"อาฉีโรคที่เจ้าว่านั้นเจ้ารู้หรือไม่ว่าหมายถึงโรคอันใด" อาฉีส่ายหน้า นางไม่เข้าใจด้วยซ้ำว่าตนเองกำลังเอ่ยถึงเรื่องอันใดกันแน่ แต่ที่รู้คือว่ามันช่างเป็นจริงจนขนลุก เลือดและแผลที่แผ่นหลังของท่านพ่อที่นางเห็นนั้นช่างน่ากลัวเป็นอย่างมาก แต่เดิมเพราะท่านพ่อท่านแม่ไม่เชื่อคำของนางจึงไม่ได้ระวังตัว แต่อาฉีไม่อาจปล่อยให้เรื่องนี้เกิดขึ้นได้อีก อย่างไรก็ต้องทำให้ท่านพ่อบุญธรรมเชื่อคำของตนเองให้ได้ "ไม่รู้เจ้าค่ะ ไม่รู้ว่าคือโรคอันใดแต่อาฉีไม่ได้เอ่ยคำเท็จ อาฉีเห็นเช่นนั้นจริง ๆ ท่านพ่อเชื่อลูกคนนี้สักครั้งเถิดนะเจ้าคะ" อ้ายเสิ่นเม้มปากจนเป็นเส้นตรง เด็กวัยอาฉีนั้นแน่นอนว่าเรื่องความสัมพันธ์ของผู้ใหญ่อันลึกซึ้งนั้นนางย่อมไม่เข้าใจ แต่ทว่าเหตุใดนางจึงรู้จักกระทั่งชื่อโรคนี้กันเล่า มิหนำซ้ำยังเป็นโรคร้ายแรงที่ชนชั้นต่ำนั้นเป็นกัน หากฝ่าบาทประชวรด้วยโรคนี้จริงและหากเรื่องนี้แพร่งพรายออกไปคนที่มีค