EP 2 Pink Vs Purple l 2
537 คำ
เช้านี้ ฉันรู้สึกตัวตื่นพร้อมอาการปวดจี๊ดที่ศีรษะ เชื่อเลย! สปายไม่กี่หยดที่ไหลซึมลงกระเพาะฉัน มันร้ายกาจขนาดนี้เลยเรอะ! แล้วแขนใครมาพาดอยู่บนพุงฉันล่ะเนี่ย โอ๊ย หนัก!
“ว... เหวอ!”
โครม!! ฉันลืมตาพรึบ! ตื่นเต็มตาทันทีที่กระตุกขาถีบไปด้านข้าง ก่อนค่อยขยับลุกขึ้นคืบคลานไปแอบมองข้างเตียงที่ตอนนี้มีเด็กผู้ชายวัยไล่เลี่ยกันนอนขาชี้ฟ้าอยู่บนพื้นพรม แต่ตาดำขลับของมันวาววับ!
“เอ่อ... แฮ่ๆ แฮลโหล~” ฉันยิ้มแหย ยกมือขึ้นกระดิกนิ้วทัก ก่อนรีบหักหลบเมื่อพายทำท่าจะยันบาทาใส่หน้าพี่มัน โฮกกก ฉันเป็นพี่แกนะเฟ้ย T^T
พายขยับลุกนั่ง ยกมือขึ้นนวดต้นคอ หน้าเบี้ยวบูดยังกับตูดคางคก
“ทำคุณบูชาโทษ! เห็นเมาเละอุตส่าห์มานอนเฝ้า ถีบกันได้นะ”
“เออน่า ถือเป็นคำขอบคุณจากพี่สาวละกัน ฮ่าๆ” พายยังแบะปากหน้าเบี้ยว บีบคอหมุนไปมาอยู่นั่น คอแกจะหลุดเพราะแรงบีบของตัวเองนั่นแหละ ไม่ใช่แรงถีบของฉัน “วันนี้แกจะไปกรุงเทพฯ แล้วไม่ใช่เหรอ”
“เออ!” หงะ... ดูมันตอบดิ นี่ฉันเป็นพี่แกจริงๆ น้าาา
“เก็บของยัง ไปอาบน้ำปะ ว่าแต่นัดเฮียพลัสไว้กี่โมงนะ?” นอกจากจะไม่ตอบคำถามแล้ว คุณน้องพายทำหน้าเหมือนเห็นหมากินอุนจิยังไงยังงั้น ก่อนขยับลุกหนี เดินตัวปลิวออกไปที่ประตู และ... ปั้ง!
ฉันกะพริบตาปริบๆ ก่อนถอนหายใจยาวแล้วลุกเข้าห้องอาบน้ำที่อยู่ในตัวห้องนอน เมื่อหลายปีก่อนน้องชายฉันออกจะน่ารักไร้เดียงสา พี่พิ้งค์อย่างนั้น~ น้องพายอย่างนี้~ แต่มันเปลี่ยนไปตอนเราสองคนถูกพ่อแม่ปล่อยเกาะเมื่อปีที่แล้วนี่แหละ เพราะพ่อฉันโดนย้ายไปรับตำแหน่งใหม่ที่สาขาใหญ่ในฝรั่งเศส ไปอยู่คนเดียวได้ไม่กี่วันก็โทรมาออดอ้อนให้แม่ฉันตามไปอยู่เป็นเพื่อน
มีขู่ด้วยนะว่าถ้าแม่ฉันไม่ไปจะหากิ๊กใหม่เป็นคุณแหม่มไซซ์บิ๊ก!
ฉันกับพายเลยถูกทอดทิ้งด้วยประการฉะนี้ T_T ทีแรกแม่ก็วางแผนจะกระเตงพวกเราไปด้วยหรอกนะ แต่อาจารย์ที่ปรึกษาของพายมันขอไว้เพราะวางแผนจะให้พายไปแข่งขันทางวิชาการอะไรสักอย่างกลางปีนี้นี่แหละเพื่อสร้างชื่อเสียงให้โรงเรียน บลาๆๆ แม่เลยให้ฉันอยู่ดูแลน้องในฐานะคุณพี่ที่แสนเลอเลิศที่สุดในปฐพี =_=v แล้วพอพายจบ ม.3 เมื่อไหร่ค่อยตามไป
แต่คงไม่ได้ไปแล้วละ เพราะคุณน้องพายกำลังจะเดินทางเข้ากรุงเทพฯ ไปเรียนกวดวิชาช่วงปิดเทอมเพื่อกลับมาสอบ พสวท.ปลายปีนี้น่ะสิ แล้วเด็กเนิร์ดที่ไม่เคยสอบได้เกรดต่ำกว่า 4.00 มาตั้งแต่ ป.1 จนถึงปัจจุบันอย่างคุณน้องชายฉันเนี่ย... สอบไม่ผ่านก็เวอร์แล้ว
เพราะฉะนั้น... ฝรั่งเศสที่รักจ๋าา พิ้งค์ขอลาก่อน T^T
- ผู้เขียน
