รักอันตรายมาเฟีย

บทที่ 6 ออกล่า

ผมวางแผนจับลูกสาวของซิซาบะ เพื่อล่มงานแต่ง และไม่ให้พวกมันรวมตัวกันได้ อีกเรื่องที่สำคัญ ผมต้องการเอาคืนซิซาบะ ที่มันบังอาจฆ่าล้างคนในคฤหาสน์ของผม และทำร้ายไอ้คิสติน ผมจะไม่ปล่อยพวกมันอยู่สุขสบาย พวกมันต้องอยู่ด้วยความหวาดกลัว

"น้ำนิ่ง แกเอานังนี่เป็นขังไว้ที่ห้องใต้ดิน เดี๋ยวกูค่อยจัดการมันทีหลัง แล้วเรื่องที่กูให้ตามล่าไอ้ที่เป็นหนอน มึงได้ตัวมันมาหรือยัง"ผมแบกลูกสาวตัวดีของไอ้มุราอิมาที่คฤหาสน์แห่งใหม่ของผม ผมสาบานไว้แล้ว ถ้าได้ตัวมันมา ผมจะทำให้มันทรมานที่สุด และให้มันตายอย่างเจ็บปวด

"ผมได้ตัวมันมาแล้วครับบอส ผมขังมันไว้ที่ห้องใต้ดิน บอสจะไปจัดการมันเลยไหม" ไอ้น้ำนิ่งมันยังคงทำงานไวเหมือนเดิม ตอนนี้ถ้าผมมีมือซ้ายมือขวาครบ ผมคงออกล่าพวกมันทีละแก๊ง ไอ้

คิสตินมันยังไม่ฟื้น ตอนแรกอาการมันโคม่า ดีที่หมอช่วยมันทัน คงต้องใช้เวลาสักพักกว่ามันจะกลับมาปกติ

"แล้วมันเป็นใคร แล้วมันมีครอบครัวไหม" ถ้าจะจัดการพวกทรยศมันต้องถอนรากถอนโคลน อย่าให้มันกลับมาแว้งกัดเราได้ มันมันต้องชดใช้ให้นับร้อยชีวิต ที่มันทรยศคาบาเลียน คนไม่น้อยที่ต้องมาตายเพราะมัน ไม่ใช่แค่ครั้งเดียว ผมเก็บตัวเงียบตัวที่คฤหาสน์แห่งใหม่เพื่อเตรียมล่า ผมจะไปปรากฏตัวต่อหน้ามันทีละคน หยิบยื่นความตายให้มันอย่างโหดร้าย ให้สมกับที่มันฆ่าคนของผมอย่างโหดร้ายเช่นกัน

"ไอ้ไคครับบอส มันมีหน้าที่รักษาระบบรักษา ความปลอดภัยของคฤหาสน์เรา มันเพิ่งเข้ามาทำงานไม่นาน คนของเราตรวจสอบประวัติมันไม่ละเอียด ทำให้มันหลุดเข้ามาเป็นสายได้ ซิซาบะส่งมันมา มันน้องสาวมีแค่น้องสาวคนเดียว ที่เหลือครอบครัวมันตายหมดแล้วครับ" น้ำนิ่งรายงานเรื่องของหนอนตัวใหญ่ ที่บังอาจปลอมแปลงตัวเข้ามา

"ดี ให้คนไปเอาตัวน้องสาวมันมา ส่วนมันกูจะไปจัดการเอง พร้อมนังนั่น" ผมจะทำให้พวกมันต้องอกสั่นขวัญแขวน ความร้ายกาจของผมกำลังจะคืบคลานไปหาพวกมัน ยมทูตคนนี้จะลากมันมาลงนรกทีคนละ โดยเริ่มจากลูกสาวของมัน ผมกำลังออกล่า พวกมันทีละคน

พลั๊ก!! ผัวะ!!

เสียงท่อนเหล็ก ที่ฟาดเข้าที่ลำตัวไอ้คนที่เป็นหนอน สภาพมันสะบักสะบอม ใบหน้าแตกยับ เลือดท่วมหน้า จนมองไม่เห็นหน้าจริงของมัน มันถูกโซ่ตรวนขนาดใหญ่ขึงพรืดทั้งแขนและขา ห้องใต้ดินถ้าใครที่ได้ลงมาเยือน สถานะที่จะกลับออกไปคือศพเท่านั้น ศพที่ไม่เหลือสภาพดี

"อ๊ะะ!! ย๊ากก!!อ๊ายย!!" เสียงร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวด ผมยังฟาดเข้าลำตัวมันไม่ยั้ง ผมยืนมองดูความเจ็บปวดของมันอย่างไม่สะทกสะท้าน ขณะที่รอให้ยัยนั่นตื่นขึ้น

ซ่าา!!

เสียงสาดน้ำเข้าเต็มตัวยัยนั่น

"อ๊ะะ!!" เสียงด้วยด้วยความตกใจ ความเย็นของน้ำทำให้คนที่หลับเพราะยา ที่ผมเสียบเข้าที่คอแล้วลากตัวมานี่ ผมยืนมองหน้าเธอนิ่งๆ ช่วยไม่ได้เธออยากเกิดมาเป็นลูกของไอ้มุราอิ ผมจะไม่ปราณีให้แก่ศัตรู เธอค่อยๆดีลืมตาขึ้นมา และหันมองซ้ายมองขวา แล้วมองมาที่ผม ผมแสยะยิ้มร้ายให้เธอ ตื่นมาพอดีจะได้เห็นรสชาติของความเจ็บปวดและทรมาน

"ที่นี่ที่ไหน แกจับฉันมาทำไมไอ้เลว แกทำไมไม่ฆ่าฉันไปเลย ไอ้ชั่ว" พอตื่นขึ้นมาได้เธอก็พ่นคำด่าใส่ผม ถ้าไม่เจ็บตัวคงไม่หุบปาก ผมตรงเข้าไปบีบลำคอระหง ที่เชิดตั้งใส่ ใบหน้าของของดูเรียบนิ่ง เหมือนไม่กลัวอำนาจของผม

"หึ!! มึงได้ตายแน่แต่มันไม่ใช่ตอนนี้ มึงต้องรอดูคนที่มึงรักตายไปทีละคน ถึงจะสาสมกับสิ่งที่พ่อ และพี่ชายมึงทำ รอดูความพินาศของซิซาบะ พอถึงวันนั้นกูจะส่งมึงลงนรกแน่ ตอนนี้มึงทนดูนรกบนดินไปก่อน" เธอจะได้เห็นคนที่กำลังจะได้เห็น คนดิ้นทุรนทุรายตายต่อหน้า ผมบีบคอเธอ ด้วยความโมโหเมื่อนึกถึงสิ่งที่พ่อเธอทำ มันทำให้ผมควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ ความโกรธแค้นที่มันจมปรักกับผมมาหลายวัน ผมมองหน้าเธอที่กำลังดิ้นทุรนทุราย เหมือนคนกำลังจะขาดอากาศหายใจ มือเธอปัดป่าย หน้าตาที่เริ่มแดงคล้ำขึ้นเรื่อยๆ อยากปากดี มันต้องเจอแบบนี้ เธอต้องได้ลิ้มลองรสชาติ ของคนที่กำลังจะไปนรก

แค้ก!! แค้ก!!

เสียงไอและสูดเอาอากาศเข้าปอด

"หึ หึ" ผมหัวเราะเยาะให้คนที่ปากดีเมื่อกี้ ที่หลุดพ้นจากน้ำมือผม นี่มันยังน้อยไป เธอจะได้เห็นมากกว่านี้ ว่าคนกำลังจะตาย มันทรมานแค่ไหน ผมหยิบท่อนเหล็กเดินไปฟาดใส่ไอ้นั่นต่อ ลมหายใจมันดูรวยรินเต็มที

"อ๊าา อ้ายย" มีเสียงร้องได้แค่นั้น ไม่มีแรงต่อต้าน

"แกทำอะไรเขาไอ้เลว" ยิ่งเธอด่า ผมยิ่งฟาดหนักๆ

"ทำให้มึงเห็นคนของพ่อมึง ที่ส่งมารอบกัดกู มึงจะได้เห็นว่าจุดจบของคนทรยศ และคนที่เป็นศัตรูกับกู ว่ามันจะได้ตายทรมานแค่ไหน" ผมอยากเอาน้ำเกลือมาสาดใส่มันด้วยซ้ำ

พลั๊ก!!ผัวะ!!

ผมยังฟาดมันไม่หยุด เลือดของมันไหลลงมากองท้วมกับพื้น

"ไอ้เลว ไอ้ชั่ว แกต้องไม่ตายดี" เธอสาดคำด่าพ่นออกมาไม่หยุด ยิ่งเธอด่าผมมากเท่าไหร่ ผมยิ่งฟาดไอ้นั่นหนักขึ้น ผมจะไม่ให้มันได้ตายเร็วๆ มันจะต้องทรมานกว่านี้ เธอจะได้เห็นมันกับตา ผมหยิบเข็มที่มีน้ำสีขาวขุ่นบรรจุอยู่เต็มหลอด ทิ่มเข้าไปที่ลำคอของมัน และฉีดเข้าจนหมดเข็ม ผ่านไปไม่นานมันดิ้นทุรนทุราย น้ำลายเริ่มไหลฟูมปาก ใบหน้าหน้าเขียวและเริ่มดำเรื่อยๆ ลิ้นของมันกำลังจุกปาก ตาปูดโปนถลนออกมา ตัวเกร็งชักกระตุก มันยังไม่ตายง่ายๆ มันจะค่อยๆทรมาน

"เสียดายแกต้องมาจบเกมส์ ก่อนที่จะได้เห็นน้องของแกถูกขายส่งเข้าซ่องที่ไหนสักแห่ง กูอยากเก็บมึงไว้นะ แต่นายมึงปากดีด่ากูซะก่อน กูเลยทนไม่ได้ ถ้ามึงจะโทษใครสักสักคน มึงไปโทษนายมึงแล้วกัน ที่ส่งมึงมารับเคราะห์แทนมัน ส่วนน้องมึงกูจะพยายามส่งไปที่ดีๆแล้วกัน ผมยืนมองมันที่กำลังทรมานแสนสาหัส

"ไอ้นรก ไอ้เลว แกต้องไม่ตายดี" ผมหันขวับไปมองเธอตาเขม็ง และหันกลับมาพูดกับไอ้นั่นต่อ

"ดูสิกูอุตส่าห์จะไว้ชีวิตมึงให้อยู่รอดูน้องมึง แต่นายมึงกลับอยากส่งมึงลงนรกเร็วขึ้น สงสัยกูต้องสงเคราะห์มึงแทนนายมึงแล้วแหละ" ผมปักเข็มที่สองเข้าตรงคออีกครั้ง คราวนี้มันดิ้นชักกระตุกหนักขึ้น

"อ๊ะะ!! อ๊ายย!!"

ลิ้นจุกปาก เลือดสีแดงฉานไหลออกจากปาก และตาของมัน

"กรี๊ดด!!" เสียงกรี๊ดดังขึ้นทันที ที่ไอ้นั่นสิ้นใจตายต่อหน้า

"ตายเร็วไปหน่อยนะ นายมึงยังเห็นความทรมานของมึงน้อยเกินไป" ผมยืนแสยะยิ้มให้มัน ที่อ่อนปวกเปียกขาดใจตายเร็วไปหน่อย

"ไอ้ชั่ว ไอ้นรกส่งมาเกิด" ผมหันกลับมามองเธอด้วยสาตาเย็นยะเยือก เธอกำลังจะทำให้ความอดทนผมหมดลงเร็วๆนี้ ผมคงใจดีกับเธอมากไปหน่อย ถึงได้มาแหกปากด่า ผมยิ้มที่มุมปาก แววตาของเธอไม่มีแววหวาดหวั่นกับผม ดีเลยต่อไปนี้เธอจะได้เห็นนรกของจริง

"เล่นกับมันจนหมดสนุก สงสัยต้องเปลี่ยนเป้าหมายใหม่เล่นสนุกแล้วสิ อยากเห็นนรกของจริงแล้วใช่ไหมเสียดาย มันตายเร็วไปหน่อย ยังไม่ทันเห็นนรกของจริง แต่ไม่เป็นไร นายมันมันก็อยู่ดูแทนแล้วกัน ถ้ามึงยังไม่หยุดแหกปาก และจ้องหน้ากูแบบนั้น มึงมาเจอของจริงเลยเป็นไง" เธอจ้องผมด้วยสายตาอาฆาตแค้น ไม่เคยมีศัตรูผมคนไหน มีโอกาสได้จ้องหน้าผม เพราะผมจะส่งมันลงนรกเสียก่อน ผมเดินตรงเข้าไปบีบที่ปลายคางเธออย่างแรง เพราะทนเสียงแหกปากด่าไม่ไหว ไม่มีใครกล้าแหกปากด่าผม

ถุย!!

เธอถุยน้ำลายใส่หน้าผม เท่านั้นแหละ ผมจะไม่ทน

แคว้ก~~ แคว้ก~~

"อ๊ะะ!! จะ เจ็บ!!"

เสื้อผ้าสกปรกที่สวมอยู่ถูกดึงฉีกขาด ภายในครั้งเดียว ส่งให้เห็นผิวกายขาวๆทิ่มตา มีรอยแดงจากการถูกเสื้อผ้าบาดตามลำตัว หุ่นเธอมันน่าเย็บมาก หน้าอกดูมๆ ที่มียกทรงปกปิด มันแทบปิดไม่มิด และแพนตี้จิ๋วที่ปิดเนินสามเหลี่ยม แทบไม่มิด เธอพยายามหนีบขาเข้าเพื่อปกปิดของสงวน ที่กำลังโชว์หลาต่อหน้าผม ร่างกายของเธอที่ถูกพันธนาการด้วยโซ่ทั้งมือ และขาไม่อาจต่อต้านผม ถึงแม้มุมปากจะมีรอยแตก และรอยฝ่ามือแดงบนใบหน้า เธอหน้าแดงเห่อร้อนเพราะความอาย ที่ผมเดินจ้องมองไม่วางตา ผมแสยะยิ้มด้วยความพอใจ

"แกจะทำอะไรฉันไอ้ชั่ว" น้ำเสียงสั่นๆ แววตาหวาดๆ ที่ผมอยากเห็นจากเธอ และผมก็ทำมันสำเร็จ จะได้เลิกอวดดี และทำท่าจองหองใส่ผม

"จะพาไปทัวร์นรกงัยทูนหัว ถึงกับตัวสั่นเลยเหรอด่าอีกสิ" ผมหัวเราะร่วนด้วยความสะใจ ที่ได้เห็นใบหน้าของความหวาดกลัว ที่เธอแสดงออกมาอย่างเห็นได้ชัด ใบหน้าเรียบนิ่งเปลี่ยนเป็นสั่นน้อยๆ

"ไอ้เลว ไอ้สกปรก" คำด่าช่างเร้าอารมณ์ นรกของจริงกำลังจะมาเยือน ยังเก่งได้อีก ผมดึงยกทรงให้หลุดออก จนหน้าอกโตอวดเด้งต่อหน้า

"ปล่อยฉันนะไอ้เลว อ๊ะ!!" เธอะพยายามจะดิ้นขัดขืน ช่างไม่ประเมินตัวเอง สงสัยอยากเจ็บตัวมาก

แคว้ก!!

แพนตี้ตัวจิ๋วถูกดึงขาด ผมไม่สนใจว่าเธอจะเจ็บหรือเปล่า อยากสั่งสอนมันมีมากกว่า และผมก็นึกบางอย่างออก

"อืม"