บ่วงร้ายพ่อคาสโนว่า

สาบานเลย

เมื่อคืนนี้

"เอมี่ ผมเมา.. เอิ้ก... อย่าทำอะไรผม หื้อ... อะ... ผมไม่... อือ..."

ริมฝีปากของเธอบดขยี้ลงมาทันทีปิดปากของคนเมาแล้วพูดมากเสียสนิท เขาต้องไหลตามน้ำ แทบไม่มีแรงจะยกหัวและแขนขาขึ้นมาต่อต้านหรือขัดขืน

"อ้า... ซี้ด..." เขาร้องครางออกมาทันที เมื่อริมฝีปากอุ่นของหญิงสาวดูดลงไปตรงเม็ดสีน้ำตาลอ่อน ๆ ของเขาบนยอดอก

"อย่าทำผมเอมิ...เรีย ซี้ด..."

"อืม...ไม่เป็นไร นายอยู่เฉย ๆ เถอะน่า ฉันจะทำให้นายสนุกจนลืมไม่ลง อ้ำ..."

ปากพร่ำไป และไล่ปลายลิ้นหยอกเย้าดูดดุนหัวนมของเขา และลากปลายลิ้นเร่าร้อนไปตามเรือนกาย ผ่านมัดกล้ามเนื้อที่หน้าท้อง ก่อนจะวนฝ่ามือกอบกุมความอลังการของชายหนุ่มตรงกลางลำตัว

"อู้....อะ....เอมิ...เรีย... อ้าเอมี่..." เสียงเรียกขาดช่วง น้ำเสียงที่ฟังแล้วขาดตอนร้องคราง เขายกหน้าขึ้นมองว่าเธอกำลังทำร้ายเขาแบบไหน

เอมิเรียผลักใบหน้าของเขา หมับ... ฝ่ามือนุ่มนิ่มของเธอก็จัดการและครอบครองความเป็นชายที่กำลังแข็งขันสู้มือนั้น

เธอเริ่มปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเอง ฝ่ามือก็ลูบคลำเรือนร่างของตัวเองไปด้วย หลังจากนั้นเธอก็หันมาจัดการกับร่างหนาที่นอนครางหงิง ๆ ส่งเสียงครางกระเส่ากระสันอยากตามแรงขับส่งและแอลกอฮอล์ที่แล่นอยู่ในสายเลือด

เอมิเรียห่อปากสูดเบา ๆ ขณะที่ก้มหน้าลงไปสำรวจเนื้อแท่งโตที่กำลังถูกมือน้อย ๆ หยอกเย้าล้อเล่น มันพองโตจนกำไม่รอบ หญิงสาวได้ยินเสียงเขาซี้ดซ้าดออกมาตลอดเวลา หัวมนสีแดง ๆ ที่มีน้ำไหลเยิ้มเชิญชวนให้ลิ้มรส เธอก้มหน้าลงไปก่อนจะคลุกวงใน และพยายามแตะปลายลิ้นสัมผัสสร้างความปั่นป่วนให้กับเขายิ่งยวด

“โอ้ว....ซี้ด...” นิธานเกินจะต้านทาน อารมณ์หนุ่มถูกปลุกให้ลื่นไหลไปตามเกมที่หญิงสาวกำลังบรรเลง ริมฝีปากสวย ๆ อ้าอมดูดกลืนกินฮอตดอกแท่งนั้นอย่างเอร็ดอร่อย

ความแข็งแกร่งคับแน่นจนเต็มปาก แต่เธอก็ไม่ถดท้อที่จะทำให้เขาสนุกยิ่งขึ้น

หญิงสาวเคลื่อนกายนั่งคร่อมลงไปบนตัวใหญ่ของเขา จัดการจดจ่อให้ตรงทาง แล้วค่อย ๆ ทิ้งน้ำหนักตัวลงไป

เอมิเรียแหงนหน้าครางสูดปากใบหน้าเหยเก แต่ก็ยังไม่หยุดที่จะทำร้ายตัวเอง หรือว่ากำลังอยากจนคุมตัวเองไม่ได้

“เอมี่... อ้า...” นิธานเปล่งเสียงเหมือนจะห้าม หลังจากนั้นเขากลับส่งเสียงร้องครางคร่ำไม่หยุด คนถูกกระทำยังเมาหนัก ปรือตาขึ้นมอง ก่อนจะปิดมันลงไปอีก สูดปากบอกว่าถูกใจในสิ่งที่เธอนำพา

ฝ่ามือน้อย ๆ ลูบคลำตามเนื้อตัวและแผงอกของนิธาน หญิงสาวโยกขยับอย่างเอาเป็นเอาตายเพื่อให้ถึงฝั่งฝัน ร่างเล็กกระตุก ๆ ก่อนจะล้มคว่ำลงไปนอนราบทาบทับเขาเอาไว้

นิธานหมดความอดทนแล้วเขากำลังจะถึงฝั่งอยู่แล้วเชียว แต่เธอมาหยุดเกมเสียก่อน สองมือหนาจับยึดเนื้อสะโพก ยกขาตั้งขึ้น ก่อนจะส่งตัวเองอัดกระแทกขึ้น หญิงสาวทิ้งน้ำหนักตัวลงมาเริ่มเกมใหม่อีกที ฝ่ายหนึ่งรุก ฝ่ายหนึ่งรับ เสียงร้องครางระงมไปทั้งห้อง

ตอนนี้เลือดขึ้นหน้า อารมณ์กระเส่ากระสันมาเต็ม ๆ เขาพลิกเธอให้นอนหงาย ดันขาขาว ๆ ไปข้างหน้า ตะบี้ตะบันส่งตัวเองไปข้างหน้า มีร่างงามร้องครางสีหน้าเต็มไปด้วยความสุขอยู่ใต้ร่าง เขากระหน่ำให้หนำใจ ก่อนจะส่งตัวเองเข้าไปสุดทาง ฉีดส่งความสุขออกมาจนล้นปรี่ ทิ้งร่างลงไปทับเอมิเรียเอาไว้ทั้งตัว

“ปืน...” เอมิเรียเรียกชื่อของเขา ชายหนุ่มตื่นจากความคิด เขารีบหันไปมองหน้าที่กำลังจ้องมา

“จะเอายังไง” เธอถามเขาตรง ๆ

“อือ...” ปืนยังอ้ำอึ้ง หัวสมองว่างเปล่าไม่มีคำตอบ

“ถ้านายไม่ยอมรับ ฉันจะเอาเด็กออก”

“เอมี่....” เขาเรียกชื่อเธอแบบไม่น่าเชื่อ ว่าจะได้ยินคำแบบนี้หลุดออกมาจากริมฝีปากสวย ๆ คู่นั้น

“ให้ผมคิดก่อน หรือปรึกษากับที่บ้าน”

เธอมองหน้าเขาแล้วแสยะยิ้ม ก่อนจะส่ายหน้า

“ยังไงเด็กนั้นก็เป็นลูกของผม”

“ก็ใช่ไง” เอมิเรียทิ้งตัวนั่งลงไปบนเก้าอี้ตรงกันข้าม

“แล้วเอมี่จะบอกพ่อกับแม่ไหม”

“ไม่... บอกไปใครจะสนใจ แต่ถ้าปืนจะเก็บเด็กไว้ ฉันจะอุ้มท้องให้ แล้วหลังจากคลอดเราสองคนก็แยกจากกัน”

นิธานถึงกลับอึ้งเข้าไปอีก เขาตัดสินใจพาเธอไปหาหมอ ฝากครรภ์ทันที แล้วเมื่อหมออัลตราซาวนด์ทำให้รู้ว่า เด็กในท้องนั้นเป็น เด็กผู้ชาย

ชายหนุ่มรีบโทรหาพ่อกับแม่ ทั้งสองท่านตกใจเมื่อได้ยินครั้งแรก แต่พอรู้ว่าจะได้หลานชายต่างยินดีที่จะรับเอาไว้ ให้เอมิเรียอุ้มท้องแล้วให้คลอดเด็กออกมาอย่างปลอดภัย

คุณนิศากรบินไปหาเขาในอีกสองเดือนต่อมา นางมาอยู่ดูแลเอมิเรียจนคลอด พร้อมทั้งช่วยเลี้ยงดูตลอดระยะเวลาสามเดือนหลังคลอด

หลังจากนั้นเอมิเรียก็ร่ำลา เธอต้องกลับไปอยู่ที่ญี่ปุ่นกับคุณพ่อ ซึ่งก็คงทราบเรื่องว่าลูกสาวทำเรื่องไม่งามเอาไว้ แต่ไม่ยินดีที่จะรับหลานชายตัวเล็กมาอยู่ในตระกูล

“ย่าจะเลี้ยงเราเองนะ” คุณนิศากรมองเด็กน้อยในอ้อมแขนด้วยความเอ็นดู

เรื่องที่นิธานทำผู้หญิงท้องโจษจันกันอยู่ในกลุ่มเพื่อน แถมยังมีการส่งรูปที่นิธานถ่ายกับเอมิเรียต่อ ๆ กันไป

นิกกี้แทบช็อก เธอนอนน้ำตาไหลอยู่หลายคืน ได้แต่คร่ำครวญและเสียใจที่เขาไม่น่าจะทำแบบนี้

หญิงสาวจ้องรูปของนิธานที่อยู่ในมืออย่างสุดที่จะทน เธอปักมีดลงไปที่ใบหน้าของนิธาน

“ไอ้คนสารเลว ไม่รักษาคำพูด” สายตาเต็มไปด้วยความแข็งกร้าว และเจ็บร้าว

“ฉันสาบาน ฉันจะเกลียดนายไปตลอดชีวิต ไอ้คนเฮงซวย...”