หนูกินไม่ได้หย๋อ
938 คำ
ระหว่างการเดินทางกลับ วิปครีมที่นั่งอยู่บนตักเริ่มมีอาการขยับตัวหยิกหยิกและดมแถวๆเป้ากางเกงของอาร์เทอร์
"ฟุดฟิดๆเหมียว (หอมกลิ่นนี้เลยน่ากิน...งื้อออ) "
"วิปครีมทำอะไร"
อาร์เทอร์ที่จับพวงมาลัยขับรถอยู่ปล่อยมือข้างหนึ่งและดันหัวแมวน้อยออก
"เหมียวว (หนูกินไม่ได้หย๋อ) "
วิปครีมใช้อุ้งเท้าเตะๆเขี่ยๆที่เป้ากางเกงของอาร์เทอร์ จนเริ่มทำให้คนที่ขับรถอยู่เริ่มมีอารมณ์และทำให้สิ่งที่อยู่ในกางเกงใหญ่ขึ้นเรื่อยๆเพราะโดนแมวน้อยเล่นอยู่
วิปครีมที่รู้สึกว่าสิ่งที่อยู่ในกางเกงของอาร์เทอร์ใหญ่ขึ้นและส่งกลิ่นหอมมากขึ้นและหวานมากขึ้นทำให้วิปครีมอยากรู้อยากลองอยากกิน ใช้มือแตะเกี่ยวจุดกลางกายของอาร์เทอร์
"วิปครีมหยุด!!"
"เหมียวว~~"
แมวน้อยที่โดนดุเสียงดังจึงหยุดแต่ก็ยังเอาจมูกไปสูดดมอย่างชอบใจ
"เม๋วว (งื้อออน่าอย่อย) "
"ฟู่วว"
อาร์เทอร์จอดรถเข้าข้างทางและพ่นลมหายใจออกมาเฮือกใหญ่ และมองเจ้าตัวแสบที่ทำให้เขามีอารมณ์แถมยังเป็นแมวอีกต่างหาก
"ทำอะไรของแก"
อาร์เทอร์จับแมวน้อยไปวางที่ข้างเบาะคนขับ
ทั้งสองจ้องหน้ากันโดยไม่พูดอะไร
"เอ๋....เหมียวว"
"ไม่ต้องมาร้องเหมียวเลย"
อาร์เทอร์ที่อารมณ์เริ่มสงบแล้วก็กลับมาขับรถต่อ
ถึงที่พักอาร์เทอร์ก็จับแมวน้อยอาบน้ำก่อนและเป่าขนให้จนเสร็จ และเขาก็เข้าไปอาบน้ำต่อ
วิปครีมแอบเสียใจเล็กน้อยที่อาร์เทอร์ไม่อาบด้วยกัน
สงสัยคงโกรธเขาที่ดื้อตอนอยู่บนรถแน่ๆ
"เหมียวว~~"
วิปครีมกระโดดขึ้นเตียงและนอนลงจุ้มปุกอยู่ บนเตียง
"อ้ะ..เหมียวว"
อาการคันเนื้อ คันตัว มันเริ่มกลับมาอีกแล้ว
"เหมียววว~~~~"
วิปครีมใช้เท้าเกาๆไปตามตัว...
อาการเริ่มคันขึ้นเรื่อยๆจนต้องทำให้กระโดดลงจากเตียง
และไปตะกายประตูห้องน้ำเพื่อขอความช่วยเหลือจากอาร์เทอร์
"งื้ออออเหมียว~~"
"อะไรฉัน อาบน้ำก่อน เเป๊บเดียว"
อาร์เทอร์ตะโกนออกมาจากห้องน้ำเพราะรู้สึกแมวน้อยจะมาเรียกเขาสักพักหนึ่งแล้ว
ปุ้ง!!
"งะ.....อีกแย้วเป็นมนุษย์อีกแย้วอาร์เทอร์~~"
"หือ"
อาร์เทอร์ที่ได้ยินเสียงเด็ก มือที่กำลังฟอกสบู่หยุดชะงักทันที
เขาหูฟาดไปหรือเปล่านะ
"อาร์เทอร์~~"
วิปครีมใช้มือตะกายไปมาที่ประตู
"อยากกลับเป็นแมวงะ"
อาร์เทอร์ที่เริ่มมั่นใจว่าได้ยินจริงๆรีบล้างตัวและเปิดประตูออกไป
ปุ้ง!!
"เหมียวว~~~"
"อ้ะ"
เมื่อเปิดประตูออกมาก็เจอกับแค่แมวน้อยตัวอ้วนกำลังนั่งกระดิกหางมองเขาตาแป๋ว
แล้วเสียงเมื่อกี้คืออะไร เขาพยายามคิดหาคำตอบแต่คิดไปก็เท่านั้น
อาร์เทอร์จึงตัดสินใจรีบแต่งตัวและเข้านอน
ผีรึเปล่าแต่ช่างเถอะพรุ่งนี้เขาก็ออกแล้ว
...
เช้าวันรุ่งขึ้น
"...."
อาร์เทอร์ที่เก็บของที่เอามาใส่กระเป๋าหมดแล้วนั่งลงที่ขอบเตียงพรางคิดไปถึงเมื่อคืน เมื่อคืนเขารู้สึกเหมือนจะมีคนมานอนกอดด้วยอีกแล้ว
ไม่แน่เขาอาจจะโดนผีอำ..เห้อออ แต่ความรู้สึกมันเหมือนกับเป็นคนจริงๆ มีอุณหภูมิ..มีเนื้อหนัง...หรือมันเป็นแค่ฝันที่จินตนาการขึ้นมาเอง
"เหมียวว (อาเทอร์) "
วิปครีมที่เห็นอาร์เทอร์นั่งเฉยมานานจึงร้องเรียกความสนใจด้วยการกระโดดขึ้นตักและถูไถที่พุงอาร์เทอร์ไปมาอย่างอ้อนๆ
"หืออ...เอาอะไรไอ้อ้วน. ตัวใหญ่ขึ้นรึเปล่าเนี่ยแค่สองวันเองนะที่อยู่ด้วยกัน"
"จริงหย๋อเหมียววว~~~"
"เห้อ ปะ กลับบ้านกัน ฉันซื้อของเล่นมาให้"
หลังจากนั้นอาร์เทอร์ก็เช็คอินออกจากโรงแรมและขับรถเพื่อกลับบ้าน ก่อนถึงบ้านเขาว่าจะแวะคลินิกสัตว์สักหน่อยเพื่อฉีดยา
แมวน้อยมองออกนอกหน้าต่าง ข้างนอกเวลามันเร็วจัง
"เหมียววว~~" แมวน้อยส่ายก้นดุ๊กดิ้กอย่างชอบใจ
"ป่ะลง"
"เหมียววว~~~"ที่ไหนงะ
"แกต้องมาฉีดยา....ป้องกันโรค"
อาร์เทอร์อุ้มแมวน้อยออกมาจากรถและพาเดินเข้าไปในคลินิก
"สวัสดีค่ะ"
"พาน้องแมวมาฉีดยาและตรวจสุขภาพครับ"
"เชิญทางนี้เลยค่ะ"
พนักงานพาไปหน้าเคาน์เตอร์และแนะนำแพ็คเก็ตต่างๆ พร้อมยาที่จะฉีดให้
"งั้นเชิญไปตรวจร่างกายก่อนนะค่ะ"
"เหมียวว~~"
…
"มากับพี่นะคะอย่าดื้อน้าา"
พนักงานคลินิกเข้ามาอุ้มวิปครีม ตอนเเรกวิปครีมก็จะไม่ยอม
แต่อาร์เทอร์บอกให้ทำตัวดีๆเขาจึงจำใจยอมอยู่เฉยๆ
หลังจากนั้นเขาก็โดนปู่ยี้ปู่ยำและยังโดนอะไรแหลมๆแทงเข้าที่ก้นตั้งหลายทีจนเจ็บ
"เเง้งงงอาร์เทอร์ไปไหนน~~~ไม่เอาแล้ว"
"เด็กดีเสร็จแล้วคร้าบบบบ"
"เสร็จแล้วค่ะคุณอาร์เทอร์"
"ครับ"
"นี่คือเอกสารในการตรวจร่างกายของน้องและข้อมูลอื่นๆอีกนะค่ะ"
คุณหมอเดินเข้ามาแล้วยื่นเอกสารให้และพูดเกี่ยวกับร่างกายของ วิปครีมและเล่าเรื่องยาที่ฉีดว่าป้องกันอะไรบ้าง
…
"เหมียวว~~"
แมวน้อยหลังจากที่โดนอุ้มขึ้นรถกลับมาก็นิ่งไปเลย
"เป็นอะไร"
"เหมียว~~~โกรธ"
"เป็นอะไรของแกหือ ฉันพามาฉีดยาไง แกจะได้ไม่เป็นโรค"
อาร์เทอร์ลูบหัวแมวน้อยอย่างอ่อนโยน
"เหมียวว,.."
เหมียวน้อยที่รู้สึกว่าหมดแรงก็นอนหลับไม่สนใจอาร์เทอร์อีกต่อไปอาร์เทอร์จึงหันกลับมาขับรถต่อเพื่อกลับบ้าน
- ผู้เขียน
