ไม่อนุญาต

857 คำ
You’re mine อ่อยขนาดนี้มาเป็นผัวหนูดีๆเถอะ Ep.8 คืนนี้ฉันได้เตรียมแผนไว้ทั้งหมดแล้ว ให้มันรู้ไปซะเลยว่าพี่เวย์จะทนกับฉันได้ไหม "ห้ามใจอ่อนนะโนอย่าลืมว่าเกมส์นี้แกคุม" เอลเอ่ยขึ้นก่อนจะมองสำรวจความเพอร์เฟคของนาโนอีกครั้ง "รับรองจัดเต็มแน่นอน" "มา ให้พรก่อน" เอลเอ่ยขึ้นก่อนนาโนจะพนมมือรับพรที่เอ่ยให้ "ผัวรักผัวหลงผัวชมผัวทักผัวรักผัวชอบ ถึงตอนนี้ไม่ใช่ผัวก็ขอให้เป็นผัวในวันนี้" "สาธุ" ฉันรับพรที่โดนใจจากเอลที่ใส่มาเป็นชุด ก่อนจะเดินย่างกรายเข้าไปในผับ ฉันใส่ชุดเดรสสั้นสีชมพูคลุมทับด้วยเสื้อโค้ดหนาๆปกปิดอยู่ ไม่ต้องมองหาเลยเพราะโต๊ะประจำของพวกพี่เวย์มันอยู่ตรงหน้าฉันเอง ฉันยิ้มมาแต่ไกลไล่สายตาดูพี่เวย์ที่นั่งโอบอีปลิงตัวไหนอีกแล้วก็ไม่รู้ เชอะกับฉันทำเหมือรังเกียจทีกับคนอื่นล่ะถึงเนื้อถึงตัว "โนขอนั่งด้วยได้ไหมคะพี่คีย์" ฉันเอ่ยถามพี่คีย์ที่นั่งกระดกเหล้าอย่างกับน้ำเปล่าตรงข้ามพี่เวย์ "ได้อยู่แล้วครับ" พี่คีย์เอ่ยเบาๆก่อนจะเขยิบนิดหน่อยแต่พื้นที่ก็ไม่ค่อยพอแหะเพราะมีพวกป้าๆนั่งประกบคนละคนเลย พรึ่บ! "โนสะดวกแบบนี้ คงไม่ว่าใช่ไหมคะ" ฉันนั่งลงบนตักของพี่คีย์พร้อมยิ้มหวานให้อีกฝ่าย พี่คีย์ก็ยิ้มมุมปากเล็กๆเขาเอาแขนมาโอบกอดฉันไว้ยึดเอาไว้ไม่ให้ฉันตกลงไป เอาจริงๆพี่คีย์หล่อมากเลยนะหล่อแบบเย็นชาๆ ขรึมๆอ่ะ พอดูดีๆแล้วแบดมากๆเลย หวั่นไหวอ่ะ "พี่คีย์มีแฟนยังคะ" "ยังครับ/ถามทำไม" พี่คีย์ตอบพร้อมกับที่พี่เวย์พูดขึ้นว่าถามทำไม หึฉันแกล้งทำเป็นไม่สนใจแล้วหันมาพูดกับพี่คีย์ต่อ "ว้าว ดีจังเลยพี่คงไม่ว่าใช่ไหมถ้าโนจะจีบพี่" "แล้วไอ้เวย์ล่ะ ไม่ชอบมันแล้วเหรอ" คีย์เหลือบมองเวย์ที่นั่งจ้องหน้าราวกับลุกขึ้นมาซัดหน้าตัวเองเต็มที "ไม่เอาซิคะ ไม่พูดถึงคนอื่นคนเขาไม่เห็นค่าก็อย่าให้ความสำคัญนักเลยคะ" ฉันใช้นิ้วชี้เรียวยาวแตะเบาๆตรงริมฝีปากพี่คีย์ไม่ลืมที่จะจริตในการพูดขึ้นอีก10เลเวลให้ตัวเองดูเซกซี่น่ารักน่าฟัด "พี่ไม่ขัดครับผม" คีย์เอ่ยตอบหญิงสาวที่นั่งบนตักตัวเองไม่ใช่ว่าตัวเองจะแย่งหรือชอบพอในตัวหญิงสาวแต่เขาเพียงแค่จะดูอาการของคนใจแข็งที่กำลังจะพุ่งเข้ามาซัดหน้าเขาอยู่รอมร่อ "งั้นดีสิคะ" ฉันค่อยๆถอดเสื้อโค้ดออกอย่างช้าๆเผยให้เห็นชุดเดรสสีชมพูผิวขาวละเอียดขับชุดให้ดูเด่นขึ้นไปอีก "ร้อนนะคะ" ฉันว่าพลางโน้มตัวซุกในซอกคอของพี่คีย์ โอ๊ยยหอม ไม่แปลกที่จะมีผู้หญิงมากมายเข้าหาเขาขนาดนี้ พรึ่บ! ฉันถูกดึงออกจากตักของพี่คีย์ ไม่ต้องก็รู้ใช่ไหมว่าใคร "มึงจะทำไรวะ ยุ่งไรกับคนของกู" คีย์ลูกขึ้นยืนเผชิญหน้ากับเวย์อย่างยียวย "ของมึง?" เวย์เลิกคิ้วถามเสียงเรียบ "เออ หรือมึงจะบอกว่านาโนเป็นของมึง" ฉันมองดูการกระทำของพี่เวย์อย่างลุ้นจนใจสั่นว่าเขาจะตอบว่ายังไง "เรื่องของกู" "เหอะ ไม่ใช่มึงก็ปล่อยสิวะ" คีย์ไม่ยอมแพ้ยังคงรุกเวย์ต่อ "กูไม่ปล่อย ส่วนเธอไหนบอกจีบฉันไง" "ก็พี่ไม่ชอบไม่ใช่เหรอ รำคาญไม่ใช่ไง" "ใครบอก" "ก็พี่พูดเอง" ฉันจ้องหน้าพี่เวย์กลับอย่างไม่ยอมแพ้อีกอย่างเขาก็พูดทุกครั้งที่เจอหน้าฉันด้วยซ้ำไป "หึ งั้นเธอจะทำยังไงถ้าฉันไม่อนุญาติให้เธอเลิกจีบฉัน" เวย์จ้องตาคู่สวยของนาโนอย่างสื่อความหมาย เขาคว้าเอวบางของนาโนให้ชิดกายเขาจนหญิงสาวเซมาตามแรงจนแนบชิดติดกับอกแกร่งของเขา "พ พี่ มะไม่มีสิทธิ์นะ!" จะตะกุกตะกักเพื่อ?? หมดกันความเย่อหยิ่งที่อุตส่าห์เก๊กมา มาตกม้าตายตอนที่พี่เวย์ก้มลงมามองหน้าฉันที่ชิดกับแผงอกล่ำๆของเขา ขอยาดมค่ะ ต้องการด่วน "แน่ใจ?" เวย์เห็นหญิงสาวเสียอาการก็ได้โอบรัดเอวบางเอาไว้แน่นจนหญิงวสาวตาโตด้วยความตกใจ "ทะทำอะไรคะ" ฉันพูดเสียงสั่น เดาไม่ถูกไม่รู้จะถูกพี่เวย์จับทุ่มกับพื้นหรือถูกเตะออกไปกันแน่ "จะทำให้เธอ ไม่กล้ามองผู้ชายหน้าไหนอีก"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม