จนถึงเมื่อครู่ที่เขาปล่อยใจตัวเองอยู่ในภวังค์ คิดเลยเถิดกับหล่อนไปจนถึงวันแต่งงาน ทั้งที่รู้จักเพียงชื่อและไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าหัวใจคุณหนูลูกจันทร์มีใครอื่นใดจับจองไว้แล้วหรือไม่
เรือยนต์แล่นออกจากท่ามุ่งหน้าสู่ปากคลอง ทองเองก็ปล่อยใจให้โลดแล่น คิดไปถึงวันที่จะกลับพระนคร และวันอื่นๆ ที่ต้องมาเยือนฉะเชิงเทราบ่อยครั้ง เขาควรเลือกสัญจรเส้นทางนี้อีกหลายๆ ครั้งหรือควรเลือกโดยสารรถไฟตามที่ควรจะเป็น
ความคิดตีรวนสับสนสวนทางกับหัวใจ จะเยือนจนกว่าจะพบ... หรือจนกว่าจะแน่ใจว่าไม่พบ... และควรไหมที่เขาจะดั้นด้นไปให้ถึงโรงสีเถ้าแก่ลิ้ม ทั้งที่ยังไม่มีจุดเริ่มต้นของเขากับหล่อนเลยสักครั้ง
ดวงตาคมเข้มทอดมองไปริมฝั่ง เมื่อยังไม่พ้นเขตตลาดเขาก็ยังคาดหวัง และเจ้าของร่างแน่งน้อยที่ยืนเด่นอยู่ริมตลิ่งก็ทำให้ทุกความคิดของเขาหยุดลง
หญิงสาวร่างเล็กในชุดเสื้อคอปิดสีนวลมีลวดลายเล็กๆ กระจิริด สวมกางเกงยาวสีคราม ไ
