สองสาวอย่างหนิงเหมยจูและซูหวั่นคล้องแขนกันเดินกลับมาด้วยรอยยิ้มและพูดคุยกันด้วยเสียงหัวเราะ ชาวบ้านต่างพากันมองไม่คิดว่าสะใภ้ทั้งสองคนจากเมื่อก่อนที่เจอหน้าทีไรแทบจะกินหัว แต่มาตอนนี้กลายเป็นสนิทสนมกลมเกลียวแทน
ทั้งหนิงเหมยจูและซูหวั่นไม่สนใจสายตาของชาวบ้านยังคงเดินพูดคุยกันมาด้วยรอยยิ้ม แต่พอมาถึงบ้านรอยยิ้มแทบจะหุบลงทันทีเมื่อเจอลูกสาวของตัวเองยืนกอดอกมองด้วยสายตาไม่ยินยอม
“ทำไมแม่ไม่รอหนูด้วย หนูอยากคุยกับพ่อเหมือนกัน” เสี่ยวลู่ถามเสียงขุ่นและส่งสายตาดุให้แม่ตัวเอง เธอเองไม่เคยคุยโทรศัพท์สักครั้งเดียว ไม่รู้หรือยังไงเด็กน้อยเช่นเธอก็อยากคุยด้วยเหมือนกัน แต่คนเป็นแม่กลับมองเห็นเป็นลูกแมวน้อยที่กำลังพองขนข่มขู่เสียมากกว่า
“ใช่ แม่ไม่รอหนูด้วย หนูก็อยากคุยกับพ่อเหมือนกัน นี่ครั้งแรกเลยนะที่พ่อโทรมา หนูยังไม่เคยคุยโทรศัพท์เลย” เสี่ยวฉีก็เป็นไปด้วยอีกคนกอดอกงอนแม่ตัวเอง ตั้งแต่เกิดเธอไม่เ
