พี่เมฆเดินจูงมือฉันไม่สนสายตาใครเลยจนกระทั่งมาถึงหน้าห้องทำงานที่มียัยเลขานั่งอยู่ เห็นหน้าฉันก็หน้าซีดแต่เห็นมือใหญ่จับมือฉันเดินก็ซีดหนักกว่าเดิม
เหอะ! รู้อยู่แล้วไม่ใช่รึไงว่าฉันกินกับพี่ชายในเมื่อพูดออกมาเองแล้วจะหน้าซีดเพื่อ
“ห้ามรบกวนเด็ดขาดนะนิชา”
“...ค่ะ” ซีดยิ่งกว่าซีด ยิ่งบอกว่าห้ามรบกวนเด็ดขาดก็ยิ่งหนักกว่าเดิม แต่ฉันไม่มีเวลาสมน้ำหน้าใครนานหรอกนะคะเพราะเรื่องเครียดของตัวเองก็มี
กริ๊ก!
เข้ามาในห้องพี่เมฆก็กดล็อกประตูทันที
“ที่พี่เมฆทำเมื่อกี้เป็นเรื่องใหญ่แน่เลยค่ะ” ฉันเอ่ยออกไปเขาที่เพิ่งล็อกประตูเสร็จก็หันมามอง
ฟอด~
“ท้องก่อนแต่งเหรอถึงจะเป็นเรื่องใหญ่”
เพี๊ยะ!
“อย่าเล่น!”
“หึ ๆๆ ไม่ต้องเครียดหรอกน่า พี่บอกแล้วไงว่าจะจัดการเอง หนูไม่มั่นใจในตัวพี่เหรอครับ”คนละคนกับเมื่อกี้เลยค่ะ ปรับอารมณ์ตัวเองเร็วขนาดนี้ได้ยังไงนะ
“ผิงมั่นใจในตัวพี่เมฆค่ะ แต่ความวัวยังไม่หายควา
