อธิเวชนั่งมองคนที่เดินเข้าออกในบ้านเพื่อจัดห้องนั่งเล่นของเรือนเล็กเตรียมงานแต่งงานของเขาด้วยความรู้สึกตื่นเต้นแปลกๆ ไม่คิดว่าฤกษ์ที่ย่าเอื้อนพูดถึงจะหมายถึงเวลาเพียงแค่สองสัปดาห์เท่านั้น
ย่าเอื้อนกับประนอมเดินมาดูห้องจัดงานด้วยความปลาบปลื้มใจ ที่ทั้งคู่จะเป็นฝั่งเป็นฝา แล้วมองดูอธิเวชที่ยืนอมยิ้มอยู่
“ไหนบอกงานเล็กๆ ไงครับคุณย่า” เขาหุบยิ้มลงแล้วทำเป็นถามเรื่องการจัดงานขึ้นมา
“ก็เชิญแค่คนในครอบครัว ญาติๆ เราทั้งนั้น” ย่าเอื้อนพูดแล้วยิ้มอย่างพอใจกับรูปแบบการจัดงานแต่งงานในครั้งนี้
“พรุ่งนี้ก็อย่าทำหน้าบึ้งล่ะ ย่ารู้ว่าไม่เต็มใจ แต่ก็ไว้หน้าย่าบ้าง”
“ครับ” อธิเวชรับปาก ทำเป็นว่าไม่ค่อยเต็มใจนัก เพราะกลัวเสียฟอร์ม หากมีคนรู้ว่าเขานั้นอยากแต่งงานกับแม่จอมแสบของย่าเอื้อนมากแค่ไหน
ปรางวลัยเดินลงมาดูห้องที่ถูกตกแต่งแล้วมองด้วยความรู้สึกที่ตื่นเต้น ไม่คิดว่าชีวิตเธอจะมาถึงจุดนี้ได้ แต่พอม
