You’ re mine อ่อยขนาดนี้มาเป็นผัวหนูดีๆเถอะ
Ep.9
ฉันยืนนิ่งทันทีที่พี่เวย์พูดจบสายตาเจ้าเล่ห์ของเขาทำให้ฉันแอบหวั่นเล็กน้อยแต่ยังไม่ทันได้ตั้งสติพี่เวย์ก็ฉุดข้อมือฉันลากออกไปนอกผับทันที
"ไง ทำไมนิ่งไปล่ะ" เวย์เอ่ยถามหญิงสาวที่นิ่งผิดปกติ
"ปะเปล่า จะทำไรอ่ะ"
ฉันพูดออกไปอย่างตกใจเมื่ออยู่ดีๆพี่เวย์ก็ง้างมือขึ้นนี่เขาจะตบฉันเหรอแค่แกล้งแค่นี้เองนะ ฉันหลับตาปี๋ไม่กล้าเงยหน้ามองแต่กลับเป็น
"ถ้าชอบฉันแล้วเธอไม่มีสิทธิ์ไปชอบใครอีกเข้าใจไหม"
พี่เวย์เอ่ยขึ้นพร้อมกับวางมือบนหัวฉันเบาๆฉันลืมตาขึ้นมาอย่างแปลกใจ เมื่อสายตาของพี่เวย์กลับดูอ่อนโอนขึ้นมากกว่าปกติ
"พี่เวย์" ฉันเอ่ยเสียงอ่อน
"หึ ซึ้งหรือไง" เวย์ถามกลับพร้อมกับยิ้มมุมปาก
"พี่กินยาได้เปิดขวดป่ะ"
ฉันเอียงคอถามขมวดคิ้วเป็นปมด้วยความไม่เข้าใจ
"เอาโทรศัพท์มา" เวย์แบมือขอโทรศัพท์จากนาโนที่ยังคงงงอยู่
"เอาทำไรอ่ะ อย่าบอกนะว่าจะโยนของโนทิ้งอ่ะ"
ฉันเอากระเป๋าที่ใส่โทรศัพท์ไว้มากอดแน่นกลัวว่าพี่เวย์จะแย่งไป
"จะเอาไหมเบอร์"
"เบอร์พี่เหรอ?"
ฉันเลิกคิ้วอย่างสงสัยขอมาตั้งนานจู่ๆจะให้ก็ให้เหรอบ้าป่าว
"เออ จะเอาไม่เอา" เวย์เอ่ยตอบอย่างขัดใจ
"เอาสิคะ"
ฉันรีบล้วงโทรศัพท์ขึ้นมาทันทีส่งให้พี่เวย์ด้วยความสั้นสุดฤทธิ์ หมายถึงมือนะที่สั่น
"จะให้ฟรีๆได้ไงมันต้องแลกเปลี่ยนกันหน่อยดิ" เวย์เอ่ยอย่างเจ้าเล่ห์ เขามองหญิงสาวอย่างครุ่นคิดก่อนโน้มหน้าเข้าไปใกล้ๆมองดวงตาคู่สวยตรงหน้า
"หอมแก้มก่อนดิ"
"หอมแก้ม!นี่!คิดว่าโนจะทำเหรอ จูบเลยไม่ได้เหรอไง"
ปั๊ก!
พี่เวย์เคาะหัวฉันกับโทรศัพท์ของฉันถึงไม่ได้แรงมากแต่ก็เจ็บนะ
"ได้คืบเอาศอก" เวย์เอ่ยพลางถอนหายใจอย่างเอือมๆ
"อยากได้ทั้งตัวมากกว่านะคะ"
ฉันระบายยิ้มหวานให้คนตรงหน้าแหม่ตามจีบจนเป็นเดือนแล้วไม่ติดสักทีรู้งี้ใช้มุกนี้ตั้งนานเหละ
"เดี๋ยวร้องไม่ออกบอกเลย"
"ขอซ้อมเสียงก่อนได้ม๊าาา"
ฉันว่าพลางเงยสบตาคนตรงหน้าตอบกลับไปอย่างไม่ยอมแพ้
"เอาไหม"
"เอาค่ะ" นาทีนี้ตอบอย่างไม่ลังเลเลยจ้า
"หมายถึงเบอร์" เวย์ยักคิ้วกวนๆพลางเลียริมฝีปากอย่างน่าหลงไหลไปอีก
"ชิ~ ก็ต้องเอาอยู่แล้วป่ะ"
ฉันตอบกลับอย่างอารมณ์เสียอุตส่าห์ตั้งความหวังซะสูงเลยยอดตึกสุดท้ายตกลิฟท์ตายตั้วแต่ชั้นแรก
"ก็หอมดิ" เวย์เอ่ยขึ้นพลางยื่นแก้มมาใกล้ริมฝีปากอวบอิ่มของนาโน
ฟอดดด~
ฉันฝังจมูกไปกับแก้มของพี่เวย์หอมแก้มเขาแอบเขินนะแต่ด้านพอ อิๆเรื่องแรดๆอีโนสู้ตายขอบอก
"พรุ่งนี้มีเรียนไหม"
"มีคะ ถามทำไมคะ"
"ก็แค่ถาม" เวย์ตอบเสียงเรียบ
"นึกว่าจะไปรับไปส่งวู้วว"
จะถามเพื่อ เชอะคนอะไรไม่โรแมนติกเอาสะเลย
"หวังสูงขนาดนั้น"
"..."
ฉันไม่ตอบเพราะกำลังอารมณ์เสียอยู่ ทำแค่แบะปากใส่พี่เวย์เท่านั้น
"คราวหลังฉันจะได้ถีบให้ตกมาสะก่อนจะได้ไม่หวังสูงเกินไป"
"เออ รู้แล้วๆไม่หวังก็ได้"
ฉันแห้วกลับไม่ให้หวังแต่มาทำให้หวังนี่นะ ระวังเถอะแม่จะทำให้ตัวติดไม่ห่างเลย
"นี่ใคร?" เวย์พูดขึ้นพลางชูโทรศัพท์ที่หน้าจอเป็นรูปของใครบางคนด้วยสายตาเคืองๆ
"อ้อ ผัวโนเอง"
ฉันตอบรับทันควันจนพี่เวย์ขบกรามแน่นด้วยความโกรธ
"หรอ?งั้นไปเลิกกับมันซะ"
"ได้ไงโนรักของโนมาตั้งหลายปี"
ฉันเถียงกลับพลาวเท้าสะเอวอย่างเอาเรื่อง จะให้เลิกได้ไงไม่มีทางหรอกฉันยอมอดเพื่อเปย์เขาโดยเฉพาะมีในบัญชี1500เปย์เขา3000เลยขอบอกรักเค้า~
"หึ!เลือกมาว่าจะเลือกใคร" เวย์ถามเสียงเรียบอย่างเอาเรื่อง เพราะเขาไม่ยอมแน่ถ้าตัวเองไม่ใช่ฝ่ายที่ถูกเลือก
"โนเลือกไม่ได้!"
ฉันตะโกนออกไปด้วยความอัดอั้น น้ำตาเริ่มคลอไม่เลือกได้ไหมอยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคน
"เพราะอะไรว่ะ ไหนตอบมาดิ!" เวย์เริ่มโกรธจนเลือดขึ้นหน้าทำไมหญิงสาวถึงเลือกไม่ได้เห็นๆอยู่ว่าเธอขอบเขามากขนาดไหน
"ก็...คนนี้ผัวในอนาคตคนนี้ก็ผัวทิพย์อ่ะ"
ฉันชี้ที่พี่เวย์ตรงคำว่าผัวในอนาคตแล้วชี้ที่จอมือถือของตัวเองว่าผัวทิพย์
"ผัวทิพย์?"
"ใช่!ผัวทิพย์อย่าบอกนะว่าพี่ไม่รู้จักแจ็คสัน หวัง"
พี่เวย์ขมวดคิ้วจนเป็นปมบ่งบอกว่าไม่รู้จักสุดๆ
"ใครว่ะ?"
"บอกว่าผัว เอ้ย!ไอดอลk-popโนชอบพี่แจ็คมาก"
ฉันตอบพลางยิ้มกว้างเคลิ้มไปกับใบหน้าหล่อๆของพี่แจ็ค
"หึ!แล้วเธอชอบใครมากกว่ากันระหว่างฉันกับมัน"
พี่เวย์เอ่ยพลางจ้องหน้าฉันรอยยิ้มบางๆที่เขานิ้มมาแทบจะทรงตัวไม่อยู่
"โนตอบไม่ได้..."
"ใหตอบอีกที"
ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบพี่เวย์ก็ดึงฉันให้เข้าไปใกล้ๆแล้วจับมือฉันให้ลูบไล้ไปตามใบหน้าหล่อเหลาของเขาสายตาคมๆของพี่เวย์จ้องฉันมาอย่างสื่อความหมายทำเอาฉันถึงกับยืนนิ่ง
"ฉันให้เธอจับได้แบบนี้ไม่ชอบอีกเหรอ"
พี่เวย์กระซิบข้างหูฉันเบาๆเล่นเอาขนลุกซู่ไปทั้งตัว ไหนใครหลงไม่มี๊!!
"บอกได้ยัง"
พี่เวย์พูดจบแล้วมองสบตาฉันอย่างอ่อนโอนพี่เวย์ยิ้มมุมปากอย่างพอใจทันทีที่ฉันพยักหน้าให้เขารับรู้ว่าฉันพร้อมจะบอกแล้ว
"พี่ก็บอกชอบโนดิ แล้วโนก็จะชอบพี่มากกว่า"