หึงหรือเปล่าNC

1229 คำ
ไทน์รีบดึงโทรศัพท์ของมาเวลมาดูตอนนี้ไอ้พี่แชมป์มันลงไอจีรูปคู่กับปลาวาฬพร้อมติดแฮชแท็กขอบคุณคนสำคัญแถมยังมีอิโมจิรูปหัวใจอีก ขึ้นเลยแบบนี้ขึ้นเลย “อีเจ้มีนคบกันแล้วเหรอวะ มึงมานั่งกินข้าวกับอีเจ้ทุกวันมีอะไรผิดปกติบ้างไหม” มาเวลถามเพื่อนรักด้วยความสงสัยจู่ๆก็มีผู้ชายมาติดแฮชแท็กแบบนี้ หรือพี่สาวแอบคบกับไอ้พี่แชมป์แล้วไม่ยอมบอกตน “ไม่น่าใช่เผลอๆไอ้พี่แชมป์มันอาจจะมโนไปเอง” ไทน์ตอบกลับด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดแต่พอเอิงเดินมาทั้งสองเลยเปลี่ยนเรื่องคุยและแยกย้ายกันไป //ปลาวาฬ// ฉันเดินเข้ามาที่ห้องของคุณพ่อกับคุณแม่ตอนนี้ทั้งสองกำลังกินพิซซ่างั้นเหรอแต่ทำไมถึงไม่เรียกฉันเลย ไม่น่ารัก ไม่น่ารักเลยสักนิด! “พ่อลืมโทรตามลูกสาวเลย” เวย์รีบแก้ตัวแต่ดูเหมือนจะไม่ทันเพราะปลาวาฬกำลังหน้างอ รังสีเด็กเอาแต่ใจกำลังแผ่ออกมา “หนูยังจำเป็นกับทุกคนอยู่ไหมคะ ทำไมทุกคนทำเหมือนหนูไม่สำคัญเลย” คำพูดของปลาวาฬทำให้เวย์ต้องรีบวางทุกอย่างแล้วเดินเข้ามาหาลูกสาวที่กำลังน้ำตาคลอ “หนูสำคัญที่สุดในชีวิตพ่อแล้วนะปลาวาฬ พ่อเห็นหนูคุมน้ำหนักอยู่ก็เลยไม่ได้ชวน หนูคิดมากขนาดนี้เลยหรือไง” มือหนาค่อยๆลูบหัวลูกสาวเบาๆด้วยความเป็นห่วง “เปล่าหรอกค่ะคุณพ่อทานต่อเถอะหนูแค่อยากมาหาที่อ่านหนังสือเงียบๆ บ่ายหนูไม่มีเรียน” ปลาวาฬเดินมานั่งที่โซฟาจากนั้นก็หยิบหนังสือออกมาอ่านแต่ในหัวกับคิดถึงสิ่งที่ทำให้จิตใจเธอฟุ้งซ่าน หรือเธอจะโดนเด็กหลอก “เฮ้ออ” ด้านอาจารย์เวย์และข้าวฟ่างที่กำลังนั่งทำงานต่อพอเห็นลูกสาวเอาแต่ถอนหายใจก็อดที่จะถามไถ่ไม่ได้แต่ปลาวาฬก็ปฏิเสธทุกอย่าง //ไทน์// ผมไลน์ไปหาเจ้แต่ก็ไม่มีการตอบกลับกลายเป็นผมเรียนไม่รู้เรื่องเลย พยายามสนใจสิ่งที่อาจารย์สอนแต่จิตใจกับลอยไปหาเจ้มันแล้ว ช่วงทำงานผมก็แอบเช็คดูโทรศัพท์จนเห็นเจ้ตอบกลับมาแค่ข้อความเดียว [อ่านหนังสืออยู่ห้องคุณพ่อเรียนเสร็จก็ทักมาแล้วกัน] เอาจริงดิผมถามว่างอนอะไรก็ไม่ตอบผมเลย หรือจะโกรธที่เอิงเข้ามาตีสนิทด้วย ผมจะได้เคลียร์ถูกแบบนี้ผมก็เครียดเหมือนกันนะ ผมรอเวลาเลิกเรียนเพียงแค่อาจารย์ปล่อยผมก็รวบหนังสือใส่กระเป๋าและวิ่งหน้าตั้งมาที่ตึกผู้บริหารทันที มาถึงเจ้ก็เดินลงมาผมเลยรีบถามแต่ก็ไม่มีคำตอบอะไร ขึ้นรถได้ผมก็รีบขับออกมาทันทียังไงวันนี้ก็ต้องคุยให้รู้เรื่อง “เจ้ครับโกรธอะไรไทน์อ่า เรื่องเอิงไม่ต้องคิดมากเลยนะไทน์ไม่ได้คิดอะไรเลยจริงๆ” ผมพยายามอธิบายแต่คนข้างๆก็ยังนิ่งอยู่ นิ่งจนผมกลัว “เจ้ครับ คุยกับไทน์หน่อยสินะๆไทน์จะได้ง้อถูก หรือจะไปหาขนมกินกันไหม” ผมเอื้อมมือไปจับมือเจ้ที่เอาแต่กำไว้อยากหอมจังเลย “ไทน์พี่อยากรู้ว่าไทน์จริงจังหรือแค่แกล้งพี่เล่นๆ พี่กลัวนะพี่ไม่เคยมีแฟนเด็ก เคยคุยกับรุ่นพี่คุยกับรุ่นเดียวกันแต่พี่ก็ไม่ได้อะไรมาก แต่กับไทน์พี่กลัวว่าถ้ามันไปกันไม่รอดแล้วเราสองคนจะมองหน้ากันไม่ติด ถ้าไทน์ไม่ได้จริงจังหรือแค่สนุกๆเราอย่าไปต่อกันมากกว่านี้เลยนะ” ปลาวาฬพูดออกมามันทำให้ไทน์ใจสั่นเพราะกลัวว่าปลาวาฬจะหยุดความสัมพันธ์กับตน ไม่ได้นะพึ่งจะเริ่มเองอย่าพึ่งรีบตัดสินได้ไหม “เจ้คิดอะไรเนี่ย ไทน์บอกแล้วว่าไทน์ชอบเจ้มานานแล้วอยากเป็นมากกว่านี้ด้วยซ้ำ อยากให้เราไปต่อมากกว่านี้” ผมหันไปมองพี่สาวต่างสายเลือดที่กำลังจะร้องไห้ ร้องทำไมอะผมไม่อยากเห็นเจ้ร้องไห้เลย ผมรีบขับรถเข้ามาจอดในซอยไม่ไกลจากมหาลัยมากนัก เพื่อจะได้เคลียร์ใจกันเพียงแค่รถจอดผมก็หันไปมองพี่สาวต่างสายเลือดที่เช็ดน้ำตาแบบนี้ชัวร์ คงกลัวว่าผมจะเอาความรู้สึกมาเล่นชัวร์ “รักนะรู้ไหม รักมาตลอดอย่าร้องไห้ได้ไหมไทน์กลัว กลัวว่าเจ้จะไม่รักไทน์” ผมเช็ดน้ำตาให้พี่สาวต่างสายเลือดและดึงเธอมาซบที่อก สายตาที่มองขึ้นมามันทำให้ผมต้องจูบหน้าผากเธอเบาๆ “เด็กบ้า!” ปลาวาฬตีเข้าที่ขาของไทน์เบาๆพอจะดันตัวออกก็ถูกดึงเอาไว้ “เดี๋ยว ขอกอดก่อนกลับไปก็ต้องแยกห้องใครห้องมัน รู้ไหมว่าไทน์โคตรทรมานเลยเวลาเจ้ทำให้อยากแล้วก็จากไปอะ” ผมหอมแก้มเธออีกครั้งทีนี้แหละคนตัวเล็กถึงกับหน้าแดงเลย แค่นี้ก็เขินแล้ว “ทรมานต่อไปเถอะ สมน้ำหน้าได้ข่าวว่าเสน่ห์แรงนักไม่ใช่หรือไง!!” น้ำเสียงที่บ่งบอกถึงความน้อยใจทำให้ไทน์กระตุกยิ้มทำที “หึงหรือไง ดีใจอะเจ้หึงไทน์ด้วยนึกว่าไทน์หึงเจ้อยู่ฝ่ายเดียว” ปลาวาฬไม่ตอบอะไรแต่กับมองสบตาคนตัวสูงที่ยิ้มหวานให้ตนเองอยู่ ริมฝีปากของทั้งสองจึงประกบเข้าหากันอย่างอัตโนมัติ “อือออ...” ลิ้นยาวสอดพันกันไปมาจนเสียงครางลามกของทั้งสองดังมาจากลำคอ ความวาบหวามทำให้ไทน์อดใจไม่ไหวจนต้องดึงร่างของพี่สาวต่างสายเลือดขึ้นมาคร่อมตัวของตนไว้ เบาะคนขับถูกไทน์ปรับเอนลงมาจนได้ที่พอเหมาะ “ไทน์เดี๋ยวเกินเลย” ปลาวาฬพยายามปฏิเสธแต่สะโพกกับบดลงมาอย่างลืมตัว ทำให้ร่างหนาด้านล่างต้องเลื่อนมือมาบีบคลึงสองเต้าเบาๆ “ซี้ดด เจ้ครับ...” ผมเกร็งไปทั้งตัวแล้วนี่ขนาดแค่บดลงมานะเล่นเอาผมอยากเสร็จเลยถ้าได้เสียบเข้าไปไม่รู้ว่าจะรู้สึกดีขนาดไหน คงจะฟิตหน้าดูเลย ผมไม่เคยผ่านผู้หญิงมาก่อนนี่หน่าจะไปรู้ได้ไงว่าความรู้สึกเวลาได้สอดใส่มันจะเหมือนตอนช่วยตัวเองหรือเปล่า “ไทน์ขา...อือออ เดี๋ยวเกินเลยนะ” ไม่ไหวแล้วมันร้อนวูบวาบเหลือเกินน้องยังเด็กท่องไว้ปลาวาฬ รอน้องเรียนจบก่อนดีกว่าแบบนี้เดี๋ยวลุงแทนเสียใจแย่ที่ฉันไปทำให้น้องเสียหาย “ถ้าเกินเลยเจ้จะโกรธไหม ไทน์อยากกินน้ำของเจ้จังเลย” ผมกระซิบที่ข้างหูทำเอาพี่สาวต่างสายเลือดผมถึงกับทิ้งน้ำหนักลงมาบนขยี้ที่ลำแข็งของผม อ่า...แบบนี้ไม่ไหวจริงๆ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม