ผมหลงรักพี่สาวข้างห้อง [ผัวเด็กของปลาวาฬ]

แรด

สองหนุ่มมองสภาพอีเจ้ที่กำลังสะดีดสะดิ้งอยู่กับเพื่อนๆแถมมีไอ้พี่แชมป์ยืนคุมอยู่ไม่ห่างเห็นแล้วมันอยาหยิบขวดเหล้าฟาดจริงๆ

“แรดจังพี่กูเนี่ย”

“อันนี้กูไม่เถียง!!”

“แล้วมึงจะใส่อารมณ์ทำไมเนี่ยไอ้ไทน์” มาเวลหันมามองหน้าไทน์แต่ไทน์กับเฉไฉมองไปหาสาวโต๊ะข้างๆ

“นั่นชื่อเดลอยู่คณะเดียวกับกู สนใจบอกกูได้จะได้เปิดซิงสักทีมึงอะ”

“เสือกและ เดี๋ยวถึงเวลากูเปิดของกูเอง” ผมมองไปที่อีเจ้ที่ยังกอดคอกับเพื่อนเต้นอยู่หน้าเวที ชุดที่ใส่เนี่ยชุดคนหรือชุดหมาวะยิ่งขยับยิ่งสั้น

“วันนี้เดี๋ยวกูขับเอง มึงอยู่กับอีเจ้ที่เบาะหลังนั่นแหละกูว่าอ้วกแน่”

“แล้วทำไมมึงไม่อยู่นี่พี่มึงนะกูขับเอง”

“หึ กูขับเองงงงงง”

ไทน์จำยอมเป็นแผนกดูแลแต่ตอนนี้คงต้องให้ปลาวาฬได้ที่ก่อน คนแก่เอาใจยากจังเลยตอนแรกก็หวงตัวพอเมาเข้าหน่อยชนแก้วยันบาร์เทนเดอร์

ตึก ตึก ตึก

“น้องงง ชายยยย ข๋า”

“อะไร!!” ทั้งสองหนุ่มตอบออกมาพร้อมกันเมื่อปลาวาฬเดินมาท้าวโต๊ะด้วยสายตาที่หวานเยิ้ม

“ปวดฉี่อ่า พาไปหน่อยนะ”

“อี๋ไม่เอาอะไปเองเถอะ พ่อบอกให้เข้าห้องน้ำส่วนตัวห้ามเข้าห้องน้ำรวม ไม่ไหวให้นอนในห้องได้แต่พวกผมไม่เมาเดี๋ยวพากลับคอนโดเอง”

“โอ๊ย บ่นเป็นแม่เลยไอ้เวร!”

“มาเวล!!! แม่งไม่น่าเกิดตอนตอน Avengers เลยกูดีบ้านกูไม่ใช่ ท ไม่งั้นพ่อกูกดชื่อทานอสแน่!!”

“มาๆเดี๋ยวผมพาไปเอง” ผมยอมแบกร่างอีเจ้มาห้องน้ำส่วนตัวด้านใน ถึงห้องน้ำอีเจ้ก็ถกเดรสขึ้นไปเลยจ้า จะบ้าตายรายวันดีนะไม่มากับไอ้พี่แชมป์

“ไทน์ข๋า”

“อะไร” ผมยืนเซ็งอยู่ข้างนอกเพื่อรออีเจ้มันเรียก

“เค้าฉี่ไม่ออกอ่า ทำเสียงฉี่ให้หน่อยได้ไหม”

“โอ้ยย อะไรวะคราวหลังไม่ต้องแดกได้ไหมโคตรภาระเลย ฉี่.....ฉี่....” และผมก็ต้องมานั่งลุ้นฉี่อีเจ้มันใช่ไหม

“ทิชชูไม่มีอ่าไทน์”

นั่นไงผมต้องเดินมาหยิบแล้วเปิดประตูแง้มจากนั้นก็ส่งเข้าไปให้ เวรกรรมของผมจริงๆเลย มันไม่สนุกเลยนะเจ้

แกร๊ก!!

“โล่งเลยอะ”

“เจ้กับไอ้พี่แชมป์นี่จริงจังไหม เขาบอกผมว่าเขาจีบเจ้อยู่”

“แชมป์น่ารักนะ ตามจีบพี่มาตั้งแต่ปี2 ตอนปี1เป็นเพื่อนกัน พวกแกอะควรน่ารักกับพี่เขาบ้าง”

“ดูก็รู้ว่ามันหวังฟัน” ผมพูดเบาๆแต่เหมือนอีเจ้มันจะหูดีตีเข้าที่แขนผมเต็มแรงเลย

เพียะ!!

“ปากเสียไอ้ไทน์ ไปสนุกกันต่อดีกว่า”

ผมโดนอีเจ้ลากมาเต้นอยู่หน้าเวทีมีความกอดคอ จนผมต้องขยับมือขึ้นมาจับเอวไว้ โอ้ยมุมนี้ได้เลย มันใช่อะ โอ้ววนี่มันบักแตงโม เห็นแล้วอยากขึ้นครูจังเว้ยย

ผมพาอีเจ้กลับมานั่งที่โต๊ะแต่ครั้งนี้ผมลากมานั่งระหว่างกลางไอ้เวลกับผมทำให้ไอ้พี่แชมป์มองตาละห้อยเลย ไอ้พี่แชมป์มันเหมือนหมาเห็นปลากระป๋อง ด่ายังไงให้เข้าตัวเองหึ!

“คุณปลาวาฬครับมีคนฝากเครื่องดื่มมาให้ครับ” เด็กเสิร์ฟหน้าใหม่เดินถือ Blue Margarita มาวางไว้ให้ตรงหน้าทำให้สองหนุ่มเอ่ยถามถึงเจ้าของBlue Margaritaแก้วนี้

“ของใครครับ!”

“โต๊ะโน้นครับ” เด็กเสิร์ฟมองไปด้านหลังทำให้ทุกคนหันไปมอง

“ไม่รู้จักไม่ต้องกิน!!” ไทน์ดึงออกจากมือปลาวาฬ ไม่นานก็มีเครื่องดื่มส่งมาให้ปลาวาฬอีกไม่รู้ว่าของใครเป็นของใครเลย

“ให้มันส่งมากูแดกเอง!!” มาเวลถกแขนเสื้อขึ้นเพื่อดื่มเครื่องดื่มแทบจะทุกยี่ห้อที่มีในร้าน ปลาวาฬที่ไม่ได้สติก็ส่งเสียงเชียร์น้องชายยกใหญ่

“หมดแก้ว หมดแก้ว!!”

ไทน์ได้แต่สายหน้ามองไปที่ไอ้พี่แชมป์ที่ส่งสายตาคลั่งรักมาที่ปลาวาฬ การส่งเสียงเชียร์ของปลาวาฬทำให้เธอคอแห้งจนต้องหยิบเครื่องดื่มที่คนในกลุ่มส่งให้ซึ่งไทน์ก็ไม่รู้ว่าใครหันมาอีกทีปลาวาฬก็ยกหมดแก้วแล้ว

หลังจากนั้น...

//ไทน์//

ผมรู้สึกว่าเจ้มันนั่งบิดไปบิดมาหน้าแดงก้มมองมือตัวเองตลอดเวลาผมเลยจับมือเจ้เพื่อดูอาการแต่อีเจ้ผมมันสะดุ้ง แววตาเหมือนคนจะร้องไห้

“เป็นอะไรไปล้างหน้าหน่อยไหมจะได้กลับกัน”

ปลาวาฬพยักหน้ารับทันทีไทน์เลยเดินจูงมือมาที่ห้องพักเพื่อปล่อยให้ปลาวาฬได้จัดการตัวเอง แต่พอเข้ามาปลาวาฬก็ร้องไห้ออกมาจนไทน์ต้องถามไถ่เรื่องราว

“เป็นอะไรร้องไห้ทำไม”

“ไทน์พี่โดนยา พี่รู้ตัวแต่พี่คุมอารมณ์ไม่ได้ไทน์ช่วยพี่หน่อย”

“เชี่ย!!” ผมรีบโทรตามไอ้เวลมาที่ห้องแต่พอมันเห็นอาการพี่มัน มันก็หัวร้อนทันทีไหนมึงบอกมึงเป็นคนใจเย็นไงวะ

“และแม่งส่งกันให้มั่วไปหมด ทำไงถ้าพ่อรู้ตายแน่!”

“เดี๋ยวกูโทรถามพ่อกูแป๊บ”

ผมกดโทรหาพ่อเพื่อถามวิธีรักษาอาการของอีเจ้เบื้องต้น และพ่อผมก็รับสายอย่างไว

การสนทนา

“พ่อครับเพื่อนผมโดนยาเสียสาวต้องทำไงอะพ่อ มันคุมตัวเองไม่ได้แล้ว” ผมมองไปที่อีเจ้ตอนนี้กำลังกอดรัดไอ้เวลที่ทำท่าแขยงพี่สาวตัวเอง

[เพื่อนผู้หญิงหรือผู้ชาย ไม่ใช่ไปเหลวไหลกันนะไทน์]

“ไม่ได้เหลวไหลเลยพ่อ ผมไม่รู้จะช่วยมันยังไงอะ”

[ทางเดียวต้องทำให้เสร็จหรือไม่ก็ทำให้หลับไปเลย]

“ครับ” ใช่ต้องทำให้เสร็จ

จบการสนทนา