ต้องทำให้เสร็จNC
1045 คำ
//ไทน์//
เวรของกรรมพวกผมต้องจับอีเจ้ให้อยู่นิ่งๆจนไอ้เวลมันทนไม่ไหวจึงบอกผมว่าต้องไปตามไอ้พี่แชมป์มาช่วย มันจะบ้าไปแล้วหรือไง ผมส่ายหน้าให้มันจากนั้นก็ออกมาข้างนอกเพื่อคุยกันถึงสิ่งที่พ่อผมบอก
“แล้วไงมึงจะทำเหรอไอ้เวล”
“ฟ้าผ่าตาย กูว่าไปตามไอ้พี่แชมป์เถอะกูสงสารเจ้”
“มึงทำเองเถอะไอ้เวลยังไงก็พี่มึงนะ”
“และไม่ใช่พี่มึงหรือไงวะ เอาไง!!”
“ต้องใช้นิ้วอะ มึงทำได้อยู่แล้ว”
“ไอ้ไทน์ ไอ้เหี้ยแค่คิดกูก็ขนลุกแล้ว ไม่งั้นมึงทำแค่นิ้วนะอย่าเสือกสอดใส่ไม่งั้นกูเอามึงตายแน่!!” มาเวลเดินหนีไปนั่งทำใจอยู่คนเดียวสายตาก็ไล่เพื่อนรักให้เข้าไปในห้องได้แล้ว
ผมกลับเข้ามาในห้องก็ถูกอีเจ้มันลากมาที่เตียง โอ้ยยยแบบนี้น่ากลัว รุนแรงไปแล้วววว พ่อจ๋าแม่จ๋าอีเจ้มันน่ากลัววววว
“เจ้ใจเย็นๆก๊อนนนนน”
“ไทน์ข๋า....”
“ข๋า...” โอ้ยไม่ๆๆ อย่าร่อนเอวเดี๋ยววววว
ผมรวบตัวอีเจ้มานั่งพิงแผงอกเพื่อให้ผมและเธอไม่ต้องมองหน้ากัน แต่อีเจ้มันกระชากหัวผมลงมาจูบ แล้วมันเป็นจูบแรกของผมไงครับเจ้ ผมอ่า.....ลิ้นดีจังเลย
“บีบนมสิไทน์ เคล้นแรงๆ อ๊ะ”
“จะ...จ้า....แบบนี้ใช่ไหม ฟู่!!” เสียงของเจ้มันทำให้ลูกผมตื่นแล้วนะ ผมพยายามหายใจเข้าลึกๆเวรของกรรมจะช่วยเขาแต่ลำบากตัวเอง ความอึดอัดมันทำให้ผมต้องเป่าลมออกจากปากตัวเอง
มือหนาๆเลื่อนไปที่กระโปรงเดรสตัวจิ๋วลากยาวไปที่กางเกงซี้ดดด ลายลูกไม้ด้วยยย ชอบจัดแบบนี้แต่ผมไม่ควรถอดไงอย่างน้อยก็แหวกๆเอาพอ นิ้วของผมกรีดไปตามร่องที่เปียกชุ่ม ปิดสนิทแบบนี้แสดงว่ายังไม่เคยจริงๆ
“อ๊ะ!! ไทน์ข๋า....เสียวจังเลย”
“มากไหมคะ” ผมกระซิบข้างหูเจ้เบาๆแต่อาการที่ตอบรับผมมันทำให้ผมอดไม่ได้ที่จะสอดนิ้วเข้าไป เคยดู เคยอ่านตามทฤษฎีวันนี้ต้องปฏิบัติของจริงทำเอามือผมสั่นไม่น้อยเลย
“อื้อออ เสียววว” ปลาวาฬครางกระเส่าใบหน้าก็แหงนสบตากับไทน์ มือข้างนึงเคล้นคลึงเต้านมอีกข้างเอื้อมไปจิกท้ายทอยของไทน์
ภาพสยิวครั้งนี้ทำให้ไทน์อดไม่ได้ที่จะหอมแก้มปลาวาฬเบาๆ ทุกครั้งที่ร่างกายของปลาวาฬถูกสัมผัสร่องรักจะกระตุกทันที
“ชอบให้เล้าโลมหรือไง”
“อ๊ะ...ไทน์เสียววว”
“ไม่เสียวก็บ้าแล้วเกี่ยวเบ็ดให้ขนาดนี้ ไม่กล้าทำแรงเลยกลัวช้ำอะ”
นิ้วผมเริ่มเร่งจังหวะขึ้นเพื่อกวาดเอาน้ำออกมาน้ำครางหงิงที่ดังอยู่ข้างหูผมทำให้ลูกชายผมผงกหัวอยู่ในกางเกงงึกๆ
แจ๊ะ! แจ๊ะ! เจ๊ะ!
กางเกงในของปลาวาฬถูกไทน์ที่กำลังมือสั่นถอดลงมาความสยิวครั้งนี้ทำให้ปลาวาฬต้องชันขาขึ้นมาตั้งเป็นรูปตัวเอ็ม กระโปรงเดรสร่นขึ้นมาจนเห็นน้องหนูที่มีขนบางๆ เสียงลมหายใจของปลาวาฬดังถี่ขึ้น ไทน์ที่มองความสวยงามจนทนไม่ไหวต้องประกบจูบและส่งนิ้วมือเข้าออกจนถี่ยิบ ปลาวาฬดูดลิ้นของไทน์เพื่อกลั้นอารมณ์จนน้ำใสพุ่งกระฉูดออกมา
“อ๊ะๆ ๆ”
ผมปล่อยให้เจ้มันนอนราบไปกับเตียงก่อนจะใส่กางเกงไว้เหมือนเดิม ความเหนื่อยของอีเจ้มันทำให้อีเจ้หลับไปในทันที ผมเลยต้องรีบมาเปิดประตูให้ไอ้เวลที่รออยู่ มันเข้ามาก็มองหน้าพี่สาวมันและมองมาที่ลูกชายผม
“โอเคไปปลดปล่อยได้ คืนนี้นอนกันที่นี่แหละเดี๋ยวกูปูที่นอนรอ”
“อือ” ผมพยักหน้าให้มันก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำแล้วดึงกางเกงลง เสียงใสๆของอีเจ๊มันยังก้องอยู่ในหัวผมอยู่เลย มือที่สาวลำเอ็นที่ไม่เคยผ่านมือสาวใดกำลังถูกผมรูดช้าๆจนน้ำที่หัวไหลหยดลงพื้น
“ซี๊ดดด อ่า...” ผมพยายามเก็บเสียงให้มากที่สุดในหัวก็จินตนาการถึงน้องหนูที่ผมได้เห็น ความชุ่มฉ่ำของน้องหนูที่ผมพึงได้ส่งนิ้วเข้าไปทักทาย “อือออ”
“โอ้ววว เสียววเหลือเกิน อืมมม อ๊ะ!!”
ในที่สุดลูกชายผมก็ได้ออกมาสูดอากาศภายนอกสักที น้ำรักที่โคตรเยอะทำให้ผมต้องล้างตัว ผมปล่อยให้น้ำไหลลงมาชโลมตัวเพื่อรอสติที่หายไปกลับคืนมา
ออกมาจากห้องน้ำผมก็ไม่เจอไอ้เวลแล้วมีแต่ที่นอนท็อปเปอร์ที่มันปูไว้ให้ พอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูถึงได้เห็นข้อความของมัน
Marvel Chat
Marvel : ล่าเหยื่อแป๊บเดี๋ยวมานอนไปเลยกูล็อคห้องแล้ว กูมีคีย์การ์ดไม่ต้องห่วง
ผมรีบทิ้งตัวลงนอนสายตาก็เหลือบไปมองคนที่อยู่บนเตียงตื่นมาจะโกรธผมไหมนะ
วันต่อมา...
//ปลาวาฬ//
ฉันลืมตาขึ้นมาภาพเมื่อคืนมันกำลังฉายซ้ำอยู่ในหัว เวรแล้วไงกับน้องตัวเองเนี่ยนะ! ให้ตายเถอะฟ้าผ่าแน่ ๆ ฉันลุกพรวดขึ้นมาหันไปมองด้านล่างตอนนี้ไอ้เวลกำลังก่ายไอ้ไทน์อยู่ จะหนีกลับดีไหมหรือปลุกพวกมันดี
“เจ้ตื่นแล้วเหรอ”
“อื้ออ” ฉันตอบไทน์ไปด้วยน้ำเสียงที่รู้สึกผิดมันเลยลุกแล้วเดินมาหาฉันที่เตียง
“เมื่อคืนเจ้โดนยาอะ ผมขอโทษนะที่ต้องทำแบบนั้น” ผมมองเจ้ที่นั่งห่มผ้าสายตาก็มองผมตาปริบๆ
“อืออ”
“โกรธผมใช่ไหม”
ฉันมองหน้าน้องชายที่ตาแดงๆเหมือนคนจะร้องไห้ฉันเลยส่ายหัวเบาๆเป็นคำตอบ ไม่ได้ฉันจะเอาความกล้าที่ไหนกลับไปมองหน้าลุงแทนกับอาขนม
- ผู้เขียน
