ผั๊วะ!
อยู่ๆ ชายวัยกลางคนตรงหน้าที่กำลังบดขยี้ริมฝีปากฉันก็เซล้มไปตามแรงเหวี่ยง เรือนร่างที่ไม่มีคนคอยคร่อมของฉันทรุดลงกับพื้นอย่างคนหมดแรง ดวงตากลมผ่อนลงแต่ก็พยายามมองคนที่เข้ามาช่วยให้ฉันรอดจากสถานการณ์ที่รังเกียจ
"มึงเป็นใครวะ เสือกอะไรเรื่องของผัวเมีย!" ไอเสี่ยหื่นรีบลุกขึ้นมาอย่างไว เขาชี้หน้าอีกคนที่ฉันมองเห็นเป็นลาง ๆ เพราะเรี่ยวแรงที่เริ่มหมดลงทุกที
"โทษที กูเป็นคนขี้เสือก" ฉันจำเสียงนี้ได้…มันคือเสียงของไอมาเฟียสงครามฉันจำได้ดี
"เสือกไม่เข้าเรื่องนะมึง หาที่ตายเหรอวะ!?" ไอเสี่ยยังคงขึ้นเสียงด้วยความเดือดดาล ก่อนที่จะชักปืนออกมาจ่ออยู่ตรงหน้าของนายสงครามในระยะใกล้
"มึงมากกว่าที่กำลังหาที่ตาย" สิ้นเสียงหนาที่เอ่ยจบบอดี้การ์ดร่างใหญ่ของนายสงครามก็เข้าชาร์จไอเสี่ยนั้นทันที ร่างชายวัยกลางคนถูกลากออกจากหลังร้าน โดยที่มีเสียงโวยวายของมันดังเป็นระยะ
ฉันนั่งกุมท้องที่ถูกไอบ้านั้นต่อย
