สักพักเขากลับมานั่งลงบนเก้าอี้ไม่สนใจจะมองอาหาร ทว่ากลับจ้องหน้าราวกับหล่อนไปก่อเรื่องอะไรไม่ดีขึ้น “อาภีม… มีอะไรหรือเปล่าคะ”
“มี คืนนี้กลับถึงห้องก็เก็บเสื้อผ้า เก็บของใช้จำเป็นแยกไว้ให้เรียบร้อย”
สั่งโครมๆ โดยสีหน้าก็ไม่ค่อยจะเต็มใจนัก
อารยางง จ้องตาแป๋ว เขาจึงบอกต่ออย่างหงุดหงิด
“ลุงกรของเธอโทรมาด่า ที่ฉันปล่อยให้เธอนั่งรถเมล์ไปกลับช่วงฝึกงาน และต้องการให้ฉันหาที่พักที่ใกล้โรงแรมให้เธอพัก เลิกทำหน้างงได้หรือยัง”
“อ๋อ…” อารยาอุทานลากเสียงยาวมาก เพราะอย่างนี้สินะอาภีมคนหล่อถึงเดินหัวฟัดหัวเหวี่ยงกลับมา ดีจัง ลุงกรน่ารักที่สุดเลยอารยายิ้มแก้มปริ
“กินสิ สั่งมาเยอะขนาดนี้แสดงว่าหิวไม่ใช่เหรอ” ย่นหัวคิ้วใส่เด็กแสบ ดีใจออกนอกหน้านอกตาเกิ๊นน เห็นแล้วมันเขี้ยว อยากเขย่าแขนสักสิบที หนุ่มสาวทั้งสองอยู่ในอารมณ์คนละโหมด ต่างฝ่ายต่างกินอาหารมื้อค่ำเงียบๆ ไม่ได้คุยอะไรกัน รสชาติซีฟู้ดอร่อยจี
