บทที่ 21 เชื้อเชิญมาเป็นช่างตัดเย็บ

2088 คำ

“ชุดแต่งงานนี้ฉันให้ราคาสองพันหยวน ส่วนผ้าเช็ดหน้าฉันให้ผืนละสิบห้าหยวน ราคานี้คุณพอใจหรือไม่ ราคาสองพันหยวนนี่ นับว่าเป็นผลงานตัดเย็บชิ้นแรกที่ฉันซื้อเข้าร้านในราคาแพงที่สุดแล้วนะคะ” ซ่านหลิงพูดไม่ผิดนักหรอก เนื่องจากชุดแต่งงานทั่วไปเธอรับซื้อแค่สองร้อยถึงสามร้อยหยวนเท่านั้น และถ้าเป็นผ้าจากร้านของเธอเองราคาจะลดลงอีกสองเท่าตัว แต่ครั้งนี้ผ้าผืนนี้นับว่าเป็นของเก่าแก่ และชุดแต่งงานนี้ก็ปักเย็บได้อย่างประณีตสวยงาม ราคานี้ไม่นับว่าสูงเท่าไร เนื่องจากเธอสามารถทำให้ราคาเพิ่มได้เกือบเท่าตัวเช่นกัน แม้ว่าจะอยู่ในช่วงข้าวยากหมากแพง แต่อย่าลืมว่าในเมืองใหญ่และเมืองหลวง คนที่มีฐานะและมีเงินจำนวนมาก ๆ นั้นก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มี ยิ่งกลุ่มคนชั้นสูงแบบคนที่มาจากตระกูลใหญ่ ตระกูลที่มีหน้ามีตาสักหน่อย ล้วนก็อยากได้ของดี มีความหรูหราและทรงคุณค่า เพื่อนำไปประดับบารมีกันทั้งนั้น เช่นนั้นซ่านหลิงจึงยอมซื้อด้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม