EP.6 คนดื้อ
1083 คำ
EP.6 คนดื้อ
เมื่อเลือกซื้อขนมเสร็จมังกรก็เข็นมาที่รถของเขาโดยที่มีเอลเดินตามมาด้วยติดๆ
“รถพี่จะพอใส่ของเหรอคะ มีที่เหลือนิดเดียวเอง”
หญิงสาวมองไปที่รถสปอร์ตคันเก่งของมังกรก่อนที่จะทำหน้า มุ่ยออกมา มังกรไม่พูดอะไรหยิบของใส่รถเองจนหมดแล้วหันไปยกยิ้มให้กับหญิงสาว
“ขึ้นรถได้แล้ว”
“ค๊าาา” หญิงสาวตอบออกไปด้วยน้ำเสียงประชดประชันให้กับคำพูดและรอยยิ้มของเขาที่ส่งมา
เมื่อเข้ามานั่งในรถเรียบร้อยมังกรก็ขับรถมุ่งตรงไปที่มหาลัยภายในรถเงียบสนิทไม่ได้มีการพูดคุยอะไร เอลที่ลอบมองไปที่มังกรอยู่เป็นระยะ
“มีอะไร เห็นมองอยู่นาน”
“เอลว่าจะให้พี่ไปส่งเอลที่คอนโดดีกว่าค่ะ ไปมหาลัยชุดนี้เอลว่าคงจะไม่ค่อยเหมาะ” พูดเสร็จก็ก้มตัวลงไปมองชุดที่ตัวเองใส่
“หึหึ นึกว่าจะคิดไม่ได้”
“พี่มังกร!! ทำไมปากร้ายแบบนี้ค่ะ”
“หึหึ ก็พูดความจริง” มังกรกระตุกยิ้มที่มุมปากนิดๆกับคำพูดของเธอ
“จิ๊ เสียงจิ๊ปากออกมาอย่างไม่ค่อยพอใจแล้วหันหน้าหนีมองออกไปที่กระจก
“แล้วของเธอที่เยอะแยะมากมายเนี่ยจะเอายังไง”
“เดี๋ยวเอลโทรหาให้พี่ที่คณะขับรถมาเอาที่คอนโดเองก็ได้ค่ะ จะไม่รบกวนพี่มากไปกว่านี้แล้วล่ะค่ะ” เธอเอ่ยบอกเขาไปด้วยถ้อยคำที่ประชดนิดๆ
“ก็แค่ถาม หัดแปลคำพูดคนอื่นเขาออกมาในแง่ดีบ้างนะเรานะ”
“หึหึ สงสัยพี่จะสลับร่างกับไทเกอร์ตอนเด็กมาสินะ ไม่น่ารักเลย” พูดจบเธอก็อดที่จะนึกถึงตอนเด็กที่มังกรเป็นคนที่ใจดีและตามใจเธอเกือบทุกอย่างไม่คิดว่าพอโตมาจะนิสัยเป็นแบบนี้
ครืด..ครืด..ครืด..
เอลหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าพอมองเห็นเบอร์ของคนปลายสายก็รีบกดรับทันที
“ฮัลโหล”
“จะเข้ามาตอนไหน?”
“พี่มารับน้องหน่อยซิ รถน้องอยู่ที่บ้านยังไม่มีคนเอามาส่งเลย” มังกรที่ทำหน้านิ่งขับรถช้าๆแต่จริงๆแอบฟังเสียงปลายสายว่าเป็นใคร
“พี่บอกจะไปส่งไง!” มังกรพูดแทรกเสียงดังและมันก็ดังพอที่จะทำให้เสียงเข้าไปในสายได้
“พี่แค่นี้ก่อนนะ น้องถึงคอนโดแล้วจะรีบโทรกลับ”
“พี่จะพูดเสียงดังทำไม” เมื่อกดว่างสายเสร็จเธอก็หันไปบ่นให้มังกรทันที
“ก็พี่บอกว่าจะไปส่งพี่ก็ต้องไปส่ง ไม่ผิดคำพูดหรอกแล้วจะให้คนอื่นมารับทำไม”
“ไม่ใช่คนอื่นสักหน่อย” เอลพูดออกมาเบาๆเมื่อเห็นน้ำเสียงและท่าทางของมังกรที่ออกจะดุและไม่พอใจ ขับรถมาอีกไม่นานก็มาถึงที่คอนโดของเธอ
“พี่จะเข้าไปรอที่ล็อบบี้หรือจะรอที่รถค่ะ เอลเปลี่ยนชุดไม่นาน”
เขาไม่ตอบแต่กลับเดินตามเธอเข้าไปที่คอนโดและไม่ได้เข้าไปที่ล็อบบี้แต่กลับเดินตามเธอมาที่ลิฟต์และระหว่างทางที่เดินสายตาหลายคู่ก็จ้องมองมาที่เธอไม่วางตาส่วนมากก็จะเป็นชายหนุ่มที่อาศัยอยู่ที่คอนโดแห่งนี้
“พี่จะไปไหน?” เอลทำหน้าสงสัยเมื่อเห็นมังกรมายืนอยู่ด้านหลังของเธอ
“ห้องเธอไง” มังกรตอบกลับแบบหน้าตาเฉยไม่ได้สนใจคนถามเลยว่าจะให้ขึ้นไปที่ห้องด้วยหรืเปล่า
“ไม่ได้!! พี่ไปรอเอลที่หน้าล็อบบี้” เอลที่กำลังจะดึงแขนมังกรให้ไปรอที่ล็อบบี้แต่ประตูลิฟต์ดันเปิดออกมาพอดีทำให้มังกรผลักเธอเข้าไปในลิฟต์แล้วใช้สายตามเป็นเชิงบอกให้เธอกดชั้นที่จะขึ้นไป
“เฮ่ออ” เธอถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่ายกับความดื้อดึงและไม่ยอมฟังใครของเขา
ประตูลิฟต์เปิดเอลก็เดินนำมังกรไปยังห้องของเธอแต่ก็ไม่ยอมที่จะเปิดห้องให้มังกรได้เข้าไปแล้วหันมาจ้องหน้ามังกรเขม็ง
“เอลไม่ให้พี่เข้าไป”
“ทำไม? ทีไทเกอร์มันยังเข้าไปได้เลย” มักกรชักสีหน้าใส่เธอเมื่อเธอลีลาไม่ยอมเปิดประตู
“ไทเกอร์ก็ยังไม่เคยเข้า” เธอเอ่ยบอกเขาออกไปจะได้ปฏิเสธเขาได้อย่างไม่น่าเกลียด
“จริง!!” เขาหันไปถามย้ำกับเธอเพื่อความแน่ใจอีกรอบ
“จริงค่ะ”
“ไม่เป็นไรให้ฉันเข้าไปก่อนมันก็ได้”
“ไม่ได้ค่ะ เอลสัญญากับที่บ้านไว้เอลต้องรักษาสัญญา”
“สัญญาอะไร”
“พี่อย่าเยอะได้ไหม!!” เธอหมดความอดทนกับความดื้อของมังกรที่ไม่ว่าจะพูดยังไงก็จะเข้าไปข้างในห้องให้ได้
“งั้นเอลไม่ไปมหาลัยกับพี่แล้ว ของในรถพี่จะเอาไปทิ้งที่ไหนก็ตามใจพี่เลย”
“งั้นก็ไปทั้งชุดนี่แหละไม่ต้องเปลี่ยน” พูดไม่ทันจะจบมังกรก็ดึงมือของเอลเดินกลับไปที่ลิฟต์
“ทำไมพี่เป็นคนพูดไม่รู้เรื่องแบบนี้นะ” เธอบอกออกมาอย่างเหนื่อยใจ
“มีแต่ผู้หญิงอยากให้ฉันเข้าห้องมีแต่เธอนี่แหละเล่นตัวไปได้”
“เอลก็มีผู้ชายตั้งเยอะแยะที่อยากจะมาที่ห้องเอล ทำไมเอลต้องอยากให้พี่เข้าห้องด้วย”
“อีกอย่างเอลไม่อยากได้ผู้ชายแบบพี่ กินไม่เลือก” เมื่อความอดทนของเธอหมดลงความปากร้ายไม่ยอมคนก็เริ่มจะพูดถากถางเขาออกมาและยิ่งสายตาของเธอแสดงถึงความรังเกียจเขาออกมาชัดเจน
“ได้งั้นเรามาทบทวนกันหน่อยสิ”
ด้วยความโมโหกับคำพูดของเธอทำให้มังกรคุมอารมณ์ไม่อยู่เดินเข้าไปประชิดตัวของเธอแล้วใช้มือสากจับที่ท้ายทอยกดให้เข้ามารับจูบด้วยความรุนแรง ปากหยักบดขยี้เข้าไปที่ริมฝีปากบางแล้วกัดที่ปากล่างทำให้มีเลือดไหลออกมาจากริมฝีปากบาง มือบางพยายามผลักตัวของมังกรออก การจูบที่ไม่มีความอ่อนหวานมีแต่ความรุนแรงด้วยอารมณ์โกรธและเธอไม่ได้รับรู้ความรู้สึกอะไรนอกเสียจากความเจ็บ
- ผู้เขียน
