แขกส่วนใหญ่ที่เป็นญาติของครอบครัวได้ทยอยกลับไปแล้วตั้งแต่ช่วงบ่าย เหลือแค่อนวัฒน์กับเพื่อนสมัยเรียนอีกสองคนที่มาร่วมงานด้วย กำลังรินเหล้ามอมเจ้าบ่าวตามธรรมเนียมของเพื่อนรักอยู่
“นี่พวกแกกะจะมอมฉันหรือ” อธิเวชถามเสียงอ้อแอ้
“กินๆ ไปเถอะ ไม่เมาไม่ปล่อยขึ้นห้องหรอก” เพื่อนคนหนึ่งพูดขึ้นมา แล้วชนแก้วกับเขา
“นี่ยังตะวันไม่ตกดินเลยนะ” เขาพูดเสียงเบา ทำท่าทางโงนเงนแล้วก็ฟุบหลับคาโต๊ะไป
อนวัฒน์กับกลุ่มเพื่อนเฮลั่นที่เจ้าบ่าวเมาหลับไปแล้ว ก่อนจะพยุงเข้าขึ้นไปนอนที่ห้องหอของเขา แล้วทยอยกันมากราบลาย่าเอื้อนแล้วกลับออกไป
ย่าเอื้อนจึงให้ปรางวลัยกับประนอมตามไปเช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เขา แล้วปล่อยให้เขานอนหลับไป เพราะว่าเขาดื่มตั้งแต่ช่วงบ่าย และคงเมามากแล้ว
พอเสร็จจากการเช็ดตัวให้สามีหมาดๆ ปรางวลัยก็ลงมานั่งกับย่าเอื้อนที่ห้องนั่งเล่น ที่ทุกอย่างยังอยู่ในสภาพของห้องจัดงาน เธอยิ่งมองก็ยิ่งรู้สึกถึ
