บทที่7.อย่าหวังในสิ่งที่มองไม่เห็น...

1553 คำ

“อะ...อ่าว์!!”                สุดที่จะกลั้นความทรมานไว้ได้ หญิงสาวเผยอปากครางเสียงกระเส่า ร่างกายขยับตอบโต้แบบอัตโนมัติ                ธันน์รั้งใบหน้าหวานเข้ามาใกล้ เขากดท้ายทอยหญิงสาวด้วยฝ่ามือร้อนผ่าว ปากสีเข้มแนบปากอิ่มบวมเจ่อ แทรกปลายลิ้นตวัดลุกไล้เรียวลิ้นอ่อนนุ่ม ดูดดึงความหวานละมุนนั่น สลับกับการกระแทกร่างกายส่วนล่าง                พรึ่บ พรึ่บ!!                ชายหนุ่มโหมร่างกายอย่างบ้าคลั่ง รัว เร็ว และหนักหน่วง...                ทอปัดครางระส่ำ ร่างไหวโยกเมื่อถูกคนใต้ร่างกระทั้นใส่ไม่ยั้ง ความเสียดเสียวพุ่งใส่หัวใจจนจวนเจียนจะขาดใจ ความทรมานปนเปกับความสุขสมจนอยากที่จะผละห่าง กลไกธรรมชาติผลักดันให้เธอสนองตอบ แม้จะเป็นการตอบโต้แบบไม่ประสา แต่มันกลับทำให้คนช่ำชองแทบล้มประดาตาย                ชายหนุ่มโอบรอบเอวกิ่ว เสือกเสยตัวตนแกร่งร้อนแรงๆ                ร่างอวบบิดเกร็ง ความเสี

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม