บ่ายวันนี้ตงซีเฉินและพี่ชายทั้งสองได้เดินทางมาถึง ทั้งสามคนเข้ามานั่งในบ้านด้วยรอยยิ้ม เพราะมียอดขายมาตั้งสองร้อยคันแม้ว่าจะเป็นยอดขายของป้านเซียงเหวินก็ตาม แต่สองพี่น้องก็ภูมิใจกับยอดขายเพราะทั้งสองคนได้เรียนรู้การเจรจาต่างๆ ไปในตัว ของแบบนี้ต่อให้มีเงินก็ไม่สามารถเรียนรู้ได้หรอก
หนิงเหมยจูเมื่อเห็นว่าทั้งสามคนมาแล้วจึงวางมือจากในครัวและเดินเข้ามาหา
“พี่เซียงเหวินกินมื้อเย็นที่นี่ไหม แต่ว่าพี่ไปตามพ่อและแม่สามีมาด้วยนะ วันนี้ฉันจะทำชาบูให้กิน ตอนนี้กำลังทำน้ำจิ้มอยู่ อร่อยหรือเปล่าบอกด้วยล่ะ จะได้ปรับปรุงสูตร นี่คือกิจการใหม่ของฉันเชียวนะ”
หนิงเหมยจูคิดถึงชาบูและร้านปิ้งย่างในยุคของเธอ เธอคิดว่าต่อให้มีของมากมายและใช้ไม่หมดในมิติ แต่จะเอามาขายอย่างเดียวนั้นคงไม่ดี ในเมื่อเธอมีความสามารถตั้งหลายอย่าง แล้วทำไมไม่ดึงความสามารถของตัวเองออกมาใช้ เธอมีดีกว่าคนอื่นตรงที่เธอมีวัตถุดิบและอุปกรณ
