12. ค่ำคืนพิเศษ

1291 คำ
หลังจากที่กินอิ่มแล้วทุกคนต่างก็แยกย้ายกันเข้าห้องนอนของตนเอง เยว่เหอเจาจำได้ว่าพ่อบอกกับเขาว่าจะพาน้องสาวมาหาเขา ไม่ให้เขาไปกวนใจแม่ ไม่อย่างนั้นแม่จะอารมณ์ไม่ดี แล้วน้องสาวก็จะไม่มาหาเขาอีกด้วย ทางด้านฟางหรูหลังอาบน้ำเสร็จก็เตรียมตัวเข้านอนแต่ที่แปลกไปก็คือ สามีของเธอที่คืนนี้เขานอนตะแคงมองเธอที่เดินไปมาในห้อง แถมยังส่งสายตาร้อนแรงมาให้อีกด้วย ' ตายแน่ๆฟางหรู คืนนี้ โดนสามีจับกินแน่เลย เอาไงดี ๆๆๆ ' เธอบ่นกับตนเองอยู่ในใจ แม้ว่าภายนอกจะเหมือนคนไม่รู้สึกอะไร แต่ในใจกลับตรงกันข้าม เธอนั่งหวีผมของตนเองในขณะที่ใจเต้นรัวยิ่งกว่ากลองเสียอีก ตึกๆ ตึกๆ เธอทำใจอยู่นานจนตอนนี้ใจของเธอเต้นเบาลงกว่าเดิม เมื่อคลานไปบนที่นอนก็ถูกสามีจับพลิกให้นอนหงายโดยไม่ทันตั้งตัว !! " ว๊าย ปล่อยนะ " " ตัวคุณหอมจัง " เขาสูดดมซอกคอของภรรยาอย่างชื่นใจก่อนโน้มตัวลงไปจูบอย่างดูดดื่มกับภรรยาสาว ซึ่งคอบรับเจาด้วยความเต็มใจ ฟางหรูใช้มือทั้งสองข้างของตนเองคล้องคอเขาเอาไว้ ทั้งคู่จูบกันอยู่นานจนตอนนี้เธอเริ่มจะทักท้วงแล้วเพราะหายใจไม่สะดวก " คุณจะฆ่าฉันหรอคะ " " จุ๊บ ปากคุณหวานผมก็เลย... " จากนั้นเขาก็ปลดเสื้อของเธออก เผยให้เห็นเต้าทั้งสองที่ขาวอวบอยู่ตรงหน้า เขาก้มลงไปดูดดึงเต้าทั้งสองทันที " ซี๊ด อ๊ะ อ๊า อื้ม .. คุณ เบาๆสิคะ ฉันเจ็บนะ " เธอรู้สึกเจ็บและเสียวซ่านไม่น้อย เขาสอดนิ้วมือเข้าไปที่หว่างขาของเธอ รุกร้ำเข้าไปยังจุดนั้น พลางใช้นิ้วลูบวนไปมาที่กลางจุด สร้างความเสียวซ่านให้คนใต้ร่างอย่างมาก " อ๊ะ อ๊า ซี๊ด อ๊ะ คุณฉันเสียว " เธอร้องบอกอย่างเขินอาย เมื่อเขาใช้นิ้วแหย่เข้าไปในร่อง น้ำหล่อลื่นของเธอไหลออกมาจนเปียกแฉะ เขาอดใจไม่ไหว ถอดเสื้อผ้าของตนเองออกโยนทิ้งไป " อ๊ะ... อ๊า อื้อ อ๊ะๆๆๆ ซี๊ด อา ไม่ไหวแล้วนะ อื้อ " ฟางหรูร้องครางออกมาอย่างห้ามไม่ได้เมื่อสามีของเธอใช้ลิ้นกับตรงส่วนนั้น ทำเอาเธอทนไม่ไหวต้องปลดปล่อยออกมา " คุณเสร็จแล้ว ตาผมบ้างนะ " " อึก อ๊าาา " เขาสอดใส่ความเป็นชายเข้าในร่องที่คับแน่นของเธอ ไม่รอช้าเขาควงสะโพกกระแทกเข้าออกอยู่นานหลายครั้ง จนร่างบางได้แต่ครวญครางในความเสียวซ่านที่เขามอบให้ " อ๊ะ อ๊า อ๊าๆๆ อร๊ายยย " เป็นครั้งที่สองที่เธอได้ปลดปล่อยออกมา เยว่เทียนที่เห็นแบบนั้นก็เร่งขยับสะโพกของตนเองอย่างระรัวจนในที่สุดเขาก็ถึงสวรรค์ตามเธอไปติดๆ " จุ๊บ ผมรักคุณนะฟางหรู " " ค่ะ " เธอตอบรับเขาสั้นๆอย่างรู้สึกดี หัวใจของเธอสั่นไหวอย่างมีความสุข ราวกับว่าเธอได้รับการเติมเต็มในส่วนที่มันขาดไป ทั้งคู่นอนกอดกันอยู่อย่างนั้นจนถึงเช้า รุ่งเช้าเธอตื่นขึ้นมาก่อนสามีจากนั้นก็ไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อจะไปเตรียมอาหารเช้า ฟางหรูเดินผ่านห้องนอนของลูกชายจึงเปิดประตูแอบดูเขาเล็กน้อย เมื่อเห็นว่ายังนอนหลับอยู่จึงปิดประตูแล้วเข้าครัวไปทำอาหาร " จุ๊บ " สามีแอบมาขโมยจุ๊บแก้มของเธอ ไม่รู้ว่าเขาตื่นมาตอนไหน " วันนี้มีนัดกับคุณหมอใช่ไหมคะ " " ครับ " " งั้นกินอาหารให้อิ่มนะคะ ฉันจะไปถามลูกส่าเขาอยากไปด้วยหรือว่าจะอยู่ที่บ้านรอเรา " " อาเหอ แม่จะพาพ่อไปหาคุณหมอ ลูกอยากไปด้วยกันไหมครับ " เด็กน้อยหลี่ตามองแม่ของเขาก่อนจะพยักหน้าแล้วลุกไปอาบน้ำแต่งตัวออกจากห้องตามแม่ไป " โอโห้ เสื้อตัวนี้สวยมากเลยพ่อไม่เคยเห็นมาก่อนเลย " เยว่เทียนเห็นเสื้อยืดที่ลูกชายใส่มีลายปักรูปนกอยู่หลายตัว จึงชมออกมาเพราะเขาไม่เคยเห็นลายปักที่สวยแบบนี้มาก่อน ฟางหรูคิดในใจว่าเขาจะเคยเห็นได้ยังไงในเมื่อนี่มันเป็นเสื้อผ้าที่อยู่ในโรงงานของเธอเอง แน่นอนว่ามันเป็นลวดลายสมัยใหม่ที่ตะนิยมในอีก 40-50ปีข้างหน้า หลังจากที่กินอิ่มแล้วฟางหรูก็หยิบเสื้อเชิ้ดออกมาจากมิติให้เขาสวมใส่ เสื้อตัวนี้ทำมาจากผ้าฝ้ายธรรมชาติที่โรงงานของเธอนำเข้ามาจากต่างประเทศโดยเฉพาะ แม้ว่าจะดูไม่เหมือนกับที่คนอื่นๆใส่แต่มันก็ทำให้เขาดูหล่อเหลาขึ้นมาไม่น้อย " เสื้อสวยมากครับ ผ้าก็ลื่นดีด้วย " เยว่เทียนเอ่ยบอกภรรยาเขาชอบเนื้อผ้าของเสื้อตัวนี้อย่างมาก เขาอยากจะขอให้ภรรยานำออกมาอีกหลายๆตัว แต่ไม่กล้าพอที่จะเอ่ยบอกกับเธอ " ถ้าคุณชอบฉันจะแขวนไว้ในตู้ให้นะคะ " " ขอบคุณครับ " เขาเอ่ยตอบพลางส่งยิ้มที่หวานเชื่อมให้กับเธอด้วย ทำเอาแก้มของฟางหรูขึ้นสีไม่น้อย เมื่อนึกถึงภาพที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ “ ไปกันเถอะค่ะคุณ อาเหอ “ สามคนพ่อแม่ลูกจูงมือกันออกจากบ้านเดินไปยังโรงพยาบาลที่อยถัดไปอีกซอย เมื่อใาถึงก็นั่งรอเรียกชื่อไม่นานนักเยว่เทียนก็เข้าไปพบหมอ ก่อนจะกลับออกมาด้วยใบหน้าแจ่มใส เพราะคุณหมอนัดตรวจอีกครั้งในเดือนหน้า คาดว่าแขนของเขาอาจจะฟื้นตัวดีกว่าที่คิด คงเพราะไม่ได้ใช้แรงทำงานอะไรนอกจากช่วยภรรยาขายสินค้าไม่กี่ชั่วโมงเท่านั้น “ คุณจะว่ายังไงคะถ้าฉันอยากพาลูกไปเดินเล่นที่ห้าง “ “ ผมไม่ว่าอะไรครับ ดีเหมือนกันให้อาเหอได้เห็นโลกภายนอกบ้างก็ดีครับ “ “ เย้ๆๆๆ “ เด็กน้อยร้องอย่างดีใจนี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เขาจะได้เที่ยวห้าง รับลองว่าคนอื่นๆที่บ้านเยว่จะต้องไม่เคยมาอย่างแน่นอน ทั้งสามคนเดินมาถึงห้างแล้ว พวกเขาเดินเข้าไปด้านในทุกสายตาต่างจ้องมองเสื้อผ้าที่ทั้งสามคนสวมใส่ มีบางคนที่ใจกล้าเดินเข้ามาถามถึงร้านที่ขายเสื้อผ้าเหล่านี้ “ คุณน้องคะ ไม่ทราบว่าพอจะบอกพี่ได้ไหม ว่าเสื้อผ้าพวกนี้ซื้อมาจากร้านไหน “ “ ได้ค่ะ ฉันซื้อมาจากฮ่องกงค่ะ “ เมื่อได้ยินคำตอบที่ฟางหรูเอ่ยบอกทุกคนที่รอฟังคำตอบต่างอ้าปากค้าง ฮ่องกงเชียวนะไม่อยากจะคิดเลยว่าฐานะของทั้งสามคนนี้จะร่ำรวยแค่ไหน นี่พวกเขาถึงกับสามารถซื้อเสื้อผ้ามาจากฮ่องกงได้แบบนี้ !!! “ โอ้ว … !! สุดยอดมากค่ะ พี่คงไม่มีโอกาสแบบนั้นแน่ๆ “ ฟางหรูที่เห็นว่าโอกาสที่เธอจะได้ขายเสื้อผ้าในโรงงานมาจ่อตรงหน้ามีหรือที่เธอจะไม่คว้าเอาไว้ เธอแอบกระซิบให้ได้ยินกันแค่สองคนกับหญิงสาวตรงหน้า ไรท์แต่ง NC ไม่เก่งแต่จะพยายามพัฒนานะ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม