“อายจะดร็อปเรียนค่ะ อายคิดดีแล้ว…”
“คิดว่าพ่อฉันจะยอมให้เธอดร็อปเหรอ ไม่มีทาง!”
“แล้วถ้าไม่ทำอย่างนี้ เมื่อไหร่เราจะหลุดพ้นจากกันสักที อาภีมอย่าบีบอายเลยนะคะ อย่าบีบให้อายทำอะไรสิ้นคิดเลย…”
หากนิ่งเฉยไม่คิดหาทางออกปลดหนี้ หล่อนก็คงต้องตกอยู่ในสถานะนี้ตลอดไป ไอ้สถานะบ้าๆ ที่ลูกหนี้แอบหลงรักเจ้าหนี้ ทั้งที่รู้ดีแก่ใจว่าเขาไม่คิดอะไร มันเจ็บมันทุกข์ทรมานแค่ไหนคนอย่างเขาไม่มีวันเข้าใจหรอก
ดวงใจภีมพลกระตุกหลายหน อยากตบปากตัวเองให้เลิกพูดจาไม่น่าฟัง น้องพูดเหมือนทนแบกรับความเจ็บไว้ไม่ไหวและอยากคิดสั้น ไม่นะ ไม่นะอาย ห้ามคิด ห้ามทำอะไรอย่างนั้นเชียวนะ ภีมพลจะร้องไห้ทว่าเขากลับพูดอะไรไม่ออกเลยสักคำ มีเพียงปฏิกิริยาทางร่างกายที่เอื้อมมือไปตรงหน้าคว้าจับกลับมาได้เพียงอากาศ เพราะใจปอด ไม่กล้ายอมรับสักทีว่าตัวเองรู้สึกยังไง
หากไม่คิดอะไรกับหล่อน มีหรือเขาจะยอมเสียเงินมากขนาดนั้นจ่ายหนี้ให้ มีเห
