วันต่อมา
ทั้งสามคนนั่งรถมาเรียนด้วยกันเมื่อถึงมหาลัยทุกคนก็เดินลงจากรถ แต่ปลาวาฬกับนิ่งๆเพราะกลัวว่ามาเวลจะรู้เรื่องตอนนี้แล้วเอาไปฟ้องคุณพ่อ ซึ่งไทน์เองก็เข้าใจจึงไม่ได้แสดงอะไรมาก
“ไปก่อนนะนัดเพื่อนไว้อะ” มาเวลรีบวิ่งไปหาเพื่อนที่นัดกันไปทำงานส่งอาจารย์ทิ้งให้พี่สาวตัวเองอยู่กับเพื่อนรักอย่างไทน์
“เจ้เดี๋ยวไทน์เดินไปส่งนะ” หนุ่มน้อยเดินมาแนบชิดปลาวาฬจึงถูกปลาวาฬชนไหล่ด้วยความเขินอาย แต่ก็ใช่ว่าไทน์จะยอมมือหนาจึงคว้ามือของปลาวาฬเอาไว้
“เขินนะไทน์” ปลาวาฬก้มหน้าพยายามเก็บรอยยิ้มแต่ดูเหมือนว่าเธอจะเก็บมันไม่อยู่ จึงค่อยๆเงยหน้าขึ้นมามองหนุ่มน้อยที่ยืนอยู่ข้างๆ
“ยิ้มแบบนี้ไทน์ทนไม่ไหวจูบเจ้อีกทำไงอะ” หนุ่มน้อยก้มมากระซิบข้างหูของพี่สาวต่างสายเลือดเล่นเอาเธอตัวแดงไปหมดเลย ความสยิวบวกกับความเขินในครั้งนี้ทำให้ปลาวาฬต้องรีบเดินมาจนถึงห้องเรียน
“กลางวันเจอกันนะไทน์” ปลาวาฬหันมาโบกมือให้น้องชายต่างสายเลือดก่อนจะรีบเดินเข้าห้องเรียน
ด้านไทน์ที่เดินมาถึงตึกของตัวเองก็รีบขึ้นเรียนอย่างฉิวเฉียด การเรียนที่ทำให้ไทน์นั้นมีความสุขมันเป็นแบบนี้นี่เอง ไม่ว่าอาจารย์จะถามอะไรไทน์ก็ยกมือตอบได้หมดทุกอย่าง
“ไทน์เก่งอะสมกับเป็นลูกชายเจ้าของโรงพยาบาลจริงๆ” เอิงเอ่ยชมไทน์ที่นั่งเรียนอยู่ด้านหน้ากับเสืออย่างภูมิใจ เพื่อนๆของเธอก็เห็นด้วยแถมยังเชียร์ให้เอิงกับไทน์ได้คบกันเพราะทั้งคู่สวยหล่อเหมาะสมกันที่สุด
เมื่อถึงเวลาทำงานกลุ่มเอิงก็รีบเดินมานั่งข้างไทน์เพราะเธอต้องทำงานด้วยกันแต่ไทน์กับดึงเสือมาทำงานด้วยแม้เอิงจะนอยด์ๆแต่ก็ไม่กล้าขัดเพราะกลัวว่าไทน์จะไม่ทำงานกับเธอ
“ไทน์วันนี้เราไปกินข้าวด้วยกันไหมจะได้คุยเรื่องงานด้วยเลย” เอิงเอ่ยปากชวนไทน์ที่กำลังจดงานด้วยความเร็วเพื่อทำเวลา
“เรานัดเจ้ไว้แล้วอะดิ” ไทน์ปฏิเสธไปอย่างอ้อมๆเผื่อว่าเอิงจะเกรงใจที่เห็นตนมีนัดกินข้าวกับคนอื่นแล้ว
“ไม่เป็นไรเราอยากทำความรู้จักกับพี่ปลาวาฬด้วยนะๆ ๆ” เอิงพยายามออดอ้อนจนไทน์ต้องวางปากกาและส่งสายตามาที่เอิง
“เรามีนัดกินกับเจ้แล้วเอิง ขอโทษด้วยนะ” ผมปิดสมุดของตัวเองและหันมาช่วยงานของไอ้เสือต่อจนงานทุกอย่างเสร็จผมก็รีบชิ่งลงมาโดยมีไอ้เสือที่ผมชวนมาตามมาด้วย
“มึงช่วยอธิบายให้กูฟังหน่อยได้ไหมกูงงไปหมดแล้ว จะซื้อของให้พี่แต่ทำไมต้องสำคัญขนาดนั้นวะ” เสือเกาหัวตัวเองเพราะไม่เข้าใจสถานะพี่น้องที่ดูพิเศษกว่าปกติ
“เอาหน่าตอนนี้กูอยากรู้ว่าตัวกูโอเคไหม กูโคตรพยายามดูแลตัวเองเลยนะ” ไทน์ส่องกระจกเพื่อเช็คความหล่อของตัวเองทำให้เพื่อนรักอย่างเสือกุมขมับ
“มึงหล่อมากไอ้ไทน์แต่มึงจะบอกกูได้หรือยังว่ามึงกับพี่สาวมึงมันเป็นยังไง”
“กูกำลังจีบเจ้อยู่ ไม่ต้องตกใจกูไม่ใช่พี่น้องกันทางสายเลือดเพียงแค่พ่อกูเคยเป็นคู่หมั้นกับแม่เจ้ แต่พ่อเจ้ดันมาปาดหน้าเค้กก่อนบ้านกูกับบ้านเจ้เลยสนิทกันไง” ผมอธิบายเรื่องราวให้เพื่อนฟังและดูเหมือนมันจะเข้าใจแถมยังช่วยผมจัดการกฎข้อสามและข้อสี่ด้วย
“มึงไปเถอะเดี๋ยวกูจัดการเอิงเอง กูได้ยินมาว่าเองจะเข้าไปทำความรู้จักกับพี่สาวมึง”
“เออกูฝากด้วยนะกูไม่อยากให้เจ้มางอนกู ง้อยากเจ้อะ” ผมรีบวิ่งมาที่จุดนัดพบก็เห็นพี่สาวต่างสายเลือดกำลังรอผมอยู่ น่ารักจังยิ่งมองจากตรงนี้ยิ่งน่ารัก
“เจ้!” ผมกระโดดเข้าไปหาจนเจ้มันตกใจฟาดเข้าที่แขนผมเต็มแรงเลย
“ตกใจหมดเลยไทน์!” ปลาวาฬฟาดฝ่ามือใส่น้องชายต่างสายเลือดเต็มแรง จากนั้นก็พากันเดินมาดูร้านอาหารวันนี้ปลาวาฬเลือกทานยำที่ไม่ต้องมีเนื้อสัตว์มากเน้นเป็นผักผลไม้และยำวุ้นเส้น
“อร่อยดีนะนานๆได้กิน” ไทน์ตักยำผลไม้ให้พี่สาวต่างสายเลือกที่อ่านข้อความบางอย่างในโทรศัพท์อยู่เลยอดไม่ได้ที่จะยืดตัวขึ้นเพื่อใช้ความสูงของตัวเองมองข้อความจากแชทของไอ้พี่แชมป์จนเห็นแชทที่ส่งมาขอบคุณ แต่ขอบคุณอะไรมีอะไรที่ตนยังไม่รู้อีกหรือไง
“เจ้คุยกับใคร หึงนะ!” ประโยคนี้ทำเอาปลาวาฬต้องรีบส่งโทรศัพท์ให้น้องชายต่างสายเลือดดูเลย
“แชมป์แค่ขอบคุณที่พี่ทำให้ยอดขายอาหารคลีนของที่ร้านแชมป์ปังมากไม่มีอะไรหรอก ที่พี่เอาไปแจกแล้วให้นักศึกษาติดแฮชแท็กร้านของแชมป์ไง” ปลาวาฬพยายามอธิบายให้น้องชายต่างสายเลือดเข้าใจกลัวเหลือเกินเขาว่าเด็กมันหึงแรง
“แล้วไป” ไทน์ส่งโทรศัพท์คืนให้ปลาวาฬจากนั้นทั้งสองก็นั่งทานกันต่อจนกระทั้งเอิงเดินมาทักทายปลาวาฬและขอนั่งด้วยทำให้ไทน์มองหาเพื่ออย่างเสือที่วิ่งมาด้วยสีหน้าจนปัญญา
“พี่ปลาวาฬคะวันนี้เอิงขอนั่งด้วยนะคะ” แม้โต๊ะอื่นจะว่างเป็นแถวแต่สาวเจ้าก็เลือกมานั่งร่วมโต๊ะ แม้แต่เพื่อนของปลาวาฬยังไม่มานั่งด้วยเลย
“จ้า” ปลาวาฬตอบกลับไปสั้นๆแล้วหันมานั่งทานของตัวเองต่อ เพียงแค่มีสมาชิกเพิ่มเข้ามาบทการสนทนาของปลาวาฬก็หายไปเลย เธอไม่กล้าคุยอะไรมากกว่าพี่น้องเพราะยังไม่กล้าเปิดเผยสถานะว่าไทน์กำลังจีบเธออยู่ให้ใครรู้เพราะยังกังวลว่าคุณพ่อจะไม่โอเค
“พี่ปลาวาฬคะวันนี้ไทน์เก่งมากเลยนะคะตอบคำถามของอาจารย์ได้หมดทุกข้อเลย” เอิงเอ่ยชมกับพี่สาวของไทน์เพื่อเรียกคะแนนความน่าสนใจแต่ดูเหมือนว่าไทน์จะไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่นัก
“ไทน์เรียนเก่งอยู่แล้วคิดถูกแล้วล่ะที่เรียนหมอ” ปลาวาฬยิ้มบางๆให้น้องชายก่อนจะวางช้อนแล้วหยิบแก้วน้ำขึ้นมาดื่มเพื่อเป็นสัญญาณว่าเธออิ่มแล้ว
“เจ้อยากกินอะไรอีกไหมเดี๋ยวไทน์ไปซื้อให้”
“ไม่ล่ะ พี่ว่าจะไปอ่านหนังสือที่ห้องทำงานคุณแม่หน่อย” ปลาวาฬลุกหนีออกจากโต๊ะเพื่อไปยังตึกผู้บริหารไทน์เลยรีบหยิบกระเป๋าเพื่อจะเดินตามไปแต่เวลดันเดินเข้ามาทักเสียก่อนเลยถูกลากเพื่อไปคุยเรื่องไอ้พี่แชมป์ที่ลงไอจีรูปคู่กับพี่สาวตนเองไทน์เลยรีบหยิบโทรศัพท์ของเวลมาดู