King of Engineering [4]
1184 คำ
ลัลลัลล้า...ลัลลัลล้า
ลัลลัลล้า...ลัลลัลล้า
ฉันเดินฮัมเพลงไปด้วยพลางเดินไปที่ม้าหินอ่อนเพื่อที่จะรอพวกยัยเพื่อนสองคนที่กำลังจะมา เพราะยัยสองคนนั้นเป็นคณะกรรมการนักศึกษาน่ะสิ ไม่คิดใช่มั้ยล่ะว่ายัยสองคนนั้นจะเป็นได้ ยิ่งนานายิ่งแล้วไปใหญ่แต่ยัยนั่นก็ไปสมัครมาโดยที่ไม่บอกฉันด้วยนะ จริงๆ เลย ส่วนฉันขอบาย เพราะไม่ชอบอะไรแบบนี้ ขออยู่แบบคนธรรมดาดีกว่า ถึงจะรู้ว่ารุ่นพี่ที่ฉันแอบชอบนั้นจะเป็นประธานก็เถอะ
"รอนานมั้ยเค้ก"
"ไม่อ่ะ ฉันพึ่งมาถึงเหมือนกัน"
"แกยัยเค้กเน่า วันนี้รู้มั้ยว่าฉันเจอใครมา"
"ใครอ่ะ อย่าบอกนะว่า..." ด้วยความที่ฉันอยากรู้จึงรีบถามมันกลับออกไป
"ใช่แล้วล่ะ รุ่นพี่มาด้วยแหละยะ^_^"
"อิจอ่ะ ฉันไปสมัครตอนนี้ยังทันมั้ย"
"แกนี่จริงๆ เลย"
"วันนี้ฉันยังไม่ได้เจอพี่เขาเลย"
"วันอื่นก็คงเจอ ไปกันเถอะ" นานาพูดพลางเดินออกไปทันที
"รอด้วยสิ"
ฉันตะโกนเรียกสองคนนั้นที่เดินนำไปก่อนฉัน เหอะ! ยัยพวกนี้นี่...
......................
"เฮ้อออ กว่าจะเลิกคลาส"
"ฉันอยากกลับแล้ว"
"งั้นเราไปกันเถอะ"
"อื้ม"
ฉันเบื่อมากเลยกับการนั่งเรียนแบบนี้ เพราะฉันชอบปฏิบัติมากกว่าน่ะสิ เราทั้งสามเดินออกมาจากตึกแล้ว แต่อยู่ๆ ยัยนานากลับหยุดขึ้นมาซะดื้อๆ
"เป็นอะไร? "
"จีนี่ลืมไปแล้วหรือเปล่าเย็นนี้เรามีประชุมกันนะ"
"อ๊ะ! จริงด้วยสิ! ฉันลืมไปสนิทเลยแก"
"พวกแกมีประชุมกันอีกแล้วเหรอ"
"ใช่น่ะสิ ฉันก็ลืมบอกแกไป" ยัยจีนี่ทำหน้าเศร้า ฉันรู้ว่ามันแค่แกล้งทำเท่านั้นแหละ
"งั้นฉันก็ต้องกลับคนเดียวน่ะสิ นานา"
"ถ้าไม่อยากกลับคนเดียวก็นั่งรอฉันก่อนก็ได้นะ"
"......."
"ที่ห้องสมุดก็ได้ เดี๋ยวเสร็จแล้วฉันไปหา"
"เอางั้นก็ได้"
"งั้นพวกฉันไปก่อนนะชะนีน้อย"
"อื้มๆ ไปกันเถอะ นานาฉันรอที่ห้องสมุดนะ"
"อืม"
หลังจากนั้นเราก็แยกย้ายกันไป ฉันก็เดินไปที่ห้องสมุดถึงแม้ว่าจะไม่อยากมาก็เถอะ เพราะยังไงรุ่นพี่ก็อยู่ที่ประชุมอยู่ดี เฮ้อออ ฉันคิดผิดจริงๆ ที่ไม่สมัครเป็นกรรมการนักศึกษาตั้งแต่ตอนนั้น
เอาล่ะถึงยังไงก็ต้องรอ นานาอีกนานของีบสักทีเถอะ.....
ฉันเดินไปนั่งที่โต๊ะมุมหนึ่ง ซึ่งเป็นโต๊ะเดี๋ยว เหมาะแก่การงีบอย่างยิ่งแล้วยิ่งตอนนี้คนไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ อาจจะเพราะกิจกรรมรับน้องด้วย
ฉันหยิบหนังสือขึ้นมาเล่มหนึ่งขึ้นมาแล้วหันไปมองรอบๆ เพื่อดูคน แต่สิ่งที่ฉันเห็นตอนนี้คือร่างสูงที่เดินเข้ามาในห้องนี้ ใบหน้านิ่งตลอดเวลารับกับผมสีดำสนิทนั้น รุ่นพี่มาที่นี่เหรอเนี่ย ฉันคิดว่าเค้าน่าจะอยู่ที่ประชุมไม่ใช่เหรอ?
ตึก...ตึก...ตึก
เมื่อเห็นว่ารุ่นพี่นั่งลงตรงโต๊ะนั้นคนเดียวฉันจึงคิดว่าจะเดินเข้าไปทักทายซะหน่อย คิคิคิ
"เอ่อ...สวัสดีค่ะรุ่นพี่"
"......."
"เราเจอกันอีกแล้วนะคะ ^_^"
"......."
"รุ่นพี่จำฉันได้มั้ยคะ"
"......."
ฉันพยายามพูดคุยกับรุ่นพี่ซีไนน์ แต่ทำไมเขานิ่งแบบนี้ล่ะอีกทั้งยังไม่มองหน้าฉันอีก
"รุ่นพี่คะ"
ฉันเลือกที่จะยื่นหน้าเข้าใกล้ร่างสูง เพราะตอนนี้เรานั่งตรงข้ามกัน ดีนะที่ไม่มีใครสนใจเพราะส่วนมากคนที่อยู่ห้องสมุดสิ่งที่สนใจมีเพียงหนึ่งเดียวคือหนังสือตรงหน้ารวมถึงร่างสูงตรงหน้าฉันด้วย
"รุ่นพี่ซีไนน์คะ"
"ที่นี่ห้องสมุด ถ้าจะคุยก็ออกไปข้างนอก"
พรึ่บ!
ร่างสูงลุกขึ้นเพื่อเดินไปนั่งอีกโต๊ะหนึ่ง นี่เขาเมินเค้กเนยคนน่ารักอย่างงั้นเหรอเนี่ย เฮ้อออ...
คิดว่าฉันจะหมดหวังงั้นเหรอ หึ คิดผิดแล้วล่ะค่ะ
พรึ่บ!
"^_^"
"รุ่นพี่คะ ฉันชื่อเค้กเนยนะคะ เผื่อพี่จะลืม ^_^"
"......"
"ฉันชอบรุ่นพี่ค่ะ ^_^"
"......"
"ฉันชอบรุ่นพี่จริงๆ นะคะ ^_^"
พรึ่บ!
ร่างสูงเงยหน้าขึ้นมามองฉันนิ่งๆ แล้วก็เก็บหนังสือลุกเดินออกไปทันที ฉันงงกับเหตุการณ์ตรงหน้ามาก
"รุ่นพี่คะ! "
นี่ฉันคงทำให้รุ่นพี่ตกใจกับคำสารภาพรักถึงขนาดต้องออกไปเลยเหรอ หรือว่าฉันทำอะไรผิดไป ฉันได้แต่มองร่างสูงที่เดินออกจากห้องสมุดไปอย่างงงงวย ฉันจึงเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะตัวเอง
หมับ!
"เค้กเนย"
"หืมม เธอมาแล้วเหรอ"
"อืม ไปกันเถอะ"
"แล้วยัยจีนี่ล่ะ? " เมื่อเห็นว่าไม่เห็นร่างชายใจหญิงของเพื่อนฉันก็เลยถามนานา
"กลับไปแล้วล่ะ เห็นว่ามีธุระที่บ้านน่ะ"
"อ่อออ"
"แล้วทำไมถึงนั่งเหม่อแบบนั้นล่ะ มีอะไรหรือเปล่า"
"เปล่าๆ ฉันก็แค่สารภาพรักกับรุ่นพี่น่ะ ^_^"
"หะ! "
"เมื่อกี้นี้เอง"
"รุ่นพี่ที่เธอพูดถึงก็คือพี่ซีไนน์? "
"ก็ใช่น่ะสิ ก็ฉันชอบพี่เขาแค่คนเดียวมั้ยแกก็ถามแปลกๆ "
"แล้วพี่เขาว่ายังไงบ้าง"
"ไม่ได้พูดอะไร"
"......? "
"ก็อยู่ๆ รุ่นพี่ก็เดินหนีฉันออกไปเลยอ่ะ"
"......."
"แกนิ่งทำไมอ่ะ? "
"ก็คิดว่าแกกล้ามากน่ะสิ"
"^_^"
"แล้วรุ่นพี่อยู่ที่นี่เหรอ? ถึงว่าฉันไม่เห็นในที่ประชุมเลย"
"ตอนแรกฉันก็คิดว่าพี่เขาจะประชุมกับพวกแกซะอีก"
"งั้นเราไปกันเถอะ"
"อื้ม"
ฉันกับนานาก็เดินไปรอรถกันทันที ระหว่างนั้นฉันก็นั่งคิดว่าจะทำยังไงดี เพราะเมื่อกี้ฉันอาจจะเผลอสารภาพออกมากะทันหันก็ได้ พี่เขาก็คงจะตกใจจนกลัวฉันล่ะมั้ง
"แกนึกยังไงไปสารภาพรักรุ่นพี่ล่ะ"
"ไม่รู้สิ ก็กลัวที่ฉันจะได้เจอเขาแล้วยิ่งวันนี้เขามาที่นี่คนเดียวอีกแถมคนก็ไม่เยอะด้วย"
"......? "
"ก็เลยสารภาพออกไปเลยน่ะสิ"
"ฉันคิดว่ารุ่นพี่น่าจะไม่ชอบใครหรอกนะ"
"ก็จริง ฉันก็เห็นในเว็บมอเราน่ะว่ารุ่นพี่เป็นคนดัง แต่ก็ไม่มีผู้หญิงคนไหนได้ใกล้ชิดเขาเลย"
"ยกเว้นพี่ซีเนียร์"
"อื้ม"
"แล้วแกจะเอาไงต่อไป? "
"ก็คงต้องคิดใหม่แล้วล่ะ"
"ชอบคนอื่น? "
"เปล่า"
".......? "
"คิดว่าจะทำคุกกี้ให้รุ่นพี่ดีมั้ยนะ ^_^"
"เฮ้อออ ฉันก็คิดว่าแกจะเลิกชอบซะอีก"
"คนอย่างเค้กเนยซะอย่าง"
"......."
"ไม่มีทางยอมแพ้ง่ายๆ หรอกนะ"
"......."
"นี่มันแค่เริ่มต้นเท่านั้นเอง^_^"
ใช่! นี่มันเพียงแค่เริ่มต้นเอง คอยดูนะฉันจะตื๊อจนกว่าเขาจะชอบฉันให้ได้เลย ^_^
- ผู้เขียน
