11. ลูกค้ารายใหญ่
1040 คำ
หลังจากนั้นทั้งสองก็มานั่งนับเงินที่ขายสินค้าได้ในวันนี้ ซึ่งนับแล้วได้เงินจำนวน 7,810 หยวน แม้จะรู้อยู่แล้วว่าเขากับภรรยาจะหาเงินได้มากมาย แต่ก็ยังไม่ชินสักที
เยว่เทียนเหม่อลอยคิดไปไกลหากว่าเป็นเขาที่ต้องหาเงินหมื่นหยวนไม่รู้ว่าจะต้องใช้เวลากี่ปีกันถึงจะได้มา ใบหน้าของเขาเศร้าหมองลงเล็กน้อยเมื่อคิดว่าเขาเองที่ไม่เอาไหน ไม่สามารถหาเงินมาเลี้ยงดูภรรยาและลูกชายได้ ไหนจะบ้านหลังใหญ่ที่สุขสบายขนาดนี้อีกเล่า ชาตินี้เขาคงไม่กล้าที่จะเพ้อฝัน
" เป็นอะไรไปคะ "
" ฟางหรู ผม ... ผมขอโทษที่ไม่เอาไหน ผม "
" หยุดค่ะ ฉันไม่ได้ต้องการเงินทองจากคุณแต่สิ่งที่ฉันต้องการคือ ความรักและความซื่อสัตย์ค่ะ เพราะฉะนั้นเลิกคิดอะไรเพ้อเจ้อไร้สาระเถอะค่ะ "
" เอ่อครับ ๆ " เขาเอ่ยตอบก่อนจะลุกไปหาน้ำมาดื่มแก้กระหาย ไม่รู้ทำไมทุกครั้งที่ถูกภรรยาขึ้นเสียงใส่เขาจะต้องรู้สึกหวั่นเกรงทุกครั้งไป ...
หลังเถียงกับสามีจบแล้วเธอก็ออกจากบ้านไปเดินเล่นแถวนี้โดยฝากให้เขาอยู่ดูลูกที่ยังไม่ตื่นนอนอยู่ที่บ้านแทน
ฟางหรูเดินเล่นไปเรื่อยเปื่อยจนมาถึงแม่น้ำใหญ่ ตรงนี้มีม้านั่งอยู่หลายตัว เธอนั่งเล่นรับลมอยู่ตรงนี้ชั่วครู่ ก่อนจะเดินไปที่ห้างที่อยู่ฝั่งตรงข้ามของแม่น้ำนี้ เธอเดินเล่นสำรวจห้างจนมาเจอกับนาฬิกาพกขนาดเล็ก กำลังน่ารัก เธอจึงตัดสินใจที่จะซื้อมันกลับไป
" สวัสดีค่ะนาฬิกาเรือนนี้เท่าไหร่คะ "
" ขอโทษด้วยค่ะลูกค้า นาฬิกานี้มีคนจองไว้แล้วค่ะ "
" ไม่ทราบว่ามีสินค้าอีกไหมคะ "
" ไม่มีแล้วค่ะ กว่าที่สินค้าจะเข้ามาก็คงกลางเดือนหน้าค่ะ "
" งั้นไม่เป็นไรค่ะ " ฟางหรูเดินกลับออกมาอย่างนึกเสียดายเธออยากได้นาฬิกาสักเรือนเอาไว้ดูเวลา เพราะตั้งแต่มาอยู่ที่นี่เธอต้องใช้วิธีการนับเวลาจากแสงพระอาทิตย์ และคาดเดาเอาเองเสียส่วนใหญ่ หากมีนาฬิกาบอกเวลาคงจะดีกว่านี้
" อุ๊ย !! ขอโทษค่ะ " ฟางหรูเอ่ยขอโทษหญิงชราตรงหน้าทันทีเพราะเธอมัวแต่คิดอะไรเพลินจนไม่ทันได้มองทาง ทำให้ชนเข้ากับหญิงชราคนนี้
" ไม่เป็นไรจ้ะ "
" ขอโทษจริงนะคะคุณป้า "
" จ้ะๆไม่เป็นไรๆ ฉันเองก็ผิดที่มัวแต่มองหาของอยู่ "
" ขอถามได้ไหมคะว่าคุณป้าหาอะไรเผื่อฉันจะช่วยหาอีกแรง "
" เอ่อคือ ... "
" คุณป้าไว้ใจฉันได้ค่ะ "
" ป้าอยากจะเข้าไปที่นั่นเพื่อหาเนื้อแกะสักหน่อย แต่ว่าหาทางไปไม่เจอนะสิ " ฟางหรูได้ยินคำตอบจากหญิงชราตรงหน้าก็ยกยิ้มออกมา
" คุณป้าต้องการเนื้อแกะเท่าไหร่คะ ฉันเองก็เข้าไปขายสินค้าในนั้นอยู่บ่อยๆ และฉันก็รับรองได้ว่าสินค้าของฉันดีที่สุดในตลาดนั้นด้วยค่ะ "
" เธอมีหรอจ้ะ งั้นฉันเอา 10ชั่งจ้ะ ว่าแต่ยังมีอย่างอื่นอีกไหม "
" คุณป้าบอกสิ่งที่ต้องการมาเถอะค่ะถ้าฉันมีฉันขายให้คุณป้าแน่นอนค่ะ แต่ว่าราคาแพงหน่อยนะคะ "
" เรื่องราคาฉันไม่เกี่ยว ขอแค่เธอมีมันให้ฉันก็พอ "
หลังจากที่ได้รายการสินค้ามาแล้วหางหนูก็บอกว่าจะกลับไปเอาของที่บ้าน หญิงชราจึงขอให้เธอนำของไปส่งที่หมู่บ้านแห่งหนึ่งแต่เมื่อมองดูแล้ว นั่นมันคือหมู่บ้านเดียวกันกับเธอ เธอจึงบอกให้หญิงชราเดินกลับไปพร้อมกัน เผื่อไปเอาสินค้าที่บ้านของเธอ
" นี่บ้านของเธอหรอ "
" ใช่ค่ะ ฉันเพิ่งจะย้ายมาเมื่อวานนี้น่ะค่ะ "
" ดีเลย บ้านของฉันอยู่ถัดจากบ้านเธอไปอีกสามหลัง ดีๆงั้นฉันกลับไปรอที่บ้านนะ เดินมาทั้งวันแล้วเหน็ดเหนื่อยจริงๆ "
" ค่ะ ฉันจะรีบไปส่งให้นะคะ "
หลังจาดที่เธอนำสินค้าไปส่งที่บ้านหลังนั้นแล้วฟางหรูก็กลับมาพร้อมกับเงินจำนวนกว่า 1,000หยวน เพราะคุณป้าหลี่นั้นซื้อของมากทีเดียว เพราะตั้งใจจะต้อนรับลูกสะใภ้ที่แต่งเข้ามาสัปดาห์หน้าที่จะถึงนี้
" คุณไปไหนมาครับ "
" ไปเดินเล่นค่ะ แล้วก็เจอลูกค้ารายใหญ่ ซื้อทีเดียว 1,000 หยวนเลยล่ะค่ะ "
" เขาคงจะร่ำรวยมากๆเลยใช่ไหมครับ "
" ใช่ค่ะ บ้านก็หลังใหญ่ที่สุดในระแวกนี้ แถมยังมีสองชั้นด้วยนะคะ ลานบ้านก็โล่งกว่าบ้านเราหลายเท่า ราคาบ้านและที่ดินตรงนั้นถ้าฉันเดาไม่ผิดคงอยู่ที่ราวๆ หมื่นหยวนมั้งคะ "
เย่วเทียนตกตะลึงในการคาดเดาของภรรยามากเพราะนั่นสามารถเรียกได้ว่ารวยเข้าขั้นเศรษฐีเลยทีเดียวเชียว
" ร่ำรวยจริงๆ "
" ใช่ค่ะคุณป้าหลี่ร่ำรวยมากบ้านก็สวยมากๆค่ะ " เธอเอ่ยตอบสามีพลางนึกถึงบริเวณบ้านหลังนั้นอย่างพึงพอใจ เพราะบ้านหลังนั้นสวยมากจริงๆ
เย็นนี้ฟางหรูนำอาหารสำเร็จรูปมาเตรียมเอาไว้ให้สามีและลูกชายกินเป็นมื้อเย็นแทนเนื่องจากมันสะดวกและไม่ยุ่งยากเพราะอาหารในมิติไม่มีวันเน่าเสีย แถมรสชาติก็ดีอีกด้วย
" คุณคะ ลูกอยู่ไหน "
" ในห้องครับ "
ฟางหรูจึงเดินไปที่ห้องของลูกชายเห็นว่าเขาก้มหน้าก้มตาเขียนอะไรบางอย่างอยู่ เธอจึงเดินเข้าไปหยุดมองจากด้านหลังของเขาเงียบๆ
เมื่อดูใกล้ๆก็เห็นว่าเขาฝึกคัดตัวอักษรอยู่ ลายมือคล้ายกับเธอแต่ว่ายังไม่สวยงาม อาจจะเขายังเด็กอยู่ แต่ไม่แน่ว่าเมื่อเขาโตขึ้นลายมือของเขาอาจจะสวยงามและเป็นระเบียบเรียบร้อยมากกว่าเดิมก็ได้ ต้องขอบคุณเสี่ยวไป๋ที่สอนสิ่งดีๆให้ลูกชายของเธอ
- ผู้เขียน
