‘มีทางไหนอีกไหมที่จะทำให้เราสนิทกันมากกว่านี้’
คำถามเสียงนุ่มดังก้องอยู่ในหัวใจ จนวินาทีนี้ที่แสงแดดอ่อนทอประกายเข้ามากระทบเปลือกตาปลุกคนขี้เซาให้ตื่นจากนิทรา กุลญาดาก็ยังไม่แน่ใจว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอเป็นความจริงหรือแค่ความฝัน
เขาจูบเธออย่างนั้นหรือ…
ใจดวงน้อยเต้นแรงขึ้นมาเมื่อนึกถึงสัมผัสที่ยังตราตรึงย้ำชัดว่าเรื่องราวทั้งหมดคือความจริง นั่นพาให้ใบหน้าหวานซับสีเลือดขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่ ก่อนจะผินตามองไปยังประตูเชื่อมระหว่างห้อง แต่ก่อนจะได้แอบสังเกตว่าเจ้าของห้องยังอยู่หรือไม่อย่างไร สายตาซึ่งสะดุดกับกระดาษโน้ตเขียนด้วยลายมือ ‘ประสาหมอ’ ที่แปะไว้บนโต๊ะข้างหัวเตียงก็ทำให้สาวน้อยถึงกับลอบถอนหายใจโล่งอก
‘อามีคนไข้อาจเสร็จช้า ถ้าแก้มเลิกเรียนแล้วมารออาที่ห้องทำงาน’
อาธิป
เขียนบอกไว้อย่างนี้แสดงว่าเจ้าตัวคงออกไปแล้ว กุลญาดากระเถิบตัวลงจากเตียงหยิบผ้าขนหนูเดินเข้าไปอาบน้ำด้วยความรู
