EP.4 ทนไม่ไหวแล้วโว้ยย

1168 คำ
EP.4 ทนไม่ไหวแล้วโว้ยย จากนั้นมังกรก็ก้มเข้าไปอุ้มเอลที่ตอนนี้นอนหลับซบอยู่ที่ไหล่ของบิวตี้อยู่ที่เบาะหลังแล้วเข้ามานั่งที่เบาะหลังของรถตัวเองโดยมีเจมส์เป็นคนขับรถให้ กลิ่นตัวหอมๆผสมกับกลิ่นแอลกอฮอล์อ่อนที่ตัวของร่างบางปลุกเร้าอารมณ์ของเขาได้เป็นอย่างดี ร่างบางที่ซบอยู่ที่ไหล่กว้างของเขา หน้าอกอวบอิ่มโผล่พ้นออกมาให้เห็นเต็มสองตาแถมความอ่อนนิ่มยังเบียดเสียดอยู่ที่ลำแขนแกร่งสร้างความปวดหนึบที่แก่นกายของเขาเป็นอย่างมาก มังกรสูดลมหายใจลึกๆเพื่อสกัดกั้นอารมณ์ให้อยู่ พี่เบส! เบาแอร์ให้เอลหน่อยย เอลหนาว” ร่างบางพูดออกไปทั้งที่ตายังหลับอยู่เธอเข้าใจว่ารถที่เธอนั่งเป็นเบสขับเหมือนเช่นเคย ด้วยแอร์ที่เย็นร่างบางก็ยิ่งเบียดเข้าไปหาที่อกแกร่งของมังกรทำให้มังกรต้องอุ้มเธอมานั่งที่ตักและกอดเธอเข้าไว้ ด้วยความเมาร่างบางก็เอาตัวเบียดเข้าไปซบที่หน้าอกแล้วใช้สองแขนเรียวโอบที่เอวของมังกรเอาไว้ทำให้เต้าอวบยิ่งเบียดเสียดกับร่างกายของมังกรมากเข้าไปอีก มังกรที่ปวดหนึบไปทั้งแก่นกายที่ตอนนี้ตั้งชูชันอย่างห้ามไม่ได้ ความอดทนของเขาเริ่มหมดลง เขาใช้มือลูบไปที่เรียวขาสวยสายตาก็จดจ้องไปที่เรียวปากอวบอิ่มได้รูปน่าสัมผัส มังกรก้มหน้าลงใช้ริมฝีปากหยักประกบกับริมฝีปากอวบอิ่มเบาๆ ยิ่งสัมผัสความอดทนของเขาก็ขาดสะบั้น “ทนไม่ไหวแล้วโว้ยย” เขาตะโกนเสียงดังในใจ ใบหน้าหล่อเหลาโน้มเข้ามาจูบริมฝีปากของร่างบางอีกครั้ง ปลายลิ้นร้อนพยายามสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากเพื่อดูดดึงความหวานอย่างดูดดื่มอยู่นานไม่มีทีท่าว่าจะหยุด อื้อ…หวานน เสียงครางออกมาจากลำคอของมังกรอย่างพอใจ อื้อ…อา...เสียงครางกระเส่าจากร่างบางและมือเล็กที่กำลังดันหน้าอกของเขาออกเพราะเธอเหมือนจะขาดอากาศหายใจ แต่ยิ่งได้ยินเสียงครางของร่างบางออกมามังกรก็ยิ่งได้ใจมอบบทจูบที่ร้อนแรงขึ้นเรื่อย ๆให้กับเธอ ร่างบางที่ตอนนี้ตัวเริ่มอ่อนระทวยทำให้มังกรที่รู้ว่าร่างบางเริ่มหายใจไม่ทัน เขาก็ค่อยๆถอนจูบออกด้วยความเสียดายแต่มือหนายังคงลูบไล้อยู่ที่เอวบางไม่ยอมหยุด หลังจากที่มังกรถอนจูบร่างบางก็ซบลงไปที่อกของเขาแล้วค่อยๆหลับไปในที่สุด มังกรที่ได้สัมผัสทั้งรสจูบและได้กอดร่างบางไว้ในอ้อมอกเขารู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกหัวใจแกร่งเริ่มกระตุกเล็กน้อย เขาถอดเสื้อแขนยาวตัวนอกออกมาคลุมไว้ที่ตัวของร่างบาง รถแล่นมาถึงที่คอนโดของไทเกอร์พอรถจอดสนิทก็มีเสียงเคาะกระจกด้านที่เขานั่ง เขาเลื่อนกระจกลงก็เจอไทเกอร์ที่สะลึมสะลือจากอาการเมามายืนรออยู่ที่ข้างรถแล้ว “พี่ทำอะไรเอล” คำถามแรกที่ออกจากปากของไทเกอร์ “กูจะทำอะไรคนเมาแล้วก็หลับแบบนี้ได้วะ” “แล้วทำไมเอลนั่งอยู่บนตักพี่” “ก็เอลหนาวไงวะ มึงดูดิเสื้อคลุมก็มี” ผมที่ตอบมันออกไปอย่างเลี่ยงๆ แล้วผมก็เปิดประตูออก “เอลๆ” ไทเกอร์มันพยายามปลุกเอลให้ตื่นด้วยการเขย่าที่ไหล่ของเธอแต่เธอก็ไม่มีทีท่าว่าจะตื่นเอาเสียเลย ไทเกอร์พยายามเอามือมาช้อนที่ตัวของเอลเพื่อที่จะอุ้มขึ้นไปที่ห้องแต่ไม่ทันเพราะมังกรขยับตัวหลบออกเสียก่อน “เมาขนาดนี้จะอุ้มยังไงไหว เดี๋ยวฉันอุ้มขึ้นไปส่งเอง” จากนั้นมังกรก็อุ้มเอลที่ตอนนี้หลับสนิทขึ้นไปส่งที่ห้องนอน ห้องนอนที่ผมขึ้นไปส่งเอลมีเตียงเดี่ยวสองเตียงและตกแต่งไว้อย่างสวยงามเหมาะสำหรับผู้หญิง อย่าบอกนะว่าไอ้ไทเกอร์มันลงทุนแต่งห้องนี้ไว้ให้กับเอลและเพื่อนอีกคนโดยเฉพาะ ผมวางเอลลงบนเตียงนอนและดึงผ้าห่มมาคลุมที่ตัวเธอเอาไว้ ไม่นานเพื่อนอีกคนของเธอที่เบสเป็นคนอุ้มขึ้นมาก็ถูกวางลงที่อีกเตียงข้างๆ ผมเดินออกมาด้านนอกก็เห็นไทเกอร์มันนั่งดื่มน้ำอยู่ที่โซฟาผมเดินเข้าไปหามันและมันก็จ้องมองมาที่ผม “พี่มาส่งเอลได้ไง” เป็นคำถามที่ผมไม่อยากจะตอบเพราะผมก็ไม่รู้ตัวเองเหมือนกันทำไมตามมันและเอลออกมา “กูเห็นพวกมึงเมาเหมือนหมาก็กลัวจะมีปัญหาเกิดขึ้นอีก” “เป็นห่วงว่างั้น?” “สองคนนี้คนไหนเด็กมึง” ผมตัดสินใจถามมันออกไปเพราะอยากได้ความชัดเจนถึงผมจะเลวแต่ก็ไม่คิดจะยุ่งกับคนของน้องชายตัวเอง “พี่คิดว่าคนไหน” มันถามผมกลับด้วยรอยยิ้มที่กวนๆ กวนบาทานะเอาจริงๆ “มึงอย่ามากวน” “พี่สนใจเอล?” “เปล่ากูก็แค่อยากรู้” “พี่จำเอลไม่ได้จริง ๆ?” “จำเรื่องอะไรวะ มึงก็พูดออกมาตรง ๆดิวะเล่นลิ้นอยู่ได้” “พี่กลับไปก่อน วันหลังคอยคุยผมง่วงแล้ว” “เออ..ไอ้น้องเวร” เช้าวันถัดมา “โอ๊ยย..ปวดหัวฉิบหาย” ฉันที่ลืมตาตื่นขึ้นมาในตอนเช้าอาการปวดหัวเหมือนหัวจะระเบิดจากฤทธิ์แอลกอฮอล์ พลางหันไปมองบิวตี้ที่ตอนนี้ไม่มีทีท่าว่าจะตื่นขึ้นมา ฉันนั่งนิ่งๆอยู่สักพักฉันก็ลุกขึ้นไปอาบน้ำและแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าของฉันที่มีอยู่ที่ห้องนี้อยู่แล้ว ฉันและบิวตี้มาค้างที่นี่บ่อยห้องนี้ก็เหมือนกับห้องของพวกฉันดีๆนี่เอง “ยัยบิวตี้ตื่นได้แล้ว ถ้าไม่ตื่นฉันจะกลับคอนโดก่อนแกแล้วนะ” “อืมม รอฉันก่อนน” “ฉันออกไปรอแกข้างนอกนะ แล้วรีบด้วยล่ะ” ฉันเดินออกมาข้างนอกก็เจอไทเกอร์มันยืนสูบบุหรี่อยู่อย่างสบายใจ มันทิ้งก้นบุหรี่แล้วเดินเข้ามาหาฉันที่โซฟา “เป็นไง เมาเละเลย” “เออดิวะ เมาแบบไม่เคยเมามาก่อนดีนะมีพี่เบสไม่งั้นคงได้นอนเมาอยู่หน้าผับ” “จำไม่ได้หรือเอลว่าใครมาส่ง” “จำได้สิวะ ก็พี่เบสไงฉันกับบิวตี้เข้ามานั่งในรถพี่เบสก่อนที่ฉันจะหลับในรถ” “ให้พี่เบสไปส่งที่คอนโดหน่อย อยากนอนยาวๆทั้งวันเลย”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม