วิปครีมกลายร่าง

1016 คำ
กลางคืน "งื้อออเหมียววว (คันตัวจัง) " แมวน้อยที่รู้สึกไม่สบายตัวเพราะความคันทำให้ดิ้นไปมาและเกาที่ผิวหนัง แมวน้อยกระโดดลงมาจากเตียงและนั่งเกาตัวเองอยู่ที่พื้นห้อง "งื้อออ" อาร์เทอร์ที่นอนหลับสนิทไม่รู้เรื่องแมวน้อยพยายามจะร้องเพื่อขอความช่วยเหลือแต่เจ้าตัวไม่ตื่น ทันใดนั้นเอง...... ไม่นานตัวของแมวน้อยก็เริ่มมีเเสงสีฟ้าปรากฏออกมา แมวน้อยตกใจแต่ก็รู้สึกดีขึ้นเพราะอาการคันๆมันหายไป เปลี่ยนมาเป็นความรู้สึกที่สบายตัว "งื้อออ..ฟินจัง" เหมือนมีก้อนเมฆนุ่มๆล้อมตัวเขาอยู่ และช่วยกันนวดที่ตัวเขาไปมา มันเย็นสบายมากๆ ปุ้ง!! "อะ...." แมวน้อยตกลงพื้นอย่างจัง และรู้สึกตัวโล่งๆ "เอ๋!!" แมวน้อยที่รู้สึกว่าตัวและร่างกายของตัวเองเเปลกๆ เขามองตัวเองด้วยความไม่อยากจะเชื่อ ตอนนี้เขามีรูปร่างเหมือนมนุษย์เลย นิ้วขาเเขนร่างกายทุกอย่าง รู้สึกโล่งๆพอไม่มีขนแถมหนาวชะมัด "งื้ออ อาร์เทอร์หนาวงะ" วิปครีมปีนขึ้นไปบนเตียงและสะกิดอาร์เทอร์เบาๆ "อื้ออ" อาร์เทอร์งัวเงียและรวบเอวบางๆเข้ามากอด ด้วยความที่ยังไม่ตื่นดีทำให้ไม่รู้ว่าตอนนี้มีเด็กน้อยรูปร่างหน้าตาประมาณ 15-16 กำลังนอนอยู่ในอ้อมกอดของตัวเอง แถมยังเเก้ผ้าตัวเปลือยอีกด้วย "งื้อ อุ่นจังชอบ" วิปครีมซุกตัวเข้ากับอกคนพี่มากขึ้นและนอนหลับไปในที่สุด รุ่งเช้า "อื้อออ" "เหมียวว~~" อาร์เทอร์ที่โดนแมวน้อยกวนด้วยการเอาอุ้งเท้าเล็กๆอมชมพูมาเขี่ยๆที่ใบหน้าเขา ก็ตื่นขึ้นด้วยความหงุดหงิดนิดหน่อย "ทำอะไร" อาร์เทอร์จับเท้าแมวน้อยเอาไว้ ทั้งสองจ้องตากัน "เหมียว~~~ (ทำอาใย) " "ตื่นแล้วยังจะมากวนคนอื่นอีกหืม" อาร์เทอร์ใช้นิ้วแตะไปที่จมูกสีชมพูเบาๆหนึ่งที "เหมียวว~~" แมวน้อยชอบใจเอาหัวมาถูไถเข้ากับฝามือของอาร์เทอร์ หึหึ... "อ้ะ" อาร์เทอร์ที่กำลังจะลุกขึ้นเอามือเท้าไปที่ที่นอนข้างๆมันอุ่นร้อนและยังเป็นรอยเหมือร่างคนนอนและพึ่งลุกออกไป.... จริงสิ เมื่อคืนเขาก็รู้สึกเหมือนมีคนมานอนกอดเขาตลอดทั้งคืน ร่างเล็กๆแถมนุ่มนิ่มๆแต่ตอนนั้นมันงัวเงียเลยไม่ได้ใส่ใจ "วิปครีมใครเข้ามา" "เหมียวว~~ (เข้ามาไหนงะ) " อาร์เทอร์ลุกขึ้นไปอาบน้ำ ไม่วายลากวิปครีมเข้าไปอาบด้วย วิปครีมที่ได้อาบกับอาร์เทอร์อีกก็ดีใจ เพราะกลิ่นหอมหวานมันรุนแรงขึ้นจนทำให้วิปครีมแทบคลั่ง "เหมียวววว!!!! (กินอาใย!!!จะเอา) " วิปครีมกระโดดตะปปหัวอาร์เทอร์ที่นอนอยู่ในอ่างและร้องโวยวาย "เป็นอะไรของแกเนี่ยวันนี้ โอ้ยยย!!!" "เหมียววว..... (หอมอยากกินๆ) " "โอ้ย!" การอาบน้ำเป็นไปด้วยความลำบากเพราะวันนี้แมวน้อยรู้สึกจะดูไม่เชื่อฟังและดื้อผิดปกติ.. หรือจะเป็นเมื่อคืนคนที่แอบเข้ามาอาจจะทำร้ายแมวน้อยจนทำให้เป็นแมวก้าวร้าวแบบนี้ "เห้อออ" อาร์เทอร์ถอนหายใจกว่าจะอาบกันเสร็จ พอแต่งตัวเสร็จแมวน้อยก็ดูสงบลง แถมยังทำหน้าเหมือนเศร้าๆเสียดายอะไรบางอย่าง "เป็นอะไรหืม วันนี้ดูอารมณ์ไม่ปกติ" "เหมียวว~~ (รู้สึกเเปลกๆงะ) " แมวน้อยร้องเสียงอ้อนๆและส่ายหางส่ายก้นไปมา "หือออ..." อาร์เทอร์มองด้วยความตกใจ "แกยังเด็กอยู่นะวิปครีม แถมยังเป็นตัวผู้ทำไมส่ายก้นแบบนั้น ห้ะ!" "เหมียวว (ไม่ยู่) " "ช่างเถอะไปกินข้าวกันเห้อออ" หลังจากนั้นทั้งสองก็ไปกินข้าวกันที่ของโรงแรม และตลอดทั้งวันก็พากันเดินเล่นพากันออกไปเที่ยวในพื้นที่ ตกดึกก็แวะเที่ยวที่หาดคนเดิน มีงานเเสงสีเสียงติดริมทะเล แมวน้อยก็ได้แต่ขุดตัวอยู่ในกระเป๋าไม่ออกมาเพราะเสียงดังและเเสงสีละลานตาไปหมด "สวัสดีค่ะสุดหล่อ" "...." อาร์เทอร์ที่คิดว่าตอนเเรกงานจะเป็นทางเดินซื้อของริมหาดแบบธรรมดาไม่มีอะไร แต่พอเดินมาถึงพบคนพรุนพล่านและเสียงเพลงเปิดแข่งกันเสียงดังไปหมด ก่อนที่เขาจะเดินหันหลังกับก็มีกลุ่มผู้หญิงที่เดินผ่านเข้ามาทัก แต่เขาไม่สนเดินผ่านไปหน้าเฉยๆ "หยุดก่อนสิคะ" "...อะไร" กลุ่มผู้หญิงเริ่มล้อมวงเข้ามาและขวางทางเขาไว้อาร์เทอร์จึงต้องหยุดเดิน "รีบไปไหนล่ะค่าาหล่อขนาดนี้ไปสนุกด้วยกันต่อไหม" อาร์เทอร์มองมือหญิงสาวที่กำลังลวนลามอยู่ที่หน้าอกเขา เพี้ยะ อาร์เทอร์ปัดออกอย่างแรง แมวน้อยที่อยู่ในกระเป๋าเสื้อ รู้สึกถึงลางสังหรไม่ดี แมวน้อยจึงยืดหน้าออกมามอง ก็เจอกับกลุ่มมนุษย์ผู้หญิงสองสามคนกำลังลวนลามคนของเขาอยู่ "เหมียวว~~~" แมวน้อยเริ่มขู่ออกมาเบาๆ "เอ๋..เลี้ยงแมวด้วยเหรอคะ..." "อย่ามายุ่ง" อาร์เทอร์พยายามจะเดินออกไปก็ถูกบังไว้อยู่ดี วิปครีมที่เริ่มรู้ถึงสถานการณ์ จึงใช้จังหวะที่ผู้หญิงตรงหน้าเอามือมาดันอกอาร์เทอร์ไว้ ใช้กรงเล็บๆคมๆขวนเข้าไปที่มือเธออย่างจัง "กรี้ด....อีแมวผีีี อีชั่ววววว?" "หึ" อาร์เทอร์ผู้สึกชอบใจและมองนิ่งๆ "นี่คุณ เพื่อนดิฉันโดนแมวคุณข่วนนะคะ รับผิดชอบด้วย" "ใช่ พาเพื่อนฉันไปโรงพยาบาลเดียวนี้เลย" "ไม่ นี่ค่าเสียหายเอาไป" อาร์เทอร์โยนเงินให้พวกเธอและเดินออกไปและไม่หันกลับไปมองอีก วิปครีมที่เห็นว่าคนของเขาเดินออกมาได้ก็มุดกลับเข้าไปตามเดิม "เก่งนะตัวนิดเดียว" อาร์เทอร์ลูบหัวแมวน้อยเบาๆ และพากันกลับโรงแรม เมื่อกี้รำคาญชะมัด กลับไปนอนผักผ่อนดีกว่ามันดึกแล้วด้วย
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม