EP.5 เกี่ยวก้อยสัญญา
มักกรหลังกลับมาจากคอนโดของไทเกอร์ เขาคิดย้อนนึกถึงคำพูดของไทเกอร์ที่เหมือนว่าเขากับเอลเหมือนเคยเจอหรือรู้จักกันมาก่อนทำให้เขานอนไม่หลับต้องมานั่งดื่มต่อที่คอนโดของเขาเพียงคนเดียวเกือบถึงเช้ายิ่งความคิดวนเวียนนึกถึงแต่ร่างนุ่มนิ่มและกลิ่นกายหอมของสาวสวยที่ได้กอดและหอมหัวใจก็เริ่มสั่นไหว
วันต่อมามักกรขับรถมุ่งตรงกลับเข้าไปที่บ้านอยากจะรู้รายละเอียดของคนที่เขาวนเวียนคิดถึง เมื่อรถจอดสนิทสองเท้าก้าวลงจากรถเดินเข้าไปหาคนเป็นแม่ที่ตอนนี้นั่งดูทีวีอยู่ห้องนั่งเล่น
“มังกรลูก ฟ้าฝนอะไรหอบลูกชายแม่กลับมาบ้านได้นะ”
“คิดถึงแม่ไงครับ”
“ปากหวานแบบนี้ต้องมีอะไรแน่ๆเลย”
“เออ..แม่รู้จักเอลไหมครับ” ผมตัดสินใจถามแม่ผมออกไปตรงๆแบบไม่ต้องอ้อมค้อม
“เอลไหนล่ะลูก” แม่ผมก็แบบจะกวนผมหน่อยๆนะ ผมรู้ว่าแม่รู้ว่าผมหมายถึงเอลไหน
“แม่คร๊าบบ ผมรู้นะว่าแม่รู้”
“ถ้าหมายถึงเอลล่าลูกสาวอาเคนแล้วล่ะก็ หยุดความคิดเดี๋ยวนี้เลย”
“ทำไมละครับ”
“แม่ไม่อยากผิดใจกับครอบครัวอาเคนเพราะเรานะสิ เรามันควงผู้หญิงไม่เลือกแม่ไม่อยากให้น้องเขาเสียใจเพราะเรา แต่แม่กับน้าแอนกำลังหมายมั่นปั้นมือจับคู่ให้กับไทเกอร์และเอลอยู่นะ สองคนนี้เขาสนิทกันมากด้วยนะ”
“ไทเกอร์มันไม่ได้คิดอะไรกับเอล”
“ลูกจะรู้ได้ยังไงสนิทกันนานเข้าก็รักกันไปเองแหละ ขนาดตอนเด็กไทเกอร์แกล้งเอลซะขนาดนั้น พอโตมายังสนิทและยังตามใจเอลทุกอย่างด้วยไม่เหมือนกับเราตอนเด็กๆตามใจน้องทุกอย่าง แต่พอโตมาให้ไปเจอน้องยังไม่อยากจะไป”
พอแม่พูดออกมาทำให้ผมย้อนคิดไปตอนที่ผมเด็กๆที่ผมพอจะนึกขึ้นมาได้บ้าง ที่บ้านของผมมักจะมีเด็กผู้หญิงตัวขาวๆหน้าตาน่ารักเหมือนตุ๊กตาที่ชอบเล่นกับไทเกอร์และโดนไทเกอร์มันแกล้งอยู่บ่อยๆ แล้วนั่งร้องไห้อยู่คนเดียวทำให้ผมต้องเข้าไปปลอบและคอยเล่นด้วยจากนั้นมายัยเด็กตุ๊กตาก็ตามติดผมอยู่ตลอดแล้วอยู่ดีๆเธอก็หายไปไม่เข้ามาเล่นที่บ้านผมอีกเลย
“ยัยเด็กตุ๊กตาคนที่มาเล่นบ้านเราบ่อยแล้วก็หายไปนะเหรอครับ”
“ใช่ ตอนน้องกลับมาอยู่ที่ไทยใหม่ๆแม่อุตส่าห์นัดทานข้าวให้เรากับน้องแต่เราก็ไม่ไปปล่อยให้น้องนั่งรออยู่ที่ร้านอาหารคนเดียวตั้งนาน ตอนนัดให้เจอกับเราเหมือนน้องดูตื่นเต้นอยู่นะ”
“ก็ตอนนั้นแม่นัดผู้หญิงให้ผมเยอะมากใครจะไปรู้ว่าเป็นยัยเด็กนั่น”
“จริงๆแม่แอบเสียดายอยู่เหมือนกันนะถ้าน้องไม่ไปอยู่ต่างประเทศเสียก่อนเราน่าจะสนิทกับน้องมากๆแน่ ก็เล่นเกี่ยวก้อยสัญญากันว่าโตมาจะยอมเป็นเจ้าบ่าวให้น้องส่วนน้องก็จะเป็นเจ้าสาวให้มังกร นึกย้อนกลับไปแม่ก็แอบยิ้มทุกที”
“แต่เอ๊ะ..เดี๋ยวก่อนทำไมเราสนใจเรื่องน้อง เจอกับน้องแล้วใช่ไหม”
“เปล่าครับ”
“เปล่าอะไรกัน จะมาสนใจตอนนี้ก็ไม่ทันแล้วมั้ง ลูกสาวบ้านนั้นหัวกระไดไม่เคยแห้งหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่เข้ามาขายขนมจีบไม่ขาดสาย”
“มังกรแม่ว่าเราอย่างยุ่งกับน้องเลยถือว่าแม่ขอแล้วกัน
“ทำไมครับผมดูไม่ดีขนาดนั้นเลยเหรอครับ ไทเกอร์มันก็นิสัยเหมือนกับผมแม่ไม่เห็นจะห้ามมันบ้างเลยล่ะครับ
“เปล่าจ้า ใครจะว่าลูกชายตัวเองแบบนั้นได้”
“ผมกลับดีกว่า” พูดไม่ทันจบมังกรก็ลุกเดินออกจากบ้านแล้วมุ่งตรงไปหาไทเกอร์ที่คอนโดพอมาถึงก็เจอไอ้เบสที่นั่งอยู่ภายในห้องเพียงคนเดียว
“นายมึงไปไหน”
“ออกไปส่งคุณเอลที่คอนโดหรือจะไปเดินห้างกัน ผมก็ไม่แน่ใจครับ”
“ออกไปกันนานยังวะ”
“ออกไปได้สักพักแล้วครับ แต่เอ๊ะ..เหมือนผมจะได้ยินว่าก่อนกลับคอนโดจะพาคุณเอลไปซื้อของที่ห้างครับ”
“ห้างไหน?”
“อันนี้ผมก็ไม่แน่ใจนะครับ ให้ผมโทรหาคุณไทเกอร์ให้ไหมครับ”
“โทรถามแค่ว่าอยู่ที่ไหน ห้างไหนก็พอไม่ต้องเสือกบอกว่ากูมาและกูให้โทร”
หลังจากได้ข้อมูลจากเบสแล้วมังกรก็ขับรถไปยังจุดหมายที่ตั้งใจไว้
ณ ห้างxxx
รถแล่นมาจอดที่ลานจอดรถสองขายาวของชายหนุ่มรีบมุ่งตรงไปยังโซนร้านขนมชื่อดัง เมื่อมาถึงเขามองเข้าไปในร้านและเห็นไทเกอร์เดินตามหลังหญิงสาวที่เขาอยากเจอ เขาเดินเข้าไปภายในร้านและพยายามเดินเข้าไปใกล้ๆเพื่อให้หญิงสาวและน้องชายมองเห็นตัวเขาเอง
“อ้าว พี่มาได้ไง” ไทเกอร์เอ่ยทักทายทันทีที่เห็นพี่ชายตัวเองและส่งรอยยิ้มเจ้าเล่ห์แฝงไปด้วยความรู้ทันเกมของพี่ชาย
“กูอยากกินขนมบ้างไม่ได้เหรอไงวะ” มังกรตอบออกไปอย่างหัวเสียเมื่อเขาเห็นรอยยิ้มของไทเกอร์แล้วก็หันไปมองที่หญิงสาวที่กำลังเลือกซื้อขนมอยู่
ไม่นานหญิงสาวก็เดินเข้ามาหาไทเกอร์ก่อนที่จะส่งยิ้มทักทายไปที่มังกร
“เอล นี่พี่มังกรว่าที่เจ้าบ่าวแกตอนเด็ก ๆ ฮ่าฮ่า” ไทเกอร์หัวเราะชอบใจเมื่อหญิงสาวหันไปถลึงตาใส่หนึ่งที”
“นี่เอลล่า สาวน้อยตุ๊กตาที่มาบ้านเราบ่อย ๆ”
“สวัสดีค่ะ / หวัดดีครับ” ชายหนุ่มหญิงสาวต่างกล่าวทักทายพร้อมจ้องที่ใบหน้าสวยหล่อของกันและกัน
“พี่มังกรมาซื้อขนมเหมือนกันเหรอคะ” สาวสวยเอ่ยถามชายหนุ่มด้วยรอยยิ้มหวาน
“ว่าจะซื้อไปฝากแม่นะ”
“ให้เอลช่วยเลือกไหมคะ เอลพอจะรู้ว่าน้าแก้วตาชอบแบบไหน”
“อืม” มังกรตอบรับสั้นๆแล้วตามเธอไปเลือกขนมพร้อมกับสำรวจร่างสวยของเธอไปด้วย
วันนี้เธอมาด้วยชุดกางเกงยีนขาสั้นเอวสูงและสวมเสื้อกล้ามสีขาวโชว์ส่วนเว้าส่วนโค้งได้อย่างลงตัว หน้าอกอวบอัดรับกับสะโพกผายอย่างน่าหลงใหล
“เช็ดน้ำลายหน่อยพี่” ไทเกอร์เดินเข้ามาสะกิดที่แขนของมังกรที่จ้องมองร่างสวยอยู่ไม่วางตา
Rrrr Rrrr Rrrr
“ว่าไงมึง” ไทเกอร์กดรับโทรศัพท์แล้วแยกตัวออกมาคุยสายด้านนอกอยู่นานแล้วก็เดินกลับเข้ามาด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
“เป็นอะไรรึเปล่า สีหน้าดูไม่ค่อยดีเลย” เอลเอ่ยถามออกมาด้วยความเป็นห่วง
“เพื่อนมีเรื่องนิดหน่อย”
“แกกลับก่อนก็ได้นะ เดี๋ยวฉันให้ยัยบิวตี้มันออกมารับเอง ไปเถอะ”
“ไม่เอาอ่ะ ของแกก็เยอะมากด้วย”
“มึงไปเถอะ กูไปส่งเอลให้เอง” มังกรพูดขึ้นมาเขาดูหน้าไทเกอร์แล้วน่าจะมีเรื่องหนักอยู่
“ฝากด้วยนะพี่แล้วไทเกอร์ก็รีบเดินออกไป”
“ไม่เป็นไรค่ะ เอลกลับเองได้ค่ะ”
“พี่รับปากไทเกอร์แล้วไม่อยากให้มันมาบ่นพี่ทีหลัง”
“ก็ได้ค่ะ แต่เอลต้องเอาของไปไว้ที่มหาลัยก่อนนะคะ พี่มังกรว่างแน่นะคะ”
“อืม..ว่าง”