“พิ้งค์...”
“อ... อะไร!”
“ลิปฯ นี่ยี่ห้ออะไร สีสวยชะมัดจะซื้อมาแอบใช้บ้าง ^-^”
อ๊าก! ขนลุก!! ฉันยกมือล่างขึ้นยันอกคนตรงหน้าและถีบออกไปสุดแรงอย่างไวจนมันหงายท้องโครม ก่อนลุกขึ้นยืนพร้อมเช็ดหลังมือลงที่ริมฝีปากตัวเองด้วยแรงอาฆาตแค้น หน็อย... หน็อย... คนอย่างหมอนี่มัน!
“ไอ้โรคจิต! ปรสิต!(?) หน้าหมี!(?)”
“ยัยผู้หญิงปากจัด! ปากกรรไกร! ปากปลาร้า! หน้าเหมือนหมู!”
ก... ก... กรี๊ด >Oเพี๊ยะ!
ใบหน้าอ่อนใสหันตามแรงตบของฉันอย่างไม่ทันตั้งตัว ม่านน้ำในดวงตาทำให้ฉันมองอะไรไม่ชัดนัก มันรางเลือน เจ็บปวด... นายจะทำร้ายจิตใจฉันซ้ำๆ ไปทำไมกัน ฉันเคยไปทำอะไรให้นายเจ็บเหรอบลู!
“ฉันเกลียดนาย”
ดวงตะวันยังฉายแสงสีทองเมื่อวิ่งผ่านร่างโปร่งที่ยังคงยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น...