คราวนี้ คนที่หันมามองหน้าเป็นภัทรา ก็เธอเป็นคน มีคนมองมันก็ไม่แปลก
“ก็เป็นคนนะสิคะ หรือท่านรองคิดว่า ฉันเป็นอะไร”
สองคนที่ทันกัน ทำเอาสองเพื่อนซี้ต้องยิ้มขึ้น สงสัยท่านรองประธานจะมีคู่ปรับใหม่ซะแล้ว
“ไอ้วิน กูว่าเรื่องตื่นเต้นที่บริษัทมึง ก็มีนะ ก็เลขาสวยซะขนาดนี้ คงมีกำลังใจทำงาน ใช่ไหมครับ?”
พูดจบเดย์ก็หันมาถามภัทรา ที่กำลังจะหย่อนก้นลงนั่งข้างๆ อิ้ง กำลังใจอย่างนั้นเหรอ บั่นทอนจิตใจสิไม่ว่า
“ไม่รู้สิคะ ฉันพึ่งเริ่มงานวันนี้ คงไม่ต้องมีกำลังใจหรอกมั้งคะ ก็เห็นแค่เซ็นเอกสาร กับเข้าไปนั่งหลับในที่ประชุมเท่านั้น”
“ฮ่าๆๆๆๆ ไอ้เหี้ยเอ่ย จริงเปล่าวะ”
ประโยคบอกเล่าของภัทรา ทำเอา เดย์และไทก้า หัวเราะลั่น ขำกับคำพูดของคุณเลขาสาว
“คุณก็พูดเกินไป คุณพึ่งไปทำงานยังไม่เห็นผลงานผมต่างหาก ตอนที่เข้าประชุมมันก็รอบบ่ายกินอิ่มมันก็ง่วงเป็นธรรมดาไหม”
ภัทรา เบ้ปากลงเล็กน้อย ส่วนอิ้ง ไม่รู้จะพูดอะไร
