Chapter 8
เรื่องเล่าของสองเรา (1)
สายมากแล้ว เตชินทร์ยังคงนอนอยู่บนเตียงในห้องพักของโรงแรมเพราะอาการปวดหัวรุมเร้าจนโงไม่ขึ้น แม้เขาจะรู้สึกตัวตื่นขึ้นมานานแล้วก็ตาม ทว่าร่างกายกลับไร้ซึ่งเรี่ยวแรงราวกับว่าเมื่อคืนเขาใช้พลังงานไปอย่างหนักกับกิจกรรมอะไรสักอย่างจนตื่นมาพร้อมกับเรี่ยวแรงที่หดหายอ่อนเพลียหนัก...ร้องเพลง สังสรรค์เฮฮากับเพื่อนเก่าที่ไม่เจอกันนาน นอนดึก หรือเพราะดื่มเกินขนาด ชายหนุ่มพยายามนอนคิดทบทวนถึงความทรงจำที่แสนรางเลือนเพราะสมองที่ยังมึนเบลอ
เสียงสูดปากจากอาการหนักหัวมาพร้อมการขยับเปลี่ยนท่านอน ชายหนุ่มค่อยๆ ฝืนเปิดเปลือกตาอันแสนหนักอึ้ง นอนนิ่งมองเพดานสีขาวสะอาดพร้อมกับคิดไปพร้อมกัน...นึกย้อนไปถึงนับตั้งแต่ตอนแยกจากเพื่อน เดินออกมาจากลิฟต์ก็เปิดประตูเข้าห้องด้วยตัวเอง หอบร่างกายที่สติไม่เต็มร้อยมาถึงเตียงแล้วทิ้งกายลงนอน จากนั้น...เขาก็ฝัน...สัมพันธ์รักกับผู้หญิงคนหนึ่งท
