บทที่ 16 เพ็ดทูล
สนมเจินและสนมเซียงที่ปกติมักจะไม่ลงรอยกันเป็นทุนเดิม แต่ครั้งนี้กลับร่วมมือกันเพื่อหวังจะชักจูงฮ่องเต้ด้วยการบอกกล่าวถึงข่าวลือของกุ้ยเฟยที่ดูเหมือนจะมีความสัมพันธ์พิเศษกับราชองครักษ์
ทั้งสองยิ้มแย้มและเข้ามาคำนับฮ่องเต้ด้วยกิริยานอบน้อม อีกทั้งยังออดอ้อนด้วยน้ำเสียงที่อ่อนหวานเหมือนที่เคยทำทุกครั้ง
“ฝ่าบาทเพคะพวกเราได้ข่าวจากท่านพ่อ ว่าทรงพระชวรระหว่างที่ประชุมเช้าจึงต้มสมุนไพรนำมาถวาย” คนมีอายุยิ้มน้อย ๆ ราวกับรู้ทัน ทั้งสนมเจินและสนมเซียงอยู่กับเขามานาน พวกนางมาเพราะอะไรทำไมพระองค์จะไม่รู้
“บอกเรื่องที่พวกเจ้าอยากพูดมาเถอะ”
สนมเจินทำเป็นไม่กล้าพูดแต่สีหน้าบอกชัดว่ามีอะไรอยู่ในใจ
ส่วนสนมเซียงก็รีบแก้ตัวทันที “หม่อมฉันจะมีอะไรเล่าเพคะ ก็แค่เป็นห่วงพระวรกายของฝ่าบาทก็เท่านั้น”
“หึ แค่เจ้าเดินเข้ามาเราก็รู้แล้ว นึกว่ามีอะไรในวังหลวงแห่งนี้ที่เราไม่รู้บ้าง เอาเป็นว่
