เราต้องการพบเขา”
“อีกไม่น่าจะเกินสามวันรัชทายาทก็คงจะเข้ามาถึงตัวเมือง”
“ไม่รู้เราจะรอถึงวันนั้นได้หรือไม่” ขันทีส่ายหน้า “ฝ่าบาท พระวรกายของพระองค์ไม่ได้ย่ำแย่ถึงเพียงนั้น อย่าพูดจาเป็นลางเลยพ่ะย่ะค่ะ” ขันทีบอกกับคนที่ดูเหมือนอยากจะพักเต็มที
“เราแค่เหนื่อยแต่ก็กลัวว่าจะไม่ได้อธิบายเรื่องต่าง ๆ ให้หลี่อวิ๋น
