“ แล้วพ่อปลัดขิก..เอ่อ! ฉันหมายถึงคุณปลัดของลุงอยู่ที่ไหนนะ ” กุ้งนางหยุดยืนที่หัวบันได เมื่อขึ้นมาบนบ้านแล้วแต่กลับไม่เห็นธนา
“ นอนซมอยู่ในห้องโน้น ท่าทางจะอาการหนัก วันนี้เห็นนอนจับไข้ทั้งวัน ” นายพร้าวชี้โบ้ชี้เบ้ไปที่ประตูห้องหนึ่ง
“ อาการหนักขนาดนั้น ไม่มีใครคิดจะพาเขาไปหาหมอหรือลุง ? ”
“ โอ้ย! ลุงกับนังล้อม ทั้งพูดทั้งอ้อนวอนไม่รู้กี่ครั้ง คุณปลัดก็ไม่ยอมไปท่าเดียว ”
“ ทำไมล่ะ? เจ็บป่วยไม่คิดจะไปหาหมอรักษาแล้วจะหายได้ยังไง โตเสียเปล่า! แต่กลับไม่มีความคิดเอาซะเลย ” หญิงสาวตำหนิผู้ชายตัวโตที่นอนอยู่ในห้อง
“ คุณปลัดนะดื้อยังกับเด็ก.. ลุงไม่รู้จะทำยังไง เลยโทรไปหาท่านนายอำเภอโชคดีที่ส่งหนูมาดูอาการ ”
‘ ฮึ! โชคดีของลุง แต่มาตกหนักที่ฉันนะสิลุงพร้าว ’ หญิงสาวทำจมูกย่น ถ้าเมื่อคืนก่อนไม่
