อาฉีถวายบังคมอีกครั้ง ก่อนจะตามหวังกงกงออกมา ท่านพ่อบุญธรรมเอ่ยกับนางเบา ๆ เมื่ออาฉีมองหน้าเขา
"ไม่ต้องห่วง เรื่องนั้นเจ้าไปเล่นเถิด"
อาฉีสบายใจแล้ว เมื่อสักครู่อาฉีลอบสังเกตสีพระพักตร์ของฝ่าบาทพบว่าซีดเซียวอยู่ไม่น้อย พระองค์มิได้เกล้ามวยผมแต่กลับมาผมอาฉีทั้งยังปล่อยผมยาวเช่นนั้น สีหน้าของท่านพ่อก็ไม่ค่อยสู้ดีนักหลังจากพบพระพักตร์ฝ่าบาท
ไม่แน่ความฝันของอาฉีอาจจะเป็นจริงก็เป็นได้
อาฉีเดินตามหวังกงกงออกมาด้านนอก นางห่อตัวเข้าด้วยกันเมื่อบัดนี้กลับรู้สึกหนาวยามที่ต้องลม หวังกงกงจึงเร่งฝีเท้าแล้วเอ่ยว่า
"องค์หญิงระวังลื่นพ่ะย่ะค่ะ เดินอีกไม่กี่ก้าวก็จะถึงศาลาอุ่นแล้ว ที่นั่นฝ่าบาทให้กระหม่อมจัดเตรียมขนมมากมายให้เสวย"
อาฉีเป็นคนชอบกินขนม เมื่อเอ่ยถึงเรื่องนั้นนางจึงลืมความหนาวและเร่งฝีเท้าตามกงกงไป กระทั่งไปถึงศาลาอุ่นที่ว่าอาฉีต้องตาโตเมื่อพบว่าที่ตรงนี้มีนางกำนัลรับใช้รออยู่หลายคน รวมท
