“หึหึ ห่าวหราน” คำเรียกขานทำให้เงาสายหนึ่งปรากฎตัวด้านข้างผู้เป็นนาย ก่อนจะเอ่ยประโยคที่หญิงสาวแทบทรุดลงกับพื้น
“เรียนพระชายารอง กระหม่อมเกรงว่ายามนี้ตระกูลหยวนคงมิอาจช่วยสิ่งใดพระองค์ได้ อย่างมากก็คงต้องรับโทษประหารไปพร้อมกับพระองค์ทั้งตระกูลกระมัง เพราะโทษฐานวางยาทำลายครรภ์ไท่จื่อเฟย ถือว่าเป็นการทำร้ายเชื้อพระวงศ์ ทางที่ดีพระองค์ควรอยู่เฉยๆ แล้วใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ที่นี่อย่างเงียบเชียบจะดีกว่าพ่ะย่ะค่ะ”
ตุบ
เมื่อฟังคำพูดเหล่านั้นสตรีหนึ่งเดียวในห้องก็ลงไปกองอยู่กับพื้น การที่องค์ไท่จื่อเลือกเปิดศึกอย่างโจ่งแจ้งกับนางแสดงว่าหลักฐานทั้งหมดคงพร้อมแล้ว ยามนี้บุรุษที่นางเฝ้าใฝ่ฝันจะได้ร่วมชีวิตกำลังบีบให้นางเลือก ว่าจะยอมตายไปอย่างเงียบๆ เพราะพิษของตนเอง หรือจะลากตระกูลหยวนของนางทั้งหมดมาตายไปพร้อมกับนาง!
“เหตุใดถึงพระทัยร้ายนักเพคะ ฮึก หม่อมฉันรักพระองค์มาเนิ่นนานก่อนที่พระองค์จะเดินทาง
