รักอันตรายมาเฟีย

บทที่ 7 หวาดกลัว NC 20+

ผู้ชายคนนั้นเลวกว่าที่ฉันคิดไว้ ฉันไม่รู้ว่าพ่อของฉัน และพี่เคนไปทำอะไรให้เขา แต่ฉันไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องเลวร้ายพวกนั้น สิ่งที่ฉันกำลังหวาดกลัว อย่างหนัก ที่เขากำลังจะทำ ฉันพยายามดิ้นรน ให้หลุดออกจากโซ่ที่ตรึงไว้ที่ข้อมือของฉัน แรงเสียดสีบนผิวหนัง มันสร้างความเจ็บปวด และแสบร้อนไปหมด แต่ความเจ็บปวดนั้น ฉันไม่สนใจ กับสิ่งที่ฉันกำลังเห็น

"แกปล่อยฉันไปเดี๋ยวนี้ ฉันไม่ได้รู้เรื่องที่พ่อกับพี่ชายของฉันทำ แกไม่มีสิทธิ์มาทำกับฉันแบบนี้" ฉันยังตวาดใส่ผู้ชายคนนั้นลั่นห้อง ภาพความโหดร้ายที่เขาทำกับผู้ชายอีกคนยังติดตาฉัน มันช่างน่ากลัวและสยดสยอง ไอ้ผู้ชายเลวมีใบหน้าที่เรียบเฉยไม่สนใจที่ฉันพูด ไม่ยินดียินร้าย และจ้องมองมาที่ร่างกายเปลือยเปล่าของฉัน เหมือนมันกำลังพึงพอใจ และใช้สายตาสำรวจไปทั่ว ฉันเริ่มหวาดกลัว

"หึ!!" เสียงหัวเราะอันเย็นเยียบ และสายตามุ่งร้ายนั้น มันช่างเย็นชาและน่ากลัวอย่างที่สุด

"ปล่อยฉันนะ ถ้าแกทำอะไรฉัน พ่อและพี่ชายของฉัน ต้องมาเล่นงานแกถึงตาย แกไม่กลัวเลยรึงัย" ไอ้ผู้ชายคนนั้นไม่มีใบหน้าที่หวาดกลัว กับยิ้มร้ายมาที่ฉัน และเดินตรงเข้ามาหยุดยืนใกล้ๆ จนหน้ามันแทบจะชิดกับหน้าของฉัน

"กว่าพี่ชายและพ่อมึงจะหากูเจอ มึงคงเป็นของเล่นให้กูได้ระบายความแค้น หรือไม่มึงก็เจ็บสาหัส และยับเยินไปแล้ว" ฉันจ้องมองการกระทำของไอ้เลวนั่นไม่วางตา

แคร้ก~~

เสียงหัวเข็มขัดที่กำลังถูกปลดออก พร้อมกับเสียงรูดซิบกางเกงลง ส่งผลให้เห็นความยิ่งใหญ่เกินขนาดมาตรฐานชูตั้งขึ้นมา มันช่างใหญ่โตและน่ากลัว ฉันหลับตานิ่ง และดิ้นรนเพื่อให้หลุดพ้น ไอ้เลวนั่นเอามืออันแข็งแกร่ง บีบเข้าที่หน้าฉันอย่างแรง

"หลับตาทำไมตื่นมาดูความน่ากลัวที่จะเกิดต่อจากนี้ ดูสิ่งที่กูจะยัดเข้าไปในตัวมึง มึงกำลังจะได้เห็นนรกบนดินของจริง ที่กูกำลังจะหยิบยื่นให้มึง เมื่อกี้มึงยังปากเก่ง และถุยน้ำลายใส่กูอยู่เลย มึงรู้ไหมว่าใครที่ทำแบบนี้กับกูจุดจบมันจะเป็นยังไง มันจะสะบักสะบอม ปางตาย" ใบหน้าอันบึ้งตึง และเส้นเลือดที่ปูดโปนบนใบหน้า บ่งบอกว่าผู้ชายคนนั้นกำลังโกรธจัด

"ปะ ปล่อย ฉัน" ยิ่งฉันดิ้นมากเท่าไหร่ แรงบีบยิ่งเพิ่มมากขึ้น น้ำตาฉันเริ่มไหลออกจากขอบตา ฉันหลับตาแน่น เพื่อไม่ให้เห็นหน้าไอ้เลวนั่น

"กูบอกให้มึงลืมตามาดู มึงไม่ได้ยินหรืองัย หรือหูหนวก ถ้ามึงไม่ลืมตา กูจะเป็นคนทำให้มึงลืมตาขึ้นมาเอง" มันตวาดเสียงดังลั่น ฉันจะไม่ยอมมองหน้ามัน ฉันเกลียดมัน

"ได้ ถ้ามึงไม่ลืมตามึงก็เตรียมแหก" มันเพิ่มแรงบีบที่มือมากขึ้น

สวบ! กึก!

"กรี๊ดด!! ไม่ จะเจ็บ" ฉันกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ที่ถูกยัดเยียดอาวุธของมัน เข้ามาในร่องสาวที่ไม่เคยมีใครแตะต้องมัน มันสร้างความเจ็บปวด ฉันต้องลืมตามาดูความโหดร้ายของมัน ฉันได้สูญเสียสิ่งที่ฉันรักษาไว้ให้ไอ้เลวนั่น ฉันยิ่งเกลียดและแค้นมันหลายเท่า

"ซิงนี่หว่า เสียใจกับว่าที่ผัวมึง มันจะได้กินของเหลือเดน จากกู" ใบหน้าของมันไม่สะทกสะท้านใดๆ

"ฉันบอกให้หยุดเดี๋ยวนี้ ไอ้เลว ไอ้ชั่ว" ฉันดิ้นรนเอาตัวรอด และสาดคำด่าใส่มัน

"ถ้ามึงยังไม่หยุดด่ากูอีก มึงได้แหกหนักกว่านี้ มึงดูเลือดซิงมึงสิ มันช่างหอมหวาน และสดดีชะมัด น่าเย็บให้แหก และถ้ามึงยังไม่หยุดแหกปาก กูจะจับมันยากเข้าให้ปากแหกไปด้วย" มันจ้องหน้าฉันเขม็ง และมันคงทำจริง จนฉันต้องหยุดด่า

ปัก~ ปัก ~ปัก

ไอ้ชั่ว เร่งจังหวะกระแทก มันโหมแรงเข้าใส่ ฉันต้องนิ่วหน้าด้วยความเจ็บปวด กัดฟัน พยายามไม่เปล่งเสียงร้องออกมา ให้ไอ้ชั่วได้ยิน ยิ่งมันเห็นฉันพยามกลั้นเสียงร้องเอาไว้ มันยิ่งโถมเข้าใส่ด้วยความแรงและเร็วกว่าเดิมหลายเท่า เลือดสีแดงสดไหลออกจากร่องฉัน เคลือบที่ท่อนเอ็นมากขึ้น และกระเด็นแปดเปื้อนตามหน้าขา ทั้งของฉันและมัน ฉันมองดูการกระทำ ที่มันโยกเข้าออกใส่ร่องฉันด้วยความเจ็บปวด

"จะ เจ็บ ปล่อยฉัน" ฉันทนต่อความป่าเถื่อน และรุนแรงไม่ไหว ต้องร้องของให้มันปล่อย มันแสบระบมไปหมด แต่มันไม่มีทีท่าว่าจะหยุดกระแทกใส่ร่องฉันเลย ด้วยความแห้งและไม่ได้มีอารมณ์ร่วมกับมัน ยิ่งทำให้ฉันเจ็บมากขึ้น

"หึ!" มันมองหน้าฉันด้วยความสะใจ ที่ฉันยอมเปล่งเสียงร้องออกมา ความเจ็บปวดตรงบริเวณนั้น ทำให้น้ำตาฉันไหลรินออกมา

พลัก! พลัก! พลัก!

"แน่นฉิบหาย เอาโคตรมัน" มันสบถถ้อยคำหยาบคายออกมา

"ปล่อยฉันสักที มันเจ็บ ฉันไม่ไหวแล้ว มันแสบ" มันเจ็บจนทนแทบไม่ไหว จึงต้องร้องขอออกมา ฉันกัดฟันทนแรงกระแทก ที่ไม่มีทีท่าจะหยุด เกือบครึ่งชั่วโมง มันทรมานที่โดนโหมแรงเข้าใส่ เหมือนนรกบนดินที่ผู้ชายคนนั้นว่าจริงๆ

"ช่วยไม่ได้ฉันเสร็จยาก และร่องเธอมันฟิตน่าเอาเอง" ใบหน้าของมันพึงพอใจมาก กับร่างกายและโยกใส่ตัวฉันไม่หยุด

"ไอ้ชั่ว ไอ้เลว" ฉันเจ็บจนต้องร้องด่ามันออกไป

"กูชั่วน้อยกว่าพ่อและพี่ชายมึง และไอ้คนชั่วคนนี้แหละ ที่เปิดซิงมึง เป็นงัยล่ะ ได้เห็นนรกของจริง เลิกปากดี และทนให้กูเอา ถ้ามึงยังแหกปากไม่เลิก กูจะเอามึงหนักกว่านี้ แต่ถ้ามึงร่วมมือกับกูดี กูจะทำให้มึงเจ็บน้อยลง" ฉันเลิกด่ามัน เพราะทุกครั้งที่ด่า มันจะใส่แรงมากขึ้น ฉันเรียนรู้ที่จะอยู่นิ่ง เพื่อให้เวลาอันโหดร้ายนี้มันจบลงสักที

"อ๊าา เสียวหัวฉิบ" เสียงคำรามลั่นของไอ้ผู้ชายนั้น มันยังกระแทรกเข้ามาใส่ฉัน เลือดสาวที่ไหล

ชะโลมรอบเอ็นมัน ส่งผลให้ร่องฉันไม่ฝืดจนเกินไป และมันเจ็บน้อยกว่าที่มันแห้งๆ

แจ๊ะ! แจ๊ะ! แจ๊ะ!

เสียงเลือดแห่งความบริสุทธิ์ กระทบกับแก่นกายใหญ่ เป็นจังหวะ เหมือนความเสียวซ่านที่ปรากฏบนใบหน้ามัน สะโพกสอบเร่งจังหวะอย่างไม่ปราณี

"อ๊ะะ!!" ดูเหมือนไอ้เลวนั่นจะยิ้มพอใจที่ได้ยิน ฉันเปล่งเสียงร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ผ่านไปเกือบชั่วโมง ที่ไอ้บ้านั่น ยังบดสะโพกใส่ฉันเหมือนคนที่มีแรงเหลือเฟือ

"พอสักที ฉันเจ็บจะตายอยู่แล้ว" ฉันต้องอ้อนวอนขอ ฉันแทบไม่เหลือเรี่ยวแรงยืนรับแรงกระแทกอันยาวนาน มันคือนรกดีๆ ขาฉันทั้งสั่น และเจ็บแสบไปหมด ตรงนั้นเหมือนมันจะปูด และบวมหนักขึ้นทุกที ฉันอยากจะล้มฟุบลงที่พื้นให้รู้แล้วรู้รอดไป ทำไมฉันต้องมาเจอความดิบเถื่อนของมันด้วย ทั้งที่ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด

"อืม~" เสียงครางในลำคอของผู้ชายร่างสูงคนนั้น

ปึก ปึก ปึก

ไอ้เลวนั่นเร่งสะโพกหนักขึ้นเรื่อย ใบหน้าเหยเก

"โอ้วววว~" ไอ้เลวนั่นเอามือมาบีบเค้นที่หน้าอกอวบใหญ่ของฉัน พร้อมทั้งชู้ดปาก

"ซี๊ดด~~ แม่งแน่นฉิบ จะเสร็จ อ๊าา~~" ผู้ชายคนนั้นกระตุกเกร็งสองรอบ ก่อนจะปล่อยน้ำรัก เข้ามาในร่างกายฉัน เขาไม่ได้ใส่เครื่องป้องกัน

กรี๊ดด!!

"นี่แกไม่ได้ป้องกันเหรอ ไอ้เลว ไอ้สกปรก" ฉันต้องหัวเสียหนักขึ้น แต่มันกลับยืนมองน้องสาวฉันด้วยความพอใจ

"ไม่ต้องกลัวว่ามึงจะตาย เพราะติดโรคจากกู เพราะกูไม่เคยเอาสดกับใคร ถ้ามึงจะตาย มึงจะตายจากอย่างอื่น และกูยังทรมานมึงไม่พอ กูไม่ปล่อยมึงตายง่ายๆ กูจะเล่นสนุกกับมึง จนกว่าพ่อและพี่ชายมึง หรือว่าที่ผัวมึงโผล่มาหากูเอง เอ๊ะ จะว่าไปไอ้รอนนี่ไม่ใช่ผัวมึงนิ กูเป็นคนเปิดซิงมึง กูก็เป็นผัวมึงสินะ กูจะส่งของไปให้มันดูต่างหน้า ว่ากูเอาว่าที่เมียมันคนแรก และเอามันด้วยสิ ดูจากน้ำกูที่ปล่อยเข้าไปในตัวมึง อย่างเยอะ" ไอ้เลวนั่นมองดูที่น้องสาว และร่องของฉันที่มีเลือดสดๆไหลปน อยู่กับน้ำเชื้อสีขาวขุ่นที่มันปล่อยเข้ามาในตัวฉัน และกำลังไหลเยิ้มลงที่หว่างขาของฉัน มันหยิบกางเกงในของฉัน ที่ถูกดึงทิ้งและเอามาเช็ดน้ำเชื้อ และเลือดของฉันที่ผสมปนกัน

"ของต่างหน้า ส่งให้พี่ชายมึง พ่อมึง และว่าที่ผัวของมึง พวกมันคงจะดิ้นพล่าน แต่ยังก่อน มันจะได้ดิ้นเยอะกว่านี้อีก มึงรอดูความหายนะ และอยู่เป็นของเล่นให้กูเชยชมไปพลางๆ" มันแสยะยิ้มร้ายใส่ฉัน หน้าของมันที่เรียบนิ่ง และแฝงไปด้วยความร้ายกาจ

"ฉันจะให้พ่อ และพี่ฆ่าแกให้ตาย"

"งั้นกูฝากบอกพวกมันด้วยนะ คนที่เปิดซิงลูกสาวมันคนแรกชื่อวาดิม มันจะได้ตามมาฆ่าถูกคน ไอ้คนที่มันอยากได้เป็นลูกเขยคงไม่ใช่ไอ้รอนนี่ แต่จะเป็นกูคนนี้ ที่จะส่งมันทั้งหมดไปลงนรก พร้อมกับคนของกูที่ตายไป" จากใบหน้าเรียบนิ่งไร้ความรู้สึก กลายเป็นบึ้งตึง และโกรธเกี้ยวขึ้นมาทันที ฉันไม่รู้ว่าพี่ฉันไปทำเรื่องเลวร้ายอะไรไว้ จึงทำให้ผู้ชายคนนั้นอาฆาตแค้น และกลายร่างเป็นซาตาน ชื่อที่เขาบอกกับฉัน ฉันเคยได้ยินพ่อกับพี่เคนพูดถึง มันเป็นคำพูดที่ไม่เกินจริง เพราะวาดิมเต็มไปด้วยความโหดร้าย และน่ากลัวอย่างที่พวกมาเฟียเขาพูดกัน ฉันจ้องมองการกระทำของผู้ชายคนนั้น

"อ๊ะะ!! "ความรู้สึกเจ็บปวดวิ่งเข้ามากลางกายของฉัน ครั้งแรกของฉันที่เต็มไปด้วยความรุนแรง ไม่ปราณี มันฉีกจนมีเลือดไหลออกมา และมันปวมเป่งขึ้นมาก

"สำออย แค่นี้ยังไม่ตายหรอก มันจะมีที่ทรมานกว่านี้หลายเท่า" ผู้ชายคนนั้นจัดแจงชุดตัวเองเรียบร้อย หยิบเสื้อผ้าที่มันฉีกขาดของฉัน มันหยิบติดมือไปด้วย รวมทั้งกางเกงในที่มันเอามาเช็ดคราบสกปรกนั่น ฉันไม่รู้ว่ามันจะเอาไปด้วยทำไม ผู้ชายคนนั้นเดินออกจากห้องที่ขังฉันไว้ และปล่อยให้ฉันมีสภาพเปลือยเปล่า ไอ้วาดิมมันคิดจะปล่อยฉันไว้แบบนี้จริงๆใช่ไหม