แสงแดดสาดส่องเข้ามาทางหน้าต่าง แสบตาจนต้องหยีลืมขึ้นมองไปเบื้องหน้าที่ดารดาษด้วยเหล่าดวงดาวพลาสติกเรืองแสง
ฝันจริงๆ ด้วย =_=;
ฉันยกสองมือขึ้นปาดน้ำตาที่ไหลผ่านพวงแก้มก่อนถอนหายใจแรงๆ แล้วขยับตัวลุกขึ้นนั่งเหม่อมองไปเบื้องหน้า เจ็บท้ายทอยโคตร! นี่ถ้าห้องฉันไม่ปูพรมเมื่อคืนนี้คงเลือดนองไปแล้วสินะ T_T เฮ้อ! ฝันบ้าอะไรเนี่ยไร้สาระชะมัด
แต่ทำไมฉันถึงรู้สึกเจ็บจี๊ดที่หัวใจก็ไม่รู้สิ...
รถโฟล์กสีชมพูที่แน่นขนัดด้วยสัมภาระในการย้ายบ้านแล่นเอื่อยไปตามถนนลาดยางอย่างไม่มั่นใจเท่าไรนัก ฉันจับพวงมาลัยรถมือหนึ่ง อีกมือก็ถือเศษกระดาษที่อยู่ใหม่ที่จดมาจากแม่ และกวาดสายตามองไปยังกำแพงบ้านแต่ละหลัง โอ... หมู่บ้านนี้เจ๋งมากๆ อะ เป็นหมู่บ้านที่แบ่งที่ขายให้ปลูกเอง บ้านทุกหลังเลยไม่เหมือนกัน แถมยังดีไซน์อย่างเทพ สวยโฮก! น่าอยู่โคตร!
โครม!
“...”
OoO! ไม่นะ! ใครเอากระถางต้นไม้มาวางไว้ข้างกำแพงบ้านแบบนี้
