ชิงหลง Say ::
"ไม่พิศวาสฉันหน่อยเหรอ วันนี้ฉันจะยอมเป็นของเธอ เปิดบุฟเฟต์ให้เธอกินได้ไม่อั้น" ผมมองคนตัวเล็กที่กอดผมลงมาอย่างเขินอาย หน้าอกนิ่มยังดันแผงอกของผมอยู่เลย
"เฮียเจ็บฉันไว้คราวหน้าดีไหม แบบนี้ฉันคงทำได้ไม่ดี แล้วฉันก็ไม่ได้อยู่ในอารมณ์พิศวาสเฮีย แม้ซิกแพ็กของเฮียจะสวยมากก็เถอะ"
ยังโกรธอยู่อีกเหรอเนี่ย เราถอดเสื้อผ้ากันแล้วนะ ถอยกลับได้เหรอ ผมจับมือเล็กๆ ของเธอมาสัมผัสที่รอนหน้าท้อง ผมไม่ชอบให้ใครจับหรอกนะ แต่สำหรับผมถ้าเป็นเธอคงไม่เป็นไร เพราะเธอบอกว่าจะไม่หายไปอีก ผมเลยยอมให้เธอเข้ามาในชีวิต นั่นแปลว่าเธอขายวิญญาณให้ผมแล้ว ถ้าเธอหายไป ต่อให้พลิกฟ้าหาเธอผมก็จะทำ ผมไม่เคยทำอะไรเล็กๆ อยู่แล้ว
"รักฉันอยู่ใช่ไหม" ผมพูดพลางใช้มือเกี่ยวผมที่ยาวสลวยของเธอไปทัดหู
"ทำไมเฮียถามอะไรแบบนั้น เค้าไม่ให้ถามเรื่องแบบนี้ตอนผู้หญิงโกรธ เพราะเธอจะโกหก" ตาใสแป๋วของคนที่อยู่บนตัวผม ยังคงจับจ้องม
