Chapter 7 ได้โปรดอย่าจมอยู่กับฉัน (3) เตชินทร์มาถึงโรงพยาบาลในช่วงบ่ายแก่ๆ หลังหาที่จอดรถได้ชายหนุ่มก็ก้าวเดินเร็วๆ จนเกือบจะวิ่งไปยังตึกผู้ป่วยเด็ก...นั่นคือข้อมูลที่เขาได้รู้จากมารดา ในความคิดสวนทางของคนเป็นพ่อ ความไม่ลงรอยทางความคิดทำให้นึกขุ่นเคืองม่านไหมไม่น้อยที่ลูกป่วยหนักจนถึงขั้นแอดมิท แต่หล่อนกลับทำใจดำไม่บอกเขาสักคำ โกรธที่เขารู้จากมารดาส่งข่าวมาอีกทีแทนที่จะรู้โดยตรงจากหล่อน ผสานกับความโกรธที่ทำให้เขาต้องตามหากันให้วุ่น หล่อนพาลูกของเขาตากแดดตากลมขึ้นรถมาโรงพยาบาลเองโดยที่แม้แต่ลออก็ยังไม่รู้ว่าหล่อนหายไป และ...สิ่งที่ทำให้หัวอกสั่นสะท้านไหวจนรู้สึกสงสารลูกสาวจับใจ นั่นคือสภาพแวดล้อมที่แสนจะแออัดภายในตึกผู้ป่วยรวม ‘ปาล์ม!’ ชายหนุ่มชะงักฝีเท้าเมื่อเดินตามหาลูกสาวจากป้ายบอกรายชื่อที่ด้านหน้า...คนสองคนที่ดูกระหนุงกระหนิงช่วยกันเช็ดตัวหนูน้อยที่นอนให้น้ำเกลืออยู่บนเตียง ยังไม่